دوره 38، شماره 2 - ( 1402 )
جلد 38 شماره 2 صفحات 263-255 |
برگشت به فهرست نسخه ها
نوع مقاله:
موضوع مقاله:
History
دریافت: 1401/12/24 | پذیرش: 1402/2/23 | انتشار: 1402/4/25
دریافت: 1401/12/24 | پذیرش: 1402/2/23 | انتشار: 1402/4/25
Rights and permissions
Authors
روح‌اله شیرازی*1 
، مهدی خمری2، علی‌اصغر نوروزی3
، مهدی خمری2، علی‌اصغر نوروزی3
1- گروه باستان‌شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
2- موزه منطقه‌ای جنوب شرق، اداره کل میراث فرهنگی سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
3- پژوهشکده باستان‌شناسی، پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، شهرکرد، ایران
2- موزه منطقه‌ای جنوب شرق، اداره کل میراث فرهنگی سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
3- پژوهشکده باستان‌شناسی، پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، شهرکرد، ایران
چکیده (1246 مشاهده)
اهداف: شرایط اقلیمی مناسب در بخش لاران در زون زاگرس مرتفع از جمله منابع دایمی آب، خاک نسبتاً حاصلخیز، مسیرهای ارتباطی و پوشش گیاهی مناسب شرایط جذب گروه‌های انسانی را در این منطقه فراهم کرده و از دیرباز استقرارهای انسانی در جای جای آن شکل گرفتهاند. این پژوهش با هدف شناسایی و تحلیل الگوهای استقراری و تعیین تأثیر عوامل محیطی در ایجاد محوطه‌های عصر آهن انجام شد.
روش‌شناسی: پژوهش حاضر به روش همبستگی و تحلیل خوشه‌ای در سال 1396 در بخش لاران استان چهارمحل و بختیاری انجام شد. نقش عوامل جغرافیای طبیعی در شکلگیری محوطهها و نیز الگوهای پراکنش آنها با استفاده از نرمافزار Arc GIS pro و SPSS انجام شد.
یافته ها: تاثیر عوامل مختلف جغرافیایی بر شکلگیری محوطهها در راستای استقرارهای موقت و کوچنشینی بود. سه الگوی استقراری شناسایی شد که اکثریت آنها را محوطههایی با مساحت کمتر از نیم هکتار تشکیل می‌داد.
نتیجه گیری: محوطه‌های عصر آهن بخش لاران وابستگی اندکی به منابع طبیعی دارند و احتمالاً با توجه به الگوی معیشتی شبانی و کوچروی این محوطهها به صورت فصلی مورد سکونت قرار گرفتهاند. دو الگوی استقراری به‌دست آمده نشان‌دهنده فعالیت‌های دامداری و کشاورزی در سطح اندک است.
روش‌شناسی: پژوهش حاضر به روش همبستگی و تحلیل خوشه‌ای در سال 1396 در بخش لاران استان چهارمحل و بختیاری انجام شد. نقش عوامل جغرافیای طبیعی در شکلگیری محوطهها و نیز الگوهای پراکنش آنها با استفاده از نرمافزار Arc GIS pro و SPSS انجام شد.
یافته ها: تاثیر عوامل مختلف جغرافیایی بر شکلگیری محوطهها در راستای استقرارهای موقت و کوچنشینی بود. سه الگوی استقراری شناسایی شد که اکثریت آنها را محوطههایی با مساحت کمتر از نیم هکتار تشکیل می‌داد.
نتیجه گیری: محوطه‌های عصر آهن بخش لاران وابستگی اندکی به منابع طبیعی دارند و احتمالاً با توجه به الگوی معیشتی شبانی و کوچروی این محوطهها به صورت فصلی مورد سکونت قرار گرفتهاند. دو الگوی استقراری به‌دست آمده نشان‌دهنده فعالیت‌های دامداری و کشاورزی در سطح اندک است.
واژه‌های کلیدی: