Persian
Language
Geographical Research is Published in Persian Fulltext.
دوره 33، شماره 3 - ( 1397 )
جلد 33 شماره 3 صفحات 72-58 |
برگشت به فهرست نسخه ها
نوع مقاله:
موضوع مقاله:
History
دریافت: 1396/9/7 | پذیرش: 1397/7/9 | انتشار: 1397/9/28
دریافت: 1396/9/7 | پذیرش: 1397/7/9 | انتشار: 1397/9/28
How to cite this article
Mirahmadi F S, ahmadi S A. Cultural Turn in Geography and its Impacts on the Field of Political Geography. GeoRes 2018; 33 (3) :58-72
URL: http://georesearch.ir/article-1-275-fa.html
URL: http://georesearch.ir/article-1-275-fa.html
میراحمدی فاطمه سادات، احمدی سید عباس. چرخش فرهنگی در جغرافیا و تأثیرات آن بر رشتۀ جغرافیای سیاسی. فصل‌نامه تحقیقات جغرافیایی. 1397; 33 (3) :58-72
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rights and permissions
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Authors
فاطمه سادات میراحمدی*1، سید عباس احمدی2
1- گروه جغرافیای سیاسی، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران، تهران، ایران ، smirahmadi@alumni.ut.ac.ir
2- گروه جغرافیای سیاسی، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران، تهران، ایران
2- گروه جغرافیای سیاسی، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده (5526 مشاهده)
مقدمه: چرخش فرهنگی مجموعه‌ای از تحولات فکری است که از اواخر دهه 1980 حوزه صلاحیت رشته جغرافیا را گسترده‌تر کرده و منجر به محوری شدن مسائل فرهنگی در جغرافیای انسانی شده است. دو نوع چرخش فرهنگی وجود دارد. نوع اول اشاره به نظریه‌پردازی در مورد جهان دارد؛ درحالی‌که در نوع دوم، فرهنگ به‌عنوان «یک شیوه تفکر و دانستن» در نظر گرفته می‌شود.
اهداف: با توجه به اهمیت بحث چرخش فرهنگی برای رشته جغرافیای سیاسی و با توجه به وجود خلاء ادبیات فارسی در این زمینه، مقاله حاضر به بررسی تأثیرات چرخش فرهنگی بر رشته جغرافیای سیاسی می‌پردازد.
مواد و روشها: این مقاله از روش «توصیفی - تحلیلی» استفاده می‌کند. با توجه به ماهیت موضوع روش گردآوری اطلاعات به شیوه کتابخانه‌ای و اینترنتی است. به‌این‌ترتیب که اطلاعات موردنیاز از کتاب‌ها و مقالات استخراج و طبقه‌بندی‌شده و سپس به شیوه کیفی، به تجزیه‌وتحلیل آن‌ها پرداخته‌شده است.
نتیجه گیری: در جغرافیای سیاسی متأثر از فرهنگ، «سیاسی» معنایی فراتر از معنای متعارف سیاست رسمی می‌یابد. در این زمینه جغرافیای سیاسی به تشخیص و نشان دادن تأثیرات متقابل «نشانه‌ها» و «نمادهای» فرهنگی از یک‌سو و «اعمال سیاسی» از سوی دیگر می‌پردازد و بهویژه بر «معنا» و نزاع بر سر معنا و گفتمان تمرکز می‌شود. چرخش فرهنگی سه تأثیر عمده بر رشته جغرافیای سیاسی داشته است، اول، صورت‌بندی مجدد مفاهیم و موضوعات رشته جغرافیای سیاسی بر اساس لنز فرهنگی؛ دوم، تمرکز بر موضوعات جدیدی مانند سیاست فرهنگی که تا قبل از دهۀ 1980 موردتوجه نبودند؛ و سوم، توجه به فرهنگ ازنظر تولید دانش جغرافیای سیاسی. در این زمینه به‌نقد و تحلیل ساخت اجتماعی دانش توسط گروه‌های اجتماعی قرارگرفته در متن‌های زمانی- مکانی خاص و فرهنگ‌های خاص پرداخته می‌شود. به عبارت دیگر یک ارزیابی از دانش جغرافیای سیاسی بر اساس فرهنگ افرادی که این دانش را تولید کرده‌اند، انجام می‌شود
اهداف: با توجه به اهمیت بحث چرخش فرهنگی برای رشته جغرافیای سیاسی و با توجه به وجود خلاء ادبیات فارسی در این زمینه، مقاله حاضر به بررسی تأثیرات چرخش فرهنگی بر رشته جغرافیای سیاسی می‌پردازد.
مواد و روشها: این مقاله از روش «توصیفی - تحلیلی» استفاده می‌کند. با توجه به ماهیت موضوع روش گردآوری اطلاعات به شیوه کتابخانه‌ای و اینترنتی است. به‌این‌ترتیب که اطلاعات موردنیاز از کتاب‌ها و مقالات استخراج و طبقه‌بندی‌شده و سپس به شیوه کیفی، به تجزیه‌وتحلیل آن‌ها پرداخته‌شده است.
نتیجه گیری: در جغرافیای سیاسی متأثر از فرهنگ، «سیاسی» معنایی فراتر از معنای متعارف سیاست رسمی می‌یابد. در این زمینه جغرافیای سیاسی به تشخیص و نشان دادن تأثیرات متقابل «نشانه‌ها» و «نمادهای» فرهنگی از یک‌سو و «اعمال سیاسی» از سوی دیگر می‌پردازد و بهویژه بر «معنا» و نزاع بر سر معنا و گفتمان تمرکز می‌شود. چرخش فرهنگی سه تأثیر عمده بر رشته جغرافیای سیاسی داشته است، اول، صورت‌بندی مجدد مفاهیم و موضوعات رشته جغرافیای سیاسی بر اساس لنز فرهنگی؛ دوم، تمرکز بر موضوعات جدیدی مانند سیاست فرهنگی که تا قبل از دهۀ 1980 موردتوجه نبودند؛ و سوم، توجه به فرهنگ ازنظر تولید دانش جغرافیای سیاسی. در این زمینه به‌نقد و تحلیل ساخت اجتماعی دانش توسط گروه‌های اجتماعی قرارگرفته در متن‌های زمانی- مکانی خاص و فرهنگ‌های خاص پرداخته می‌شود. به عبارت دیگر یک ارزیابی از دانش جغرافیای سیاسی بر اساس فرهنگ افرادی که این دانش را تولید کرده‌اند، انجام می‌شود
واژه‌های کلیدی:
فهرست منابع
1. Agnew, J. A., & Muscarà, L. (2012). Making political geography (Second ed.). New York: Rowman & Littlefield Publishers.
2. Atkinson, D., Jackson, P., Sibley, D., & Washbourne, N. (2016). Cultural geography: A critical dictionary of key concepts (M. Badiee Azandahi, F. Mirahmadi, & E. Yari, Trans.). Tehran: Entekhab.
3. Badiee Azandahi, M., & Mirahmadi, F. S. (2016). Emerging issues and perspectives in boundary studies. Human Geography research Quarterly, 48(3), 541-555. (Persian)
4. Bell, D. (2009). Cultural studies and human geography. In R. Kitchin & N. Thrift (Eds.), International Encyclopedia of Human Geography (pp. 437-441). Oxford: Elsevier. [DOI:10.1016/B978-008044910-4.00277-7]
5. Blacksell, M. (2010). Political geography (M. R. Hafeznia, A. Abdi, H. Rabiee, & A. Ahmadi, Trans.). Tehran: Entekhab. (Persian)
6. Boelens, R. (2014). Cultural politics and the hydrosocial cycle: Water, power and identity in the andean highlands. Geoforum, 57, 234-247. [DOI:10.1016/j.geoforum.2013.02.008]
7. Cox, K. R. (2005). Political geography: Critical concept in the social sciences (Vol. 3). London and NewYork: Routledge.
8. Cox, K. R. (2014). Making human geography (First ed.). New York: The Guilford Press.
9. Dodds, K. (2011). Geopolitics: a very short introduction (Z. Pishgahifard & M. Zohdi Goharpour, Trans.). Tehran: Green Olives. (Persian)
10. Fayyaz, E., Sarfaraz, H., & Ahmadi, A. (2011). Semiotics of cultural landscapes in cultural geography; a conceptual strategy for the understanding and discovery of meaning. Cultural Research Quarterly, 4(4), 91-116. (Persian)
11. Fincher, R. (2004). From dualisms to multiplicities: Gendered political practices. In L. Staeheli, E. Kofman, & L. Peake (Eds.), Mapping Women, Making Politics (pp. 49-70). New York & London: Routledge.
12. Flint, C. (2011). An introduction to geopolitics (M. B. Ghhalibaf & M. H. Pouyandeh, Trans.). Tehran: Ghomes. (Persian)
13. Gallaher, C., Dahlman, C. T., Gilmartin, M., Mountz, A., & Shirlow, P. (2011). Key concepts in political geography (M. H. Nami & A. Mohamadpoor, Trans.). Tehran: Green Zeytoon Publication. (Persian)
14. Gibson, C., & Waitt, G. (2009). Cultural geography. In R. Kitchin & N. Thrift (Eds.), International Encyclopedia of Human Geography (pp. 411-424). Oxford: Elsevier. [DOI:10.1016/B978-008044910-4.00932-9]
15. Gregory, D., Johnston, R., Pratt, G., Watts, M., & Whatmore, S. (2009). The dictionary of human geography (5th ed.). Malden: Wiley Blackwell.
16. Hubbard, P., & Kitchin, R. (Eds.). (2011). Thinkers on space and place (Second ed.). London: SAGE Publication Inc.
17. Jazeel, T. (2013). Postcolonialism. In N. C. Johnson, R. H. Schein, & J. Winders (Eds.), The Wiley-Blackwell companion to cultural geography (First ed., pp. 17-22). Oxford: John Wiley & Sons, Ltd. [DOI:10.1002/9781118384466.ch2]
18. Jones, M., Jones, R., & Woods, M. (2007). An introduction to political geography (Z. Pishgahifard & R. Akbari, Trans.). Tehran: Tehran University Press. (Persian)
19. Jones, R. (2008). Categories, borders and boundaries. Progress in Human Geography, 33(2), 174–189. [DOI:10.1177/0309132508089828]
20. Kobayashi, A. (2009). Representation and re-presentation. In R. Kitchin & N. Thrift (Eds.), International Encyclopedia of Human Geography (pp. 347-350). Oxford: Elsevier. [DOI:10.1016/B978-008044910-4.00509-5]
21. Laurie, N., & Calla, W. P. (2004). Development, postcolonialism, and feminist political geography. In L. Staeheli, E. Kofman, & L. Peake (Eds.), Mapping Women, Making Politics (pp. 99-112). New York & London: Routledge.
22. Marston, S. A. (2004). Space, culture, state: uneven developments in political geography. Political Geography, 23(1), 1-16. [DOI:10.1016/j.polgeo.2003.09.006]
23. McEwan, C. (2003). Material geographies and postcolonialism. Singapore Journal of Tropical Geography, 24(3), 340-355. [DOI:10.1111/1467-9493.00163]
24. Minca, C. (2009). Postmodernism/postmodern geography. In R. Kitchin & N. Thrift (Eds.), International Encyclopedia of Human Geography (pp. 363-372). Oxford: Elsevier. [DOI:10.1016/B978-008044910-4.00725-2]
25. Mirheidar, D., & Mirahmadi, F. M. (2016). Evolution of ideas in political geography. Tehran: University of Tehran Press. (Persian)
26. Newman, D. (2006). Boundaries. In J. A. Agnew, K. Mitchell, & G. Toal (Eds.), A companion to political geography (Third ed., pp. 123-127). Malden: Blackwell Publishing.
27. Ó Tuathail, G. (2000). The postmodern geopolitical condition: States, statecraft, and security at the millennium. Annals of the Association of American Geographers, 90(1), 166-178. [DOI:10.1111/0004-5608.00192]
28. Paasi, A. (2009). Political boundaries. In R. Kitchin & N. Thrift (Eds.), International Encyclopedia of Human Geography (pp. 217-227). Oxford: Elsevier. [DOI:10.1016/B978-008044910-4.00793-8]
29. Painter, J. (1995). Politics, geography and 'political geography': A critical perspective. London: Hodder & Stoughton.
Passi, A. (2003). Boundaries in a globalizing world. In K. Anderson, M. Domosh, S. Pile, & N. Thrift (Eds.), Hand Book of Cultural Geography (pp. 462-472). London: Sage Publication. [DOI:10.4135/9781848608252.n33]
30. Philo, C. (2009). Cultural turn. In R. Kitchin & N. Thrift (Eds.), International Encyclopedia of Human Geography (pp. 442-450). Oxford: Elsevier. [DOI:10.1016/B978-008044910-4.00147-4]
31. Power, M., & Campbell, D. (2010). The state of critical geopolitics. Political Geography, 29(5), 243–246. [DOI:10.1016/j.polgeo.2010.06.003]
32. Raghuram, P., & Madge, C. (2006). Towards a method for postcolonial development geography? Possibilities and challenges. Singapore Journal of Tropical Geography, 27(3), 270–288. [DOI:10.1111/j.1467-9493.2006.00262.x]
33. Robinson, J. (2003). Political geography in a postcolonial context. Political Geography, 22(6), 647-651. [DOI:10.1016/S0962-6298(03)00072-6] [DOI:10.1016/S0962-6298(03)00072-6]
34. Scott, H. V. (2009). Representation, politics of. In R. Kitchin & N. Thrift (Eds.), International Encyclopedia of Human Geography (pp. 351-356). Oxford: Elsevier. [DOI:10.1016/B978-008044910-4.00986-X]
35. Sharp, J. (2004). Doing feminist political geographies. In L. Staeheli, E. Kofman, & L. Peake (Eds.), Mapping Women, Making Politics (pp. 87-98). New York & London: Routledge.
36. Sharp, J. P. (2006). Feminist and postcolonial engagement. In J. A. Agnew, K. Mitchell, & G. Toal (Eds.), A companion to political geography (Third ed., pp. 59-74). Malden: Blackwell publishing.
37. Sidaway, J. D. (1997). Politics, geography and 'political geography': A critical perspective: Joe Painter, Arnold, London, 1995, 206pp. Political Geography, 16(1), 89-91. [DOI:10.1016/S0962-6298(97)83031-4]
38. Smith, J. M. (2009). Humanism/Humanistic Geography. In R. Kitchin & N. Thrift (Eds.), International Encyclopedia of Human Geography (pp. 239-250). Oxford: Elsevier. [DOI:10.1016/B978-008044910-4.00701-X]
39. Staeheli, L. A., & Kofman, E. (2004). Mapping gender, making politics: Toward feminist political geographies. In L. Staeheli, E. Kofman, & L. Peake (Eds.), Mapping women, making politics: Feminist perspectives on political geography (pp. 1-14). New York & London: Routledge.