Persian
Language
Geographical Research is Published in Persian Fulltext.
دوره 38، شماره 4 - ( 1402 )
جلد 38 شماره 4 صفحات 567-559 |
برگشت به فهرست نسخه ها
نوع مقاله:
موضوع مقاله:
History
دریافت: 1402/6/21 | پذیرش: 1402/7/22 | انتشار: 1402/10/10
دریافت: 1402/6/21 | پذیرش: 1402/7/22 | انتشار: 1402/10/10
How to cite this article
Aghlmand Azarian S, Saghafi Asl A, Abdollahzadeh Taraf A, Sattarzadeh D. Identifying Factors Affecting the Improvement of Social Relations in the Urban Space under the Influence of the Place-making Approach in Ferdous Neighborhood of Tabriz. GeoRes 2023; 38 (4) :559-567
URL: http://georesearch.ir/article-1-1525-fa.html
URL: http://georesearch.ir/article-1-1525-fa.html
عقلمند آذریان سودا، ثقفی اصل آرش، عبداله‌زاده طرف اکبر، ستارزاده داریوش. شناسایی عوامل تاثیرگذار بر ارتقای روابط اجتماعی در فضای شهری تحت تاثیر رویکرد مکان‌سازی در محله فردوس تبریز. فصل‌نامه تحقیقات جغرافیایی. 1402; 38 (4) :559-567
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rights and permissions
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Authors
سودا عقلمند آذریان1، آرش ثقفی اصل*1، اکبر عبداله‌زاده طرف1، داریوش ستارزاده1
1- گروه معماری و شهرسازی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
چکیده (1164 مشاهده)
اهداف: فضای شهری موفق دارای طیف گسترده‌ای از مولفه‌های ذهنی و عینی است و توجه به شاخص‌های کالبدی برای ایجاد یک مکان «موفق» نقشی تعیین‌کننده دارد که یکی از راهبردهای آن توجه به روابط اجتماعی است. ضعف روابط اجتماعی در محلات می‌تواند سبب مشکلاتی از قبیل کم‌رنگ‌شدن حس تعلق به مکان و روحیه جمعی شود. هدف نوشتار حاضر شناسایی مولفه‌های رویکرد مکان‌سازی و بررسی تاثیر و نقش آن در روابط اجتماعی فضاهای شهری است.
روش‌شناسی: پژوهش حاضر از نوع کاربردی بوده و در سال ۱۴۰۰ در شهر تبریز به روش کمّی انجام شد و برای دستیابی به تحلیلی جامع از نقش مکان‌سازی در احیای روابط اجتماعی مد نظر قرار گرفت. داده‌ها از طریق مطالعات اسنادی و کتابخانه‌ای و همچنین تکمیل ۳۸۴ پرسش‌نامه گردآوری شد. در بخش تحلیل داده‌ها، محله‌های شهر تبریز براساس آزمون‌های آماری رگرسیون، اسپیرمن، فریدمن و آنوا ارزیابی شد.
یافته‌ها: ابعاد کالبدی، اجتماعی، مدیریتی-سیاست‌گذاری، ادراکی-معنایی و اقتصادی به عنوان مولفه‌های مستخرج مکان‌سازی بوده که از دیدگاه شهروندان در احیای روابط اجتماعی تاثیر بسزایی داشتند.
نتیجه‌گیری: شاخص‌های وجود گذرهای پُر جنب و جوش در محله، امنیت کافی در سطح محله و هویت محلی متمایز بیشترین اهمیت را در ارتقای روابط اجتماعی در فضای شهری به خود اختصاص دادند.
روش‌شناسی: پژوهش حاضر از نوع کاربردی بوده و در سال ۱۴۰۰ در شهر تبریز به روش کمّی انجام شد و برای دستیابی به تحلیلی جامع از نقش مکان‌سازی در احیای روابط اجتماعی مد نظر قرار گرفت. داده‌ها از طریق مطالعات اسنادی و کتابخانه‌ای و همچنین تکمیل ۳۸۴ پرسش‌نامه گردآوری شد. در بخش تحلیل داده‌ها، محله‌های شهر تبریز براساس آزمون‌های آماری رگرسیون، اسپیرمن، فریدمن و آنوا ارزیابی شد.
یافته‌ها: ابعاد کالبدی، اجتماعی، مدیریتی-سیاست‌گذاری، ادراکی-معنایی و اقتصادی به عنوان مولفه‌های مستخرج مکان‌سازی بوده که از دیدگاه شهروندان در احیای روابط اجتماعی تاثیر بسزایی داشتند.
نتیجه‌گیری: شاخص‌های وجود گذرهای پُر جنب و جوش در محله، امنیت کافی در سطح محله و هویت محلی متمایز بیشترین اهمیت را در ارتقای روابط اجتماعی در فضای شهری به خود اختصاص دادند.
واژه‌های کلیدی: