Bilingual
En/Fa
Geographical Research is Published in both Persian and English Full-text.
دوره 40، شماره 1 - ( 1404 )
جلد 40 شماره 1 صفحات 101-95 |
برگشت به فهرست نسخه ها
نوع مقاله:
موضوع مقاله:
History
دریافت: 1403/12/30 | پذیرش: 1404/2/8 | انتشار: 1404/2/14
دریافت: 1403/12/30 | پذیرش: 1404/2/8 | انتشار: 1404/2/14
How to cite this article
Hoseini Lahoordi M, Mansori M, Shafipour Yourdshahi P. Relationship Between Urban Space Quality and Different Levels of Sense of Place in District 22 of Tehran. GeoRes 2025; 40 (1) :95-101
URL: http://georesearch.ir/article-1-1707-fa.html
URL: http://georesearch.ir/article-1-1707-fa.html
حسینی لاهوری محمود، منصوری منصور، شفیع‌پور یوردشاهی پریا. رابطه کیفیت فضای شهری و سطوح مختلف حس مکان در منطقه 22 شهر تهران. فصل‌نامه تحقیقات جغرافیایی. 1404; 40 (1) :95-101
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rights and permissions
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Authors
محمود حسینی لاهوری1، منصور منصوری*2، پریا شفیع‌پور یوردشاهی2
1- گروه شهرسازی، دانشکده فنی و مهندسی، واحد شهر قدس، دانشگاه آزاد اسلامی، شهر قدس، ایران
2- گروه معماری و شهرسازی، دانشکده عمران و معماری، دانشگاه ملی مهارت، تهران، ایران
2- گروه معماری و شهرسازی، دانشکده عمران و معماری، دانشگاه ملی مهارت، تهران، ایران
چکیده (367 مشاهده)
اهداف: هدف از این پژوهش شناسایی و ارزیابی مولفه‌های تاثیرگذار فضاهای شهری در افزایش حس تعلق به مکان در فضاهای عمومی منطقه ۲۲ شهر تهران بود.
روش‌شناسی: پژوهش حاضر از نظر هدف تحقیق، کاربردی و از نظر ماهیت تحلیلی-توصیفی بود و در منطقه ۲۲ شهر تهران در زمستان سال ۱۴۰۳ انجام شد. استراتژی پژوهش، استقرایی بود. داده‌های پژوهش با استفاده از پرسش‌نامه جمع‌آوری شد. جامعه آماری، ساکنین منطقه ۲۲ شهر تهران بودند. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران، ۳۸۷ نفر به‌دست آمد و نمونه‌گیری به صورت تصادفی ساده و با توجه به توزیع جغرافیایی جمعیت در محلات مختلف منطقه صورت گرفت. برای تحلیل داده‌ها از روش مدل‌سازی معادلات ساختاری (SEM) با استفاده از نرم‌افزار AMOS نسخه ۲۴ بهره گرفته شد.
یافته‌ها: رابطه کیفیت فضای عمومی با حس تعلق ۸۲۴/۰ شد که نشان از همبستگی خیلی قوی این دو متغیر بود. این نتیجه گویای آن است که یک فضای عمومی هرچه کیفیت بالاتری داشته باشد، امکان ایجاد حس تعلق به آن فضا برای استفاده‌کنندگان بیشتر از سایر فضاها است. در بررسی رابطه حس تعلق با مولفه‌های کیفیت فضای عمومی، قوی‌ترین رابطه با مولفه اجتماعی فضاهای عمومی بود.
نتیجه‌گیری: مهم‌ترین نتیجه این پژوهش، ضعیف‌بودن مولفه دلبستگی به مکان است. دلبستگی به مکان رابطه ضعیفی با مولفه‌های کالبدی، اجتماعی و معنایی دارد. در واقع در فضاهای عمومی منطقه ۲۲ ارتباط عاطفی عمیقی میان فرد و مکان به وجود نیامده و فضاهای عمومی فاقد معنایی برای استفاده‌کنندگان است.
روش‌شناسی: پژوهش حاضر از نظر هدف تحقیق، کاربردی و از نظر ماهیت تحلیلی-توصیفی بود و در منطقه ۲۲ شهر تهران در زمستان سال ۱۴۰۳ انجام شد. استراتژی پژوهش، استقرایی بود. داده‌های پژوهش با استفاده از پرسش‌نامه جمع‌آوری شد. جامعه آماری، ساکنین منطقه ۲۲ شهر تهران بودند. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران، ۳۸۷ نفر به‌دست آمد و نمونه‌گیری به صورت تصادفی ساده و با توجه به توزیع جغرافیایی جمعیت در محلات مختلف منطقه صورت گرفت. برای تحلیل داده‌ها از روش مدل‌سازی معادلات ساختاری (SEM) با استفاده از نرم‌افزار AMOS نسخه ۲۴ بهره گرفته شد.
یافته‌ها: رابطه کیفیت فضای عمومی با حس تعلق ۸۲۴/۰ شد که نشان از همبستگی خیلی قوی این دو متغیر بود. این نتیجه گویای آن است که یک فضای عمومی هرچه کیفیت بالاتری داشته باشد، امکان ایجاد حس تعلق به آن فضا برای استفاده‌کنندگان بیشتر از سایر فضاها است. در بررسی رابطه حس تعلق با مولفه‌های کیفیت فضای عمومی، قوی‌ترین رابطه با مولفه اجتماعی فضاهای عمومی بود.
نتیجه‌گیری: مهم‌ترین نتیجه این پژوهش، ضعیف‌بودن مولفه دلبستگی به مکان است. دلبستگی به مکان رابطه ضعیفی با مولفه‌های کالبدی، اجتماعی و معنایی دارد. در واقع در فضاهای عمومی منطقه ۲۲ ارتباط عاطفی عمیقی میان فرد و مکان به وجود نیامده و فضاهای عمومی فاقد معنایی برای استفاده‌کنندگان است.
واژه‌های کلیدی: