تحلیل فضایی- محیطی استقرارهای عصر آهن در زاگرس مرتفع: بخش لاران استان چهارمحال و بختیاری
|
روحاله شیرازی* 1، مهدی خمری2، علیاصغر نوروزی3 |
1- گروه باستانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران 2- موزه منطقهای جنوب شرق، اداره کل میراث فرهنگی سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران 3- پژوهشکده باستانشناسی، پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، شهرکرد، ایران |
|
چکیده: (194 مشاهده) |
اهداف: شرایط اقلیمی مناسب در بخش لاران در زون زاگرس مرتفع از جمله منابع دایمی آب، خاک نسبتاً حاصلخیز، مسیرهای ارتباطی و پوشش گیاهی مناسب شرایط جذب گروههای انسانی را در این منطقه فراهم کرده و از دیرباز استقرارهای انسانی در جای جای آن شکل گرفتهاند. این پژوهش با هدف شناسایی و تحلیل الگوهای استقراری و تعیین تأثیر عوامل محیطی در ایجاد محوطههای عصر آهن انجام شد.
روششناسی: پژوهش حاضر به روش همبستگی و تحلیل خوشهای در سال 1396 در بخش لاران استان چهارمحل و بختیاری انجام شد. نقش عوامل جغرافیای طبیعی در شکلگیری محوطهها و نیز الگوهای پراکنش آنها با استفاده از نرمافزار Arc GIS pro و SPSS انجام شد.
یافته ها: تاثیر عوامل مختلف جغرافیایی بر شکلگیری محوطهها در راستای استقرارهای موقت و کوچنشینی بود. سه الگوی استقراری شناسایی شد که اکثریت آنها را محوطههایی با مساحت کمتر از نیم هکتار تشکیل میداد.
نتیجه گیری: محوطههای عصر آهن بخش لاران وابستگی اندکی به منابع طبیعی دارند و احتمالاً با توجه به الگوی معیشتی شبانی و کوچروی این محوطهها به صورت فصلی مورد سکونت قرار گرفتهاند. دو الگوی استقراری بهدست آمده نشاندهنده فعالیتهای دامداری و کشاورزی در سطح اندک است.
|
|
واژههای کلیدی: ستان چهار محال و بختیاری، بخش لاران، الگوی فضایی- محیطی، عصر آهن |
|
متن کامل [PDF 4562 kb]
(114 دریافت)
|
نوع مقاله: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
جغرافیای طبیعی دریافت: 1401/12/24 | پذیرش: 1402/2/23 | انتشار: 1402/4/25
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|