Akbari M. An Analysis of the Green City Approach in Iranian Metropolises;
A Case Study of Shiraz Metropolis. GeoRes 2022; 37 (4) :487-496 URL: http://georesearch.ir/article-1-1374-fa.html
اکبری محمود. تحلیلی بر رویکرد شهر سبز در کلانشهرهای ایران؛ مطالعه موردی کلانشهر شیراز. فصلنامه تحقیقات جغرافیایی. 1401; 37 (4) :487-496
گروه جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه یاسوج، یاسوج، ایران
چکیده (1449 مشاهده)
اهداف: پارکها و فضاهای سبز شهری نقشی حیاتی و مهم در ارتقای کیفیت زندگی شهری و سلامت عمومی شهروندان ایفا میکنند. پژوهش حاضر با هدف تحلیل وضعیت نماگرهای مرتبط با شهر سبز در کلانشهر شیراز با استفاده از تکنیکهای مرک و ایداس انجام شد. روششناسی: در پژوهش کمی حاضر، محدوده پژوهش را مناطق کلانشهر شیراز در سال 1398 تشکیل دادند و تعداد 10 شاخص مرتبط با پارک شهری و فضای سبز در 11 منطقه شهر شیراز مورد بررسی قرار گرفتند. دادههای مورد نیاز از آمارنامه شهر شیراز در سال 1398 استخراج شد و این دادهها توسط تکنیک نوین مرک وزندهی شدند و در تکنیک ایداس مورد استفاده قرار گرفتند. یافته ها: بیشترین میزان امتیاز نهایی تکنیک ایداس به منطقه 3 و کمترین امتیاز تکنیک ایداس به منطقه 8 تعلق داشت. منطقه 3 با کسب امتیاز 929/0، منطقه 10 با کسب امتیاز 919/0، منطقه 4 با کسب امتیاز 761/0 و منطقه 6 با کسب امتیاز 706/0 بیشترین امتیازات را به خود اختصاص دادند. منطقه 8 کلانشهر شیراز با امتیاز 006/0 کمترین میزان امتیاز را به خود اختصاص داد. میانگین نزدیکترین همسایگی امتیاز نهایی تکنیک ایداس نماگرهای شهر سبز در کلانشهر شیراز 760603/1 و نمره Z برابر 825974/4 به دست آمد که این آماره فضایی با توزیع پراکنده را نشان میدهد. نتیجه گیری: امتیاز نهایی تکنیک ایداس نماگرهای شهر سبز در مناطق یازدهگانه کلانشهر شیراز در سال 1398 نشاندهنده نابرابری و عدم تعادل در نماگرهای مورد بررسی است.