دریافت: 1403/8/5 | پذیرش: 1403/9/11 | انتشار: 1403/9/25
URL: http://georesearch.ir/article-1-1657-fa.html
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
اهداف: هدف این پژوهش بررسی سامان‌دهی و بهینه‌سازی سامانه اتوبوس تندرو تهران برای افراد معلول و راهبردهای آن در راستای عدالت اجتماعی بود.
روش‌شناسی: این مطالعه کاربردی در سال ۱۴۰۳ در شهر تهران انجام شد. داده‌ها از طریق یک پرسش‌نامه محقق‌ساخته شامل ۲۰ سوال بسته با مقیاس لیکرت پنج‌درجه‌ای جمع‌آوری شد. روایی محتوایی پرسش‌نامه با استفاده از شاخص‌های CVR و CVI و نظرات ۵ متخصص تایید شد. همچنین، یک پیش‌آزمون با ۱۵ فرد معلول انجام گرفت که نشان داد پرسش‌نامه از نظر درک‌پذیری و مدت زمان تکمیل مناسب است. جامعه آماری شامل افراد معلول استفاده‌کننده از سامانه اتوبوس تندرو تهران بود که حداقل یک بار در هفته از این سیستم استفاده می‌کردند. نمونه‌گیری به روش تصادفی ساده انجام شد و ۱۰۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده‌ها با روش رگرسیون چندگانه در محیط SPSS ۲۴ تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج رگرسیون نشان داد که مدل توانسته ارتباط معناداری بین دسترسی، زمان انتظار، راحتی و حمایت از معلولین و رضایتمندی برقرار کند (۹۱۵/۰=R۲). دسترسی، راحتی و حمایت از معلولین تاثیر مثبت و معناداری بر رضایتمندی داشتند (۰.۰۵p>)، در حالی که زمان انتظار تاثیر منفی و قوی بر آن داشت.
نتیجه‌گیری: دسترسی به ایستگاه‌ها، زمان انتظار، راحتی و حمایت‌های ویژه در سامانه اتوبوس تندرو تهران تاثیر عمده‌ای بر رضایتمندی افراد معلول از سیستم حمل و نقل عمومی دارند.