اهداف: یکی از مهمترین رویکردها در تدوین سیاستهای طراحی شهری، توجه به بینشهای رفتاری در تدوین استراتژیهای تغییر رفتار است، با این وجود هنوز بررسی جامعی از عوامل موثر بر رویکرد مذکور صورت نگرفته است و مقالات محدودی در این رابطه ارایه شده است. در این مطالعه، به بررسی عوامل موثر بر بینشهای رفتاری افراد، به منظور استفاده در تدوین سیاستهای طراحی شهری پرداخته شد.
روششناسی: در این مرور سیستماتیک با رویکرد تحلیلی-کمّی از دستورالعملهای PRISMA و روش تحلیل محتوا برای شناسایی مولفهها و شاخصهای موثر استفاده شد. مقالات مرتبط از پایگاههای Google Scholar، Science Direct و Web of Science استخراج شدند. جستوجو از سال ۲۰۱۱ آغاز شد و ۱۷۴۵ مقاله شناسایی شد. پس از غربالگری، ۲۶ مقاله به عنوان نمونه انتخاب شدند. سپس دادهها با روش تحلیل محتوا کدگذاری شده و مفاهیم کلیدی استخراج شدند. این مفاهیم در قالب مقولههای اصلی و فرعی سازماندهیشده و در نهایت با استفاده از روش آنتروپی شانون، وزن و اولویت شاخصها مشخص شد.
یافتهها: از میان هفت عامل کلیدی، معماری انتخاب، هویت و تاثیر از دیگران از اهمیت بیشتری برخوردار بودند، در حالی که احساسات انسانی و نظارت و کنترل کمترین تاکید را در مطالعات مختلف داشتند. مهمترین زیرشاخصها شامل عملکرد دیگران، هنجارهای جامعه و سبک زندگی جامعه بودند. پس از آن، آموزش، اعتماد به ارسالکننده پیام و شخصیشدن پیام تاثیرگذار بودند. کماهمیتترین موارد شامل دیدن عملکرد افراد برجسته، باور به توانایی برای انجام رفتار و پاداش کوتاهمدت بودند.
نتیجهگیری: هفت عامل کلیدی شامل معماری انتخاب، هویت، تاثیر از دیگران، سرمایه اجتماعی، توجیهکننده عقلانی، نظارت و کنترل و احساسات انسانی در تعیین بینشهای رفتاری موثر بر سیاستهای طراحی شهری با تاکید بر کاهش انتشار گازهای گلخانهای نقش دارند.