اهداف: امنیت یکی از اصلیترین نیازهای بشر بوده و شهرهای کنونی جهان به دلیل افزایش جمعیت و پیچیدهترشدن، دشواریهای بیشتری در راه تحقق امنیت دارند. هدف کلی این مطالعه واکاوی رابطه بین پیشرانهای شهر هوشمند و امنیت شهری پایدار در شهر سمنان بود.
روششناسی: این مطالعه روابط بین ابعاد شهر هوشمند و امنیت شهری را با استفاده از روش توصیفی همبستگی در سال ۱۴۰۳ در شهر سمنان بررسی کرد. دادهها از طریق توزیع پرسشنامه بین ۳۸۴ نفر جمعآوری شد. برای تجزیه و تحلیل، از آزمون همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه و آزمون T تک نمونهای استفاده شد.
یافتهها: ابعاد مختلف شهر هوشمند تاثیرهای متفاوتی بر امنیت شهری در سمنان داشتند. "شهروندان"، "محیط هوشمند" و "جابهجایی هوشمند" بیشترین تاثیر مثبت را بر امنیت شهری داشتند. در مقابل، "حکومت هوشمند" و "پویایی هوشمند" نیاز به بازنگری و اصلاح داشتند. همچنین ۵۸% از واریانس امنیت شهری توسط ابعاد شهر هوشمند تبیین شده و رابطه قوی میان این ابعاد و امنیت شهری وجود داشت. علاوه بر این، وضعیت امنیت شهری در سمنان از حد انتظار پایینتر بود و این تفاوت آماری معنادار بود.
نتیجهگیری: ابعاد مختلف شهر هوشمند بهویژه "شهروندان"، "محیط هوشمند" و "جابهجایی هوشمند" تاثیر قابل توجهی بر امنیت شهری دارند، در حالی که ابعاد "حکومت هوشمند" و "پویایی هوشمند" نیاز به تقویت و اصلاح داشتند تا امنیت شهری بهبود یابد.