Persian
Language
Geographical Research is Published in Persian Fulltext.
دوره 39، شماره 3 - ( 1403 )
جلد 39 شماره 3 صفحات 386-379 |
برگشت به فهرست نسخه ها
نوع مقاله:
موضوع مقاله:
History
دریافت: 1403/5/1 | پذیرش: 1403/7/24 | انتشار: 1403/8/4
دریافت: 1403/5/1 | پذیرش: 1403/7/24 | انتشار: 1403/8/4
How to cite this article
Payam H, Peyvastehgar Y, Mehboudi A. Explaining the Effects of Participatory Urban Planning in Increasing Livability and Quality of Urban Life. GeoRes 2024; 39 (3) :379-386
URL: http://georesearch.ir/article-1-1631-fa.html
URL: http://georesearch.ir/article-1-1631-fa.html
پیام حاتم، پیوسته‌گر یعقوب، مهبودی علی. تبیین اثرات شهرسازی مشارکتی در افزایش قابلیت زیست‌پذیری و کیفیت زندگی شهری. فصل‌نامه تحقیقات جغرافیایی. 1403; 39 (3) :379-386
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rights and permissions
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Authors
حاتم پیام1، یعقوب پیوسته‌گر*1، علی مهبودی2
1- گروه معماری و شهرسازی، واحد یاسوج، دانشگاه آزاد اسلامی، یاسوج، ایران
2- گروه مهندسی عمران، واحد یاسوج، دانشگاه آزاد اسلامی، یاسوج، ایران
2- گروه مهندسی عمران، واحد یاسوج، دانشگاه آزاد اسلامی، یاسوج، ایران
چکیده (667 مشاهده)
اهداف: پژوهش حاضر با هدف تبیین اثرات شهرسازی مشارکتی در افزایش قابلیت زیست‌پذیری و کیفیت زندگی شهری در شهر یاسوج انجام شده است.
روش‌شناسی: این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی بوده و در محدوده شهر یاسوج و به تاریخ ۱۴۰۳ انجام شده است. جامعه آماری مورد مطالعه شامل تمامی کارشناسان و متخصصان و اساتید دانشگاه در این زمینه بود. بر این اساس ۲۳ نفر به صورت نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. در همین راستا، پس از تنظیم، پرسش‌نامه در اختیار چند نفر از متخصصین و نخبگان جامعه قرار داده شد که پس از تایید روایی توسط آنها، پرسش‌نامه آماده شد. به منظور تجزیه و تحلیل یافته‌ها از روش دیمتل استفاده شد.
یافته‌ها: شاخص‌های مشارکت در امور فرهنگی (۱۵۶/۳)، نظارت بر فعالیت شورای شهر (۳۷۰/۴)، آگاهی بر ایده‌ها و پیشنهادها (۷۳۶/۲)، ارزش‌ها و هویت مشترک (۸۴۸/۵)، و اعتماد به نهادهای مرتبط (۱۳۲/۵)، دارای اهمیت بودند.
نتیجه‌گیری: از نظر متغیرهای مرتبط با شهرسازی مشارکتی، متغیرهای اعتماد دارای اثرگذاری بیشتر و نظارت اثرگذاری کمتری را بر قابلیت زیست‌پذیری و کیفیت زندگی شهری دارد. همچنین زیرشاخص‌هایی همانند مشارکت در انتخاب مدیران شهری، نظارت بر بازخورد و عملکرد پروژه‌ها، آگاهی بر تصمیم‌گیری مدیران شهری، همکاری منسجم، اعتماد به نهادهای مرتبط منجر به کاهش قابلیت زیست‌پذیری و کیفیت زندگی شهری شده است.
روش‌شناسی: این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی بوده و در محدوده شهر یاسوج و به تاریخ ۱۴۰۳ انجام شده است. جامعه آماری مورد مطالعه شامل تمامی کارشناسان و متخصصان و اساتید دانشگاه در این زمینه بود. بر این اساس ۲۳ نفر به صورت نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. در همین راستا، پس از تنظیم، پرسش‌نامه در اختیار چند نفر از متخصصین و نخبگان جامعه قرار داده شد که پس از تایید روایی توسط آنها، پرسش‌نامه آماده شد. به منظور تجزیه و تحلیل یافته‌ها از روش دیمتل استفاده شد.
یافته‌ها: شاخص‌های مشارکت در امور فرهنگی (۱۵۶/۳)، نظارت بر فعالیت شورای شهر (۳۷۰/۴)، آگاهی بر ایده‌ها و پیشنهادها (۷۳۶/۲)، ارزش‌ها و هویت مشترک (۸۴۸/۵)، و اعتماد به نهادهای مرتبط (۱۳۲/۵)، دارای اهمیت بودند.
نتیجه‌گیری: از نظر متغیرهای مرتبط با شهرسازی مشارکتی، متغیرهای اعتماد دارای اثرگذاری بیشتر و نظارت اثرگذاری کمتری را بر قابلیت زیست‌پذیری و کیفیت زندگی شهری دارد. همچنین زیرشاخص‌هایی همانند مشارکت در انتخاب مدیران شهری، نظارت بر بازخورد و عملکرد پروژه‌ها، آگاهی بر تصمیم‌گیری مدیران شهری، همکاری منسجم، اعتماد به نهادهای مرتبط منجر به کاهش قابلیت زیست‌پذیری و کیفیت زندگی شهری شده است.
واژه‌های کلیدی: