Persian
دوره 39، شماره 1 - ( 1402 )                   جلد 39 شماره 1 صفحات 88-79 | برگشت به فهرست نسخه ها
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:

Print XML English Abstract PDF HTML


History

How to cite this article
Bozorgi M, Emam Jomeh F, Saie Arasi I. Examination of the Role of Citizens' Social Self in Urban Sustainable Development in District 2 of Tehran City. GeoRes 2024; 39 (1) :79-88
URL: http://georesearch.ir/article-1-1554-fa.html
بزرگی محمدرضا، امام‌جمعه فرهاد، ساعی ارسی ایرج. بررسی نقش عامل خود اجتماعی شهروندان بر توسعه پایدار شهری منطقه 2 شهر تهران. فصل‌نامه تحقیقات جغرافیایی. 1402; 39 (1) :79-88

URL: http://georesearch.ir/article-1-1554-fa.html


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Rights and permissions
1- گروه جامعه‌شناسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2- گروه جامعه‌شناسی، واحد اراک، دانشگاه آزاد اسلامی، اراک، ایران
3- گروه جامعه‌شناسی، واحد ابهر، دانشگاه آزاد اسلامی، ابهر، ایران
چکیده   (251 مشاهده)
اهداف: یکی از دلایل عدم موفقیت طرح‌های توسعه پایدار شهری عدم توجه به خود اجتماعی شهروندان در نقش عاملیت است. زیرا برای توسعه پایدار شهری، وجود عوامل انسانی با شایستگی و مسئولیت اجتماعی یک ضرورت است. هدف این پژوهش بررسی نقش خود اجتماعی شهروندان بر توسعه پایدار شهری منطقه ۲ شهر تهران بود.
روش‌شناسی: این پژوهش از نوع پیمایش-مقطعی بوده و در سال ۱۴۰۱ در منطقه ۲ شهر تهران انجام شد. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه استاندارد خود اجتماعی (SSC) و پرسش‌نامه محقق‌ساخته توسعه پایدار شهری جمع‌آوری شد. در فرآیند استفاده از پرسش‌نامه‌های مذکور، بومی‌سازی براساس نظر اساتید و صاحب‌نظران دانشگاهی انجام شد. به منظور انتخاب محله‌های شهری از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای و برای انتخاب بلوک‌ها از روش نمونه‌گیری سیستماتیک استفاده شد. سپس از میان خانوارهای منتخب در محلات طرشت، کوی نصر، مرزداران شرقی، سعادت‌آباد و پرواز، ۶۰۰ نفر با استفاده از نمونه‌گیری سهمیه‌ای برای پاسخ‌گویی به پرسش‌نامه انتخاب شدند. برای بررسی ارتباط بین خود اجتماعی شهروندان و توسعه پایدار شهری از معادلات ساختاری در نرم‌افزار AMOS و آزمون T دو متغیره با استفاده از ۲۲SPSS  استفاده شد.
یافته‌ها: بر اساس معادلات ساختاری، بارهای عاملی تمام شاخص‌ها در سطح ۰۰۱/۰ معنی‌دار بوده و ارتباط معنی‌دار بین عامل توسعه پایدار و خود اجتماعی شهروندان مشاهده شد. آزمون t حاکی از وجود ارتباط معنی‌دار بین شایستگی و مسئولیت اجتماعی به عنوان شاخص‌های تبیین‌کننده عامل خود اجتماعی با توسعه پایدار شهری بود(p<۰.۰۰۱).
نتیجه‌گیری: بین خود اجتماعی شهروندان تهرانی (شایستگی و مسئولیت اجتماعی) و توسعه پایدار شهری در منطقه ۲ ارتباط معنی‌دار و تاثیر متقابلی وجود دارد.

 
واژه‌های کلیدی:

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA