Persian
Language
Geographical Research is Published in Persian Fulltext.
دوره 38، شماره 3 - ( 1402 )
جلد 38 شماره 3 صفحات 317-311 |
برگشت به فهرست نسخه ها
نوع مقاله:
موضوع مقاله:
History
دریافت: 1402/3/28 | پذیرش: 1402/6/19 | انتشار: 1402/7/10
دریافت: 1402/3/28 | پذیرش: 1402/6/19 | انتشار: 1402/7/10
How to cite this article
Ghenatian Jobzari E, Khorram Bakht A, Afifi M. Key Influencing Drivers of Sustainable Development of Jahrom City, Iran. GeoRes 2023; 38 (3) :311-317
URL: http://georesearch.ir/article-1-1491-fa.html
URL: http://georesearch.ir/article-1-1491-fa.html
قناعتیان جبذری احسان اله، خرم‌بخت احمدعلی، عفیفی محمد ابراهیم. پیشران های کلیدی مؤثر بر توسعه پایدار شهر جهرم. فصل‌نامه تحقیقات جغرافیایی. 1402; 38 (3) :311-317
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rights and permissions
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Authors
احسان اله قناعتیان جبذری1، احمدعلی خرم‌بخت*1، محمد ابراهیم عفیفی1
1- گروه جغرافیا، واحد لارستان، دانشگاه آزاد اسلامی، لارستان، ایران
چکیده (731 مشاهده)
اهداف: توسعه پایدار شهری توسعه‌ای چندجانبه است که شامل ابعاد اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی است. عوامل بسیاری بر توسعه پایدار شهری تأثیرگذارند که برخی از این عوامل انسانی و مدیریتی بوده و برخی دیگر نیز طبیعی هستند. در این راستا، هدف این تحقیق تبیین پیشران های کلیدی مؤثر بر توسعه پایدار شهر جهرم در ابعاد مختلف توسعه بود.
روش‌شناسی: این پژوهش توصیفی در سال 02-1401 در شهرستان جهرم به انجام رسید. ابزار جمعآوری داده، پرسش‌نامه محقق ساخته بود. در ابتدا لیستی از عوامل موثر بر توسعه پایدار تهیه شد. این عوامل در قالب پرسش‌نامه 35 سوالی با استفاده از طیف 5 گزینه ای لیکرت تنظیم شد. برای ارزیابی عوامل، با تکیه بر تکنیک دلفی، پرسش‌نامه ها در اختیار 40 نفر از کارشناسان قرار داده شد. این افراد با استفاده از روش نمونه گیری گلوله برفی انتخاب شدند. پس از بازبینی، پرسش نامه نهایی تنظیم شد و برای وزندهی در اختیار 15 نفر از کارشناسان و مدیران شهری قرار داده شد. این افراد با استفاده از نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. داده ها با استفاده از روش تحلیل اثرات قاطع در نرم افزار MICMAC تحلیل شد.
یافته ها: عوامل بهداشت و کیفیت آب بیشترین میزان تأثیرگذاری مستقیم بر سایر متغیرها را داشتند. درحالیکه، مدیریت کارآمد، کیفیت آب و وضعیت اشتغال قویترین و بیشترین میزان تأثیرات غیرمستقیم را بر سایر متغیرها داشتند.
نتیجه گیری: در مجموع 7 پیشران فرهنگ شهروندان، وضعیت اشتغال، کیفیت آب، مدیریت کارآمد، امنیت، آموزش و بهداشت بیشترین تأثیرگذاری را بر توسعه پایدار شهری جهرم در ابعاد مختلف توسعه داشتند.
روش‌شناسی: این پژوهش توصیفی در سال 02-1401 در شهرستان جهرم به انجام رسید. ابزار جمعآوری داده، پرسش‌نامه محقق ساخته بود. در ابتدا لیستی از عوامل موثر بر توسعه پایدار تهیه شد. این عوامل در قالب پرسش‌نامه 35 سوالی با استفاده از طیف 5 گزینه ای لیکرت تنظیم شد. برای ارزیابی عوامل، با تکیه بر تکنیک دلفی، پرسش‌نامه ها در اختیار 40 نفر از کارشناسان قرار داده شد. این افراد با استفاده از روش نمونه گیری گلوله برفی انتخاب شدند. پس از بازبینی، پرسش نامه نهایی تنظیم شد و برای وزندهی در اختیار 15 نفر از کارشناسان و مدیران شهری قرار داده شد. این افراد با استفاده از نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. داده ها با استفاده از روش تحلیل اثرات قاطع در نرم افزار MICMAC تحلیل شد.
یافته ها: عوامل بهداشت و کیفیت آب بیشترین میزان تأثیرگذاری مستقیم بر سایر متغیرها را داشتند. درحالیکه، مدیریت کارآمد، کیفیت آب و وضعیت اشتغال قویترین و بیشترین میزان تأثیرات غیرمستقیم را بر سایر متغیرها داشتند.
نتیجه گیری: در مجموع 7 پیشران فرهنگ شهروندان، وضعیت اشتغال، کیفیت آب، مدیریت کارآمد، امنیت، آموزش و بهداشت بیشترین تأثیرگذاری را بر توسعه پایدار شهری جهرم در ابعاد مختلف توسعه داشتند.
واژه‌های کلیدی:
فهرست منابع
1. Ahern J (2011). From fail-safe to safe-to-fail: Sustainability and resilience in the new urban world. Landscape and Urban Planning. 100(4):341-343. [DOI:10.1016/j.landurbplan.2011.02.021]
2. Ahmadi G, Esfahani K, Darvishi A (2015). The role of education in sustainable development and developmental education. Proceedings of the International Conference on New Researches in Management, Economy and Accounting; 2015; Berlin, Germany. [Persian]
3. Badiee L, Ezatpanah B, Soltani A (2019). Explain and analyze the development of urban sustainability based on environmental components: Case study of Sanandaj city. Research and Urban Planning. 10(36):75-86. [Persian]
4. Bibri SE, Krogstie J (2017) Smart sustainable cities of the future: An extensive interdisciplinary literature review. Sustainable Cities and Society. 31:183-212. [DOI:10.1016/j.scs.2017.02.016]
5. Boheiraee H (2016). Investigating the relationship between culture and urbanization and its role in urban development. Proceedings of the Third national Conference on Sustainable Development in the Sciences of Geography and Planning, Architecture and Urban Planning; 2016 Feb 25; Tehran, Iran. [Persian]
6. Dadamo I, Gastaldi M, Ioppolo G, Morone P (2022). An analysis of sustainable development goals in Italian cities: Performance measurements and policy implications. Land Use Policy. 120:106278. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0264837722003052 [DOI:10.1016/j.landusepol.2022.106278]
7. Farzaneh H (2021). Evaluation of social sustainability in Iran's development plans based on the strategic sustainable development framework. Quarterly Journal of Applied Studies in Social Sciences and Sociology. 3(4): Unknown pages.
8. Komasi H, Hashemkhani Zolfani S, Prentkovskis O, Skačkauskas P (2022). Urban competitiveness: Identification and analysis of sustainable key drivers (a case study in Iran). Sustainability. 14(13):7844. [DOI:10.3390/su14137844]
9. Komasi H, Zolfani SH, Nemati A (2023). Evaluation of the social-cultural competitiveness of cities based on sustainable development approach. Decision Making: Applications in Management and Engineering. 6(1):583-602. [DOI:10.31181/dmame06012023k]
10. Mohammadi Deh Cheshmeh P (2021). Investigating the role of sustainable urban development strategies in Mountainous Areas (Case of: Shahrekod City). Journal of Geographical Studies of Mountainous Areas. 2(3):107-121. [Persian]
11. Raeesghanavati K, Shamsoddini A, Heidari AA (2022) Explaining the key drivers affecting the sustainable development of Mahshahr port city based on futures research approach. The journal of Spatial Planning. 26(1):173-199. [Persian]
12. Rafiee M, Jahangiri-rad M, Sofi-karimi F (2019). Analysis of sustainable development indices in Iran: Population and health sections. Journal of Environmental Health Engineering. 6(3):265-280. [Persian] [DOI:10.29252/jehe.6.3.265]
13. Rafiei M, Ghaffari H, Paknia M (2021). Review of the effect of indicators of sustainable urban development on social security of citizens. Environmenta Education & Sustainable Development. 9(3):99-112. [Persian]
14. Safaiepour M, Jafari Y (2022). Identification of proponents of Ahvaz metropolis development with a strategic foresight approach. Journal of Regional Planning. 12(46):227-244. [Persian]
15. Sepehrdoosti H, Barooti M (2018). Analysis of the relationship between human resources employment and regional sustainable development strategy. Social Development and Welfare Planning Quarterly. 9(34):35-62. [Persian]
16. United Nations (2018). World urbanization prospects 2018: Highlights. New York: Department of Economics and Social Affairs, Population Division. [DOI:10.18356/02486bd4-en]
17. Vaezzadeh S, Eyaseh A (2020). The state of social development in Iran's development programs with an emphasis on the social indicators of sustainable urban development. Urban Sociology. 10(36):1-22. [Persian]
18. Valizadeh R, Dadashpour Moghadam M (2020). Urban design and planning methods for sustainable development. Urban Design and Urban Research. 5(7):49-60. [Persian]
19. Verma P, Raghubanshi AS (2018). Urban sustainability indicators: Challenges and opportunities. Ecological Indicators. 93:282-291. [DOI:10.1016/j.ecolind.2018.05.007]
20. Wang M, Yuan M, Han P, Wang D (2022). Assessing sustainable urban development based on functional spatial differentiation of urban agriculture in Wuhan, China. Land Use Policy. 115:105999. [DOI:10.1016/j.landusepol.2022.105999]
21. Yang Z, Yang H, Wang H (2020). Evaluating urban sustainability under different development pathways: A case study of the Beijing-Tianjin-Hebei region. Sustainable Cities and Society. 61:102226. [DOI:10.1016/j.scs.2020.102226]
22. Yang Z (2019). Sustainability of urban development with population decline in different policy scenarios: A case study of Northeast China. Sustainability. 11(22):6442. [DOI:10.3390/su11226442]
23. Yi P, Dong Q, Li W, Wang L (2021). Measurement of city sustainability based on the grey relational analysis: The case of 15 sub-provincial cities in China. Sustainable Cities and Society. 73:103143. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S221067072100425X [DOI:10.1016/j.scs.2021.103143]
24. Zhang X (2018). Theory of sustainable development: Concept evolution, dimension and prospect. Bulletin of Chinese Academy of Sciences (Chinese Version). 33(1):10-19.
25. Zinatizadeh S, Azmi A, Monavari SM, Sobhanardakani S (2021). Assessment of urban areas sustainability, case study: Kermanshah, Iran. Journal of Environmental Science and Technology. 22(8):261-279.