اهداف: بررسی جامع پژوهشهای موجود برای ارایه تعریفی دقیق از شهر هوشمند اقلیمی و شاخصهای آن ضروری است. در این تحقیق با هدف بررسی شاخصهای شهر اقلیمی به تحلیل نظاممند مقالات موجود طی دوره ۲۰۲۴-۲۰۰۰ پرداخته شد.
روششناسی: این مطالعه با استفاده از رویکرد سیستمی و تحلیل محتوا، مطابق با دستورالعملهای پریسما، به بررسی نظاممند ادبیات علمی در حوزه شهر هوشمند اقلیمی پرداخته است. جستوجوی مقالات در پایگاههای معتبر Google Scholar و ScienceDirect با کلیدواژههای مرتبط طی دوره ۲۰۲۴-۲۰۰۰ انجام شد. پس از غربالگری اولیه، از ۲۵ مقاله، ۱۴ مقاله انتخاب و بررسی دقیق شدند که در نهایت ۱۱ مقاله برای تحلیل نهایی برگزیده شد. معیارهای ورود شامل پرداختن به شهر هوشمند اقلیمی، نقش فنّاوریهای هوشمند در مقابله با تغییرات اقلیمی، و ارایه مدلهای پایدار بود، در حالی که مقالات فاقد روش تحقیق شفاف یا مرتبط با شهرهای غیرهوشمند حذف شدند. تحلیل محتوا از طریق سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی انجام شد.
یافتهها: براساس یافتهها، توجه به شهرهای هوشمند اقلیمی در تحقیقات از ۲۰۱۸ رشد چشمگیری داشته و اوج تولید علمی در ۲۰۱۸ و ۲۰۲۳ بوده است. ۷۱/۳۵% پژوهشها بر کاهش کربن و ۵۷/۲۸% بر حکمرانی اقلیمی متمرکز هستند. ۹ مولفه کلیدی شامل تابآوری و پایداری، زیرساختهای هوشمند، انرژیهای تجدیدپذیر، حمل و نقل کمکربن، حکمرانی و سیاستگذاری هوشمند، مشارکت اجتماعی و دیجیتال، آگاهی و آموزش عمومی، فنّاوری و دادهمحوری و پایش و ارزیابی در مطالعات شناسایی شدند که زیرساختهای هوشمند با ۱۱ بار تکرار مهمترین آنها بوده است.
نتیجهگیری: مرور نظاممند مقالات در دوره ۲۰۲۴-۲۰۰۰ حاکی از تاکید بر ۹ شاخص بوده است. همافزایی مشخصات مورد تاکید در مطالعات، شهرهای هوشمند را به بسترهایی توانمند برای مقابله با تغییرات اقلیمی تبدیل میکند و مسیر توسعه پایدار را برای نسلهای آینده هموار میسازد.