Amerian B, Hafez Rezazadeh M, Miri G. Modeling the Approach of the Right to the City in Urban Space, Yazd City. GeoRes 2024; 39 (4) :409-418 URL: http://georesearch.ir/article-1-1660-fa.html
عامریان بهروز، حافظ رضازاده معصومه، میری غلامرضا. مدلسازی رویکرد حق به شهر در فضای شهری در شهر یزد. فصلنامه تحقیقات جغرافیایی. 1403; 39 (4) :409-418
1- گروه جغرافیا و برنامهریزی شهری، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران
چکیده (379 مشاهده)
اهداف: در سالهای اخیر بحرانهای شهری با مطالبات شهروندی رخ میدهند و از «حق به شهر» سخن میرود. به علت تغییرات و تحولات اجتماعی و سیاسی از جمله نظام سلطه سرمایهداری و ظهور جنبشهای اجتماعی شهری، تفسیرهای جدیدی از حق به شهر صورت گرفته است. لذا هدف پژوهش حاضرمدلسازی رویکرد حق به شهر در فضای شهری در شهر یزد بود. روششناسی: این پژوهش توصیفی تحلیلی در سال ۱۴۰۳ در شهر یزد به انجام رسید. اطلاعات مورد نیاز پژوهش به دو شیوه اسنادی و میدانی گردآوری شده است. جامعه آماری، شهروندان شهر یزد به تعداد ۵۱۵۶۵۹ نفر بود و تعداد نمونه بر اساس فرمول کوکران ۳۲۵ نمونه برآورد شد. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از نرمافزار SPSS ۲۶ و آزمونهای تی تک نمونهای، مدلسازی ساختاری و نرمافزار آموس ۲۶ استفاده شد. یافتهها: نتایج آزمون تی نشان داد که وضعیت مولفههای حق به شهر (کنترل و مالکیت، سرزندگی شهری و مشارکت شهروندی) در وضعیت نامطلوب و پایینتر از سطح نرمال قرار داشتند. نتایج آزمون همبستگی پیرسون بیانگر این بود که بین تمام ابعاد پژوهش رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. در نهایتنتایج مدل ساختاری بیانگر این بود که شاخص مشارکت دارای اثرگذاری بیشتر نسبت به سایر مولفهها در تحقق رویکرد حق به شهر بود نتیجهگیری: مولفههای حق به شهر (کنترل و مالکیت، سرزندگی شهری و مشارکت شهروندی) در وضعیت نامطلوب قرار دارد.