Amerian B, Hafez Rezazadeh M, Miri G. Modeling the Approach of the Right to the City in Urban Space (Case Study: Yazd City). GeoRes 2024; 39 (4) :1001-1011 URL: http://georesearch.ir/article-1-1660-fa.html
عامریان بهروز، حافظ رضازاده معصومه، میری غلامرضا. مدلسازی رویکرد حق به شهر در فضای شهری (مورد مطالعه: شهر یزد). فصلنامه تحقیقات جغرافیایی. 1403; 39 (4) :1001-1011
1- گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی 2- گروه جغرافیا و برنامهریزی شهری، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی
چکیده (33 مشاهده)
اهداف: در سالهای اخیر بحرانهای شهری با مطالبات شهروندی رخ میدهند و از «حق به شهر» سخن میرود. ، به علت تغییرات و تحولات اجتماعی و سیاسی از جمله نظام سلطه سرمایهداری و ظهور جنبشهای اجتماعی شهری، تفسیرهای جدیدی از حق به شهر صورت گرفته است. لذا هدف پژوهش حاضرمدلسازی رویکرد حق به شهر در فضای شهری (مورد مطالعه: شهر یزد)، است. روششناسی:این تحقیق توصیفی تحلیلی در سال 1403 در شهر یزد به انجام رسید. اطلاعات مورد نیاز پژوهش به دو شیوه اسنادی و میدانی گردآوری شده است. جامعه آماری، شهروندان شهر یزد به تعداد 515659 نفر است. تعداد نمونه، بر اساس فرمول کوکران 325 نمونه برآورد شد. جهت تجزیه و تحلیل دادههااز نرمافزار SPSS و آزمونهای تی تک نمونهای، مدلسازی ساختاری و نرمافزار آموس، استفاده شد. یافتهها: نتایج آزمون تی نشان داد که وضعیت مؤلفههای حق به شهر (کنترل و مالکیت، سرزندگی شهری و مشارکت شهروندی) در وضعیت نامطلوب و پایینتر از سطح نرمال قرار دارند. نتایج آزمون همبستگی پیرسون بیانگر این بود که بین تمام ابعاد متغیرهای پژوهش، رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. در نهایتنتایج مدل ساختاری بیانگر این بود که شاخص مشارکت دارای اثرگذاری بیشتر نسبت به سایر مؤلفهها در تحقق رویکرد حق به شهر میباشد. نتیجهگیری: مؤلفههای حق به شهر (کنترل و مالکیت، سرزندگی شهری و مشارکت شهروندی) در وضعیت نامطلوب قرار دارد. لذا امکان استفاده برابر از ظرفیتهای شهر برای همه ساکنان باید مورد توجه خاص قرار گیرد.