Bilingual
دوره 40، شماره 2 - ( 1404 )                   جلد 40 شماره 2 صفحات 160-151 | برگشت به فهرست نسخه ها
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:

Print XML English Abstract PDF HTML


History

How to cite this article
Houshmand M, Zarabadi Z, Majdi H, Noori S. Redefining the Design Process of Urban Subsurface Spaces in Iran Based on International Studies. GeoRes 2025; 40 (2) :151-160
URL: http://georesearch.ir/article-1-1691-fa.html
هوشمند مرجانه، زرآبادی زهرا سادات سعیده، ماجدی حمید، نوری سیدعلی. بازتعریف فرآیند طراحی فضاهای زیرسطحی شهری در ایران بر اساس مطالعات بین‌المللی. فصل‌نامه تحقیقات جغرافیایی. 1404; 40 (2) :151-160

URL: http://georesearch.ir/article-1-1691-fa.html


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Rights and permissions
1- گروه شهرسازی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2- گروه شهرسازی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3- گروه معماری، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران
چکیده   (689 مشاهده)

مقدمه: تحلیل تطبیقی تجارب بین‌المللی در زمینه توسعه زیرسطحی می‌تواند به شناسایی عوامل کلیدی موفقیت و شکست طرح‌های زیرسطحی کمک کند. هدف پژوهش حاضر تحلیل تطبیقی تجارب بین‌المللی و ارایه مدل مفهومی توسعه زیرسطحی شهری بود.
روش‌شناسی: این پژوهش کیفی در سال ۱۴۰۳ با رویکرد مرور سیستماتیک و تحلیل محتوا انجام شد. از میان ۶۰۹ مقاله شناسایی‌شده در پایگاه‌های معتبر، پس از غربالگری و اعمال معیارهای ورود، ۲۶ مقاله برای تحلیل نهایی انتخاب شد. داده‌ها با روش SWOT در چهار بخش قوت‌ها، ضعف‌ها، فرصت‌ها و تهدیدها تحلیل و برای تدوین استراتژی‌های توسعه زیرسطحی استفاده شدند.
یافته‌ها: در این مطالعه، تجارب توسعه زیرسطحی در ۱۰ شهر از ۸ کشور کانادا، سنگاپور، فنلاند، فرانسه، استرالیا، روسیه، آمریکا و اسپانیا بررسی شد. این شهرها از رویکردهای متنوعی برای حل چالش‌های شهری با استفاده از فضاهای زیرسطحی بهره گرفته‌اند. فرصت‌های اصلی شامل کاهش ترافیک و آلودگی، بهبود کیفیت زندگی، تقویت حمل و نقل عمومی، توسعه تجاری و جذب گردشگر بوده و اغلب طرح‌ها با رویکرد تدریجی، فنّاوری‌محور و چندمنظوره اجرا شدند. در مقابل، چالش‌های مهم شامل هماهنگی نهادی، محدودیت فضا، مسایل زمین‌شناسی، هزینه‌های بالا و پیچیدگی مالکیت بودند. در پایان، یک مدل مفهومی در پنج محور اصلی برای بومی‌سازی و اجرای طرح‌های مشابه در سایر شهرها ارایه شد.
نتیجه‌گیری: کشورهایی که از رویکردهای داده‌محور، نظام‌های بازخورد مستمر و سیاست‌گذاری مشارکتی بهره برده‌اند، موفقیت چشمگیرتری در توسعه پایدار زیرسطحی دارند.

 

واژه‌های کلیدی: