Persian
Language
Geographical Research is Published in Persian Fulltext.
دوره 38، شماره 2 - ( 1402 )
جلد 38 شماره 2 صفحات 132-121 |
برگشت به فهرست نسخه ها
نوع مقاله:
موضوع مقاله:
History
دریافت: 1401/11/27 | پذیرش: 1402/1/25 | انتشار: 1402/2/10
دریافت: 1401/11/27 | پذیرش: 1402/1/25 | انتشار: 1402/2/10
How to cite this article
Alizadeh T, Azimi Amoli J, Motevalli S, Sarver R. Eco-friendly Public Transportation Scenarios of Tehran Metropolitan in 2031 Horizon. GeoRes 2023; 38 (2) :121-132
URL: http://georesearch.ir/article-1-1441-fa.html
URL: http://georesearch.ir/article-1-1441-fa.html
علیزاده تهمینه، عطیمی آملی جلال، متولی صدرالدین، سرور رحیم. سناریوهای حمل‌ونقل عمومی سازگار با محیط زیست کلانشهر تهران در افق 1410. فصل‌نامه تحقیقات جغرافیایی. 1402; 38 (2) :121-132
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rights and permissions
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Authors
تهمینه علیزاده1 
، جلال عطیمی آملی1، صدرالدین متولی1، رحیم سرور2
، جلال عطیمی آملی1، صدرالدین متولی1، رحیم سرور2
1- گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشکده علوم انسانی، واحد نور، دانشگاه آزاد اسلامی، نور، ایران
2- گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشکده علوم انسانی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2- گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشکده علوم انسانی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
چکیده (637 مشاهده)
اهداف: گذار از الگوهای حمل‌ونقل شخصی به حمل‌ونقل عمومی نه تنها مزایای اقتصادی و اجتماعی به همراه داشته، بلکه موجب پایداری زیست‌محیطی در سیستم‌های حمل‌ونقل عمومی نیز می‌شود. اما، این نوع پایداری در کلانشهر تهران تاکنون کمتر با نگاه به آینده مطالعه شده است. در واقع آینده‌پژوهی به عنوان یک دانش میان‌رشته‌ای، ابزارهایی را برای حصول پایداری در سیستم‌های حمل‌ونقل عمومی فراهم می‌کند. از همین رو، مطالعه حاضر به ارزیابی وضعیت آینده سیستم حمل‌ونقل عمومی کلانشهر تهران از منظر سازگاری با محیط زیست پرداخته است.
روش‌شناسی: این مطالعه پیمایشی با روش کیفی-کمّی در سال ۱۴۰۰ و برای افق زمانی سال ۱۴۱۰ انجام شد. ۱۲ نفر خبره دارای صلاحیت در موضوعات «آینده‌پژوهی» و «حمل‌ونقل و ترافیک شهری» که به شیوه هدفمند انتخاب شده بودند در این پژوهش همکاری داشتند. تحلیل داده‌ها با استفاده از روش‌های «تحلیل مضمون»، «مقایسه میانگین» و «سناریونگاری» انجام شد.
یافته‌ها: در مجموع ۸ مورد از ۴۱ پیشران موثر بر آینده سیستم حمل‌ونقل عمومی کلانشهر تهران به عنوان پیشران‌های کلیدی شناسایی شدند. در ادامه، با تعریف سه وضعیت مطلوب، ایستا و بحرانی برای هر یک از پیشران‌های کلیدی، ۱۱ سناریو به‌دست آمد که از بین آنها، ۶ سناریو احتمال وقوع بیشتر و باورپذیری بالاتری برای کلانشهر تهران داشت. با این حال، سناریوی شماره ۲ که ادامه روند فعلی سیستم بود، محتمل‌ترین سناریو برای ۱۰ سال آینده شهر تهران تشخیص داده شد.
نتیجه‌گیری: فرآیند تحقق پایداری زیست‌محیطی در آینده سیستم حمل‌ونقل عمومی کلانشهر تهران منوط به سرمایه‌گذاری و تأمین مالی برای توسعه فنّاوری‌ها و استانداردهای زیست‌محیطی نوین است که موفقیت تمامی این اقدامات در گرو چشم‌اندازسازی و سیاست‌گذاری دقیق در سطح منطقه کلانشهری است.
روش‌شناسی: این مطالعه پیمایشی با روش کیفی-کمّی در سال ۱۴۰۰ و برای افق زمانی سال ۱۴۱۰ انجام شد. ۱۲ نفر خبره دارای صلاحیت در موضوعات «آینده‌پژوهی» و «حمل‌ونقل و ترافیک شهری» که به شیوه هدفمند انتخاب شده بودند در این پژوهش همکاری داشتند. تحلیل داده‌ها با استفاده از روش‌های «تحلیل مضمون»، «مقایسه میانگین» و «سناریونگاری» انجام شد.
یافته‌ها: در مجموع ۸ مورد از ۴۱ پیشران موثر بر آینده سیستم حمل‌ونقل عمومی کلانشهر تهران به عنوان پیشران‌های کلیدی شناسایی شدند. در ادامه، با تعریف سه وضعیت مطلوب، ایستا و بحرانی برای هر یک از پیشران‌های کلیدی، ۱۱ سناریو به‌دست آمد که از بین آنها، ۶ سناریو احتمال وقوع بیشتر و باورپذیری بالاتری برای کلانشهر تهران داشت. با این حال، سناریوی شماره ۲ که ادامه روند فعلی سیستم بود، محتمل‌ترین سناریو برای ۱۰ سال آینده شهر تهران تشخیص داده شد.
نتیجه‌گیری: فرآیند تحقق پایداری زیست‌محیطی در آینده سیستم حمل‌ونقل عمومی کلانشهر تهران منوط به سرمایه‌گذاری و تأمین مالی برای توسعه فنّاوری‌ها و استانداردهای زیست‌محیطی نوین است که موفقیت تمامی این اقدامات در گرو چشم‌اندازسازی و سیاست‌گذاری دقیق در سطح منطقه کلانشهری است.
واژه‌های کلیدی: