Persian
Language
Geographical Research is Published in Persian Fulltext.
دوره 39، شماره 1 - ( 1402 )
جلد 39 شماره 1 صفحات 78-69 |
برگشت به فهرست نسخه ها
نوع مقاله:
موضوع مقاله:
History
دریافت: 1402/11/18 | پذیرش: 1402/12/19 | انتشار: 1402/12/28
دریافت: 1402/11/18 | پذیرش: 1402/12/19 | انتشار: 1402/12/28
How to cite this article
Sheikhi A, Hataminejad H, Zanganeh Shahraki S, Pour Ahmad A, Mirzaei H. Explaining the Situation of Tehran Metropolis Based on Urban Innovation System. GeoRes 2024; 39 (1) :69-78
URL: http://georesearch.ir/article-1-1581-fa.html
URL: http://georesearch.ir/article-1-1581-fa.html
شیخی عبداله، حاتمی‌نژاد حسین، زنگنه شهرکی سعید، پوراحمد احمد، میرزایی حجت‌اله. تبیین وضعیت کلانشهر تهران براساس سیستم نوآوری شهری. فصل‌نامه تحقیقات جغرافیایی. 1402; 39 (1) :69-78
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rights and permissions
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Authors
عبداله شیخی1، حسین حاتمی‌نژاد1، سعید زنگنه شهرکی1، احمد پوراحمد1، حجت‌اله میرزایی2
1- گروه جغرافیای انسانی، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران، تهران، ایران
2- گروه اقتصاد برنامه‌ریزی و توسعه اقتصادی، دانشکده اقتصاد، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
2- گروه اقتصاد برنامه‌ریزی و توسعه اقتصادی، دانشکده اقتصاد، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
چکیده (191 مشاهده)
اهداف: امروزه کلانشهر تهران برای ایجاد فضای زندگی مطلوب، بهبود فضای کسب‌وکار، مدیریت منابع، حفظ هویت و خلق معنا و امید برای ساکنینش نیازمند استفاده مناسب‌تر از منابع و ارایه نوآوری‌های متعدد برای حل مسایل موجود و نوظهور است. بر همین اساس هدف این مطالعه تبیین وضعیت کلانشهر تهران به لحاظ سیستم نوآوری شهری بود.
روش‌شناسی: این پژوهش از نوع کاربردی و به لحاظ ماهیت آمیخته بود که به روش پیمایشی در سال۱۴۰۲ در شهر تهران انجام شد. ابزار جمع‌آوری داده‌ها مصاحبه نیمه‌ساختاریافته و پرسش‌نامه محقق‌ساخته بود. پس از کدگذاری و تحلیل مصاحبه‌ها براساس تحلیل تم، نتایج آن به صورت پرسش‌نامه محقق‌ساخته برای ارزیابی کلانشهر تهران استفاده شد. برای بخش کمّی پژوهش، تعداد ۴۰ نفر به عنوان جامعه آماری این بخش انتخاب شدند. برای تحلیل داده‌ها از روشهای تحلیل توصیفی و آزمون T با استفاده از نرم‌افزار SPSS ۲۵ استفاده شد.
یافته‌ها: چارچوب نهادی کارآمد و قوانین شفاف، سیاست‌های مالی نهادی دولت، زمینه مشارکت شهروندی، دانشگاه‌های مادر، نیروی انسانی خلاق و متخصص، شرکت‌های فنّاور و نوآور، دسترسی به بازارهای متنوع، زیرساخت‌های نوآوری شهری، برند شهری خاص، موقعیت قرارگیری شهر و کیفیت زندگی می‌توانند به سنجش وضعیت کلانشهر تهران به لحاظ سیستم نوآوری شهری کمک کنند. از بین این عوامل، دانشگاه‌های مادر، موقعیت قرارگیری، نیروی انسانی و برند شهری در وضعیت بهتری قرار داشتند.
نتیجه‌گیری: وضعیت موجود کلانشهر تهران به لحاظ نوآوری شهری و کارکردهای آن چندان مطلوب نیست و از لحاظ انطباق این نوع سیستم و نظام با کلانشهر تهران شرایط بهینه‌ای مشاهده نمی‌شود.
روش‌شناسی: این پژوهش از نوع کاربردی و به لحاظ ماهیت آمیخته بود که به روش پیمایشی در سال۱۴۰۲ در شهر تهران انجام شد. ابزار جمع‌آوری داده‌ها مصاحبه نیمه‌ساختاریافته و پرسش‌نامه محقق‌ساخته بود. پس از کدگذاری و تحلیل مصاحبه‌ها براساس تحلیل تم، نتایج آن به صورت پرسش‌نامه محقق‌ساخته برای ارزیابی کلانشهر تهران استفاده شد. برای بخش کمّی پژوهش، تعداد ۴۰ نفر به عنوان جامعه آماری این بخش انتخاب شدند. برای تحلیل داده‌ها از روشهای تحلیل توصیفی و آزمون T با استفاده از نرم‌افزار SPSS ۲۵ استفاده شد.
یافته‌ها: چارچوب نهادی کارآمد و قوانین شفاف، سیاست‌های مالی نهادی دولت، زمینه مشارکت شهروندی، دانشگاه‌های مادر، نیروی انسانی خلاق و متخصص، شرکت‌های فنّاور و نوآور، دسترسی به بازارهای متنوع، زیرساخت‌های نوآوری شهری، برند شهری خاص، موقعیت قرارگیری شهر و کیفیت زندگی می‌توانند به سنجش وضعیت کلانشهر تهران به لحاظ سیستم نوآوری شهری کمک کنند. از بین این عوامل، دانشگاه‌های مادر، موقعیت قرارگیری، نیروی انسانی و برند شهری در وضعیت بهتری قرار داشتند.
نتیجه‌گیری: وضعیت موجود کلانشهر تهران به لحاظ نوآوری شهری و کارکردهای آن چندان مطلوب نیست و از لحاظ انطباق این نوع سیستم و نظام با کلانشهر تهران شرایط بهینه‌ای مشاهده نمی‌شود.
واژه‌های کلیدی: