Persian
دوره 38، شماره 4 - ( 1402 )                   جلد 38 شماره 4 صفحات 443-435 | برگشت به فهرست نسخه ها
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:

Print XML English Abstract PDF HTML


History

How to cite this article
Shahidi Rizi M, Irvani H, Jabal Ameli A, Piravi Vanak M. Space Syntax and Hermeneutics of Scale in Shahid Beheshti Street of Karaj. GeoRes 2023; 38 (4) :435-443
URL: http://georesearch.ir/article-1-1483-fa.html
شهیدی ریزی سیدمرتضی، ایروانی هوتن، جبل عاملی عبدالله، پیراوی ونک مرضیه. ساختار فضایی و هرمنوتیک مقیاس در خیابان‌ شهید بهشتی کرج. فصل‌نامه تحقیقات جغرافیایی. 1402; 38 (4) :435-443

URL: http://georesearch.ir/article-1-1483-fa.html


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Rights and permissions
1- گروه معماری و شهرسازی، واحد اصفهان، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران
2- گروه معماری، دانشکده معماری، واحد اردستان، دانشگاه آزاد اسلامی، اردستان، ایران
3- گروه پژوهش هنر، دانشگاه هنر اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده   (1001 مشاهده)
اهداف: مفهوم مقیاس و ساختار فضایی از مفاهیم کلیدی در تحلیل، برنامه‌ریزی و طراحی فضاهای شهری هستند. در میان فضاهای شهری خیابان‌ها به علت گستردگی و پراکندگی نقش بسیار مهمی در ساختار شهرها ایفا می‌کنند. نظر به اهمیت این موارد، هدف این پژوهش تحلیل رابطه مقیاس و ساختار فضایی در خیابان‌های شهری‌است.
روش‌شناسی: پژوهش حاضر از نوع کاربردی تلفیقی بوده که در نیمه دوم سال ۱۴۰۱ در خیابان شهید بهشتی کرج انجام شد. تدوین مدل نظری مقیاس در فضای شهری با استفاده از روش همبستگی از نوع تحلیل عاملی تاییدی صورت گرفت. همچنین، معیارهای نحو فضایی محدوده مطالعه بر اساس نقشه محوری در نرم‌افزار ۱۰ UCL.DepthMap استخراج و رابطه آن از طریق آزمون همبستگی پیرسون با داده مدل مقیاس خیابان شهید بهشتی تحلیل شد.
یافته‌ها: عوامل "ابعاد و تناسبات"، "محصوریت" و "اجزا و فعالیت" بر مقیاس در خیابان شهید بهشتی کرج تاثیر‌ داشت. به صورتی که تغییر در هر یک از این شاخص‌ها می‌تواند مقیاس را در بُعد عینی و ادراکی تغییر دهد. همچنین مقیاس در دو بُعد عینی و ادراکی با ساختار فضایی خیابان شهید بهشتی کرج رابطه معناداری داشت. این رابطه با معیار "هم‌پیوندی"، مستقیم و با معیار "عمق" معکوس بود.
نتیجه‌گیری: با تحلیل نحو فضای خیابان‌های شهری می‌توان خطای مقیاس را در ساختار شهری پیش‌بینی نمود و با تغییرات فضایی این خطا در دو بُعد ادراکی و عینی را بهبود بخشید.
 
واژه‌های کلیدی: