:: دوره 38، شماره 2 - ( 1402 ) ::
جلد 38 شماره 2 صفحات 263-255 برگشت به فهرست نسخه ها
تحلیل فضایی- محیطی استقرارهای عصر آهن در زاگرس مرتفع: بخش لاران استان چهارمحال و بختیاری
روح‌اله شیرازی* 1، مهدی خمری2 ، علی‌اصغر نوروزی3
1- گروه باستان‌شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
2- موزه منطقه‌ای جنوب شرق، اداره کل میراث فرهنگی سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
3- پژوهشکده باستان‌شناسی، پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، شهرکرد، ایران
چکیده:   (296 مشاهده)
اهداف: شرایط اقلیمی مناسب در بخش لاران در زون زاگرس مرتفع از جمله منابع دایمی آب، خاک نسبتاً حاصلخیز، مسیرهای ارتباطی و پوشش گیاهی مناسب شرایط جذب گروه‌های انسانی را در این منطقه فراهم کرده و از دیرباز استقرارهای انسانی در جای جای آن شکل گرفته­اند. این پژوهش با هدف شناسایی و تحلیل الگوهای استقراری و تعیین تأثیر عوامل محیطی در ایجاد محوطه‌های عصر آهن انجام شد.
روش‌شناسی: پژوهش حاضر به روش همبستگی و تحلیل خوشه‌ای در سال 1396 در بخش لاران استان چهارمحل و بختیاری انجام شد. نقش عوامل جغرافیای طبیعی در شکل­گیری محوطه­ها و نیز الگوهای پراکنش آنها با استفاده از نرم­افزار Arc GIS pro و SPSS انجام شد.
یافته ­ها: تاثیر عوامل مختلف جغرافیایی بر شکل­گیری محوطه­ها در راستای استقرارهای موقت و کوچ­نشینی بود. سه الگوی استقراری شناسایی شد که اکثریت آنها را محوطه­هایی با مساحت کمتر از نیم هکتار تشکیل می‌داد.
نتیجه ­گیری: محوطه‌های عصر آهن بخش لاران وابستگی اندکی به منابع طبیعی دارند‌ و احتمالاً با توجه به الگوی معیشتی شبانی و کوچروی این محوطه‌ها به صورت فصلی مورد سکونت قرار گرفته‌اند. دو الگوی استقراری به‌دست آمده نشان‌دهنده فعالیت‌های دامداری و کشاورزی در سطح اندک است.

 
واژه‌های کلیدی: ستان چهار محال و بختیاری، بخش لاران، الگوی فضایی- محیطی، عصر آهن
متن کامل [PDF 4562 kb]   (157 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: جغرافیای طبیعی
دریافت: 1401/12/24 | پذیرش: 1402/2/23 | انتشار: 1402/4/25



XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 38، شماره 2 - ( 1402 ) برگشت به فهرست نسخه ها