Persian
Language
Geographical Research is Published in Persian Fulltext.
دوره 33، شماره 1 - ( 1397 )
جلد 33 شماره 1 صفحات 157-140 |
برگشت به فهرست نسخه ها
نوع مقاله:
موضوع مقاله:
History
دریافت: 1396/4/13 | پذیرش: 1396/12/20 | انتشار: 1397/3/29
دریافت: 1396/4/13 | پذیرش: 1396/12/20 | انتشار: 1397/3/29
How to cite this article
Soleimani A, Majnouni Toutakhane A, Soleimani A R, Aftab A. Assessment and Analysis of Sustainability Status in Metropolises, Case Study: All Ten Regions of Tabriz. GeoRes 2018; 33 (1) :140-157
URL: http://georesearch.ir/article-1-127-fa.html
URL: http://georesearch.ir/article-1-127-fa.html
مفرح بناب⃰ مجتبی، مجنونی توتاخانه علی، سلیمانی علیرضا، آفتاب احمد. ارزیابی و تحلیل وضعیت پایداری در کلانشهرها، مطالعه موردی: مناطق ده گانه تبریز. فصلنامه تحقیقات جغرافیایی. 1397; 33 (1) :140-157
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rights and permissions
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Authors
مجتبی مفرح بناب⃰*1، علی مجنونی توتاخانه1، علیرضا سلیمانی2، احمد آفتاب3
1- گروه مهندسی معماری،دانشگاه بناب، بناب، ایران
2- گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری،دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
3- گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری،دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
2- گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری،دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
3- گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری،دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
چکیده (5038 مشاهده)
توسعه شهری بر اساس اصول توسعه پایدار یکی از مفاهیم اصلی شهرسازی در دهههای گذشته بوده است. اصطلاح توسعه پایدار شهری به معنای فراهم آوردن زمینههای لازم برای استفاده متعادل و کارآمد از منابع شهری است تا تمام شهروندان بتوانند از زیرساختهای اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی شهری متناسب با نیازهای خود بهرهمند شوند. تحقیق حاضر با هدف بررسی وضعیت پایداری در کلان‌شهر تبریز صورت گرفته است. پژوهش از نوع توصیفی - تحلیلی است. جامعه این پژوهش، ساکنین مناطق دهگانه تبریز می‌باشند. با استفاده از فرمول کوکران و به روش تصادفی ساده، 500 نفر از افراد بالای 15 سال به‌عنوان حجم نمونه انتخاب گردید. روایی پرسشنامه توسط کارشناسان مورد تائید قرارگرفته است. پایایی بخشهای مختلف پرسشنامه نیز با استفاده از فرمول آلفای کرونباخ 876/0 الی 881/0 به دست آمد. برای ارزشگذاری متغیرها از روش تاپسیس فازی و برای ارزیابی وضعیت پایداری از مدل بارومتر پایداری استفاده شد. همچنین برای استنباط و بررسی وضعیت آزمونپذیری دادهها از آزمونهای آماری Anova، آزمون T و آزمونهای تعاقبی توکی و شفه استفاده شد. ترسیم نقشه‌های مربوط به وضعیت پایداری مناطق شهری تبریز با استفاده از نرم‌افزار GIS صورت گرفته است. بر اساس نتایج به‌دست آمده، منطقه 8 پایدارترین و منطقه 3 ناپایدارترین منطقه در شهر تبریز است. همچنین کل مناطق دهگانه تبریز با ارزش پایداری 591/0 در وضعیت پایداری متوسط قرار دارند. وضعیت کل مناطق ازنظر رفاه انسانی و رفاه اکوسیستمی نیز به ترتیب برابر با 548/0 و 515/0 بوده است. نتایج آزمونهای T و Anova نیز نشان داد که مطابق نتایج بارومتر پایداری به ترتیب ابعاد کالبدی، اجتماعی، اقتصادی و زیست‌محیطی قرار دارند. آزمونهای توکی و شفه نیز شکاف پایداری بین ابعاد مختلف پایداری را اثبات نمود. درنهایت با توجه به یافته‌های پژوهش و با در نظر گرفتن وضعیت مناطق دهگانه شهر تبریز، پیشنهادات کاربردی متناسب با ابعاد مختلف توسعه پایدار شهری ارائه‌شده است.
واژه‌های کلیدی:
فهرست منابع
1. ساسان پور، فرزانه، موحد، علی، مصطفوی صاحب، سوران، یوسفی فشکی، محسن (1393)، ارزیابی پایداری محله‌های شهری در شهر سقز، پژوهش‌های برنامه‌ریزی شهری، دوره 2، شماره 1، صص 97-73.
2. سالاری سردری، فرضعلی، علیزاده، سید دانا؛ بیرانوند زاده، مریم (1392)، ارزیابی توسعه پایدار شهری در شهر زابل با تأکید بر رویکرد CDS، کاوش‌های جغرافیایی مناطق بیابانی، دوره1، شماره1، صص183-159.
3. سرایی، محمدحسین؛ لطفی، صدیقه؛ ابراهیمی، سمیه (1389)، ارزیابی و سنجش سطح پایداری توسعه محلات شهر بابلسر، فصلنامه پژوهش و برنامه‌ریزی شهری، دوره1، شماره 1، صص 60-37.
4. شیعه، عباس (1385)، ارتقا کیفی محله با رویکردی به برنامه‌ریزی واحد همسایگی پایدار، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران.
5. مردادی، ثروت‌اله، شماعی، علی، ساسان پور، فرزانه (1394)، ارزیابی و اولویت‌بندی پایداری محلات شهری با استفاده از روش‌های ارزیابی تصمیم‌گیری چند معیاره (موردمطالعه:محله‌های منطقه شش شهرداری تهران)، فصلنامه علوم و تکنولوژی محیط‌زیست، دوره 19، شماره 2، صص164-147.
6. نظم فر، حسین، مجنونی توتاخانه، علی، آفتاب، احمد (1395)، سنجش و ارزیابی پایداری سکونتگاه‌های شهری (مطالعه موردی: استان اردبیل)، فصلنامه آمایش فضایی جغرافیا، دوره 6، شماره 19، صص 88-73
7. وحدانی، حسن (1384)، امکان‌سنجی ظرفیت‌های توسعه محله‌ای جهت رسیدن به توسعه پایدار شهری، نمونه موردی محله کلکته چی ( راسته کوچه) تبریز، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت مدرس.
8. Abrahamson, K.V. (1997), Paradigms of Sustainability, in S. Sorlin, Ed. the Road Towards Sustainability, a Historical Perspective, A Sustainable Baltic Region, The Baltic University Programmed, Uuppsalla University
9. Ahern, J. (2013), Urban Landscape Sustainability and Resilience the Promise and Challenges of Integrating Ecology with Urban Planning and Design, Landscape Ecology, Vol. 28, No. 6, pp. 1203-1212.
10. Brorström, S., (2015), Strategizing Sustainability the Case of River City, Gothenburg, Cities, Vol. 42, pp. 25-30.
11. Bryden, J., (2002), Rural Development Indicators and Diversity in the European :union: Paper Presented at the Conference on Measuring Rural Diversity, Washington, DC. Retrieved from: http://citeseerx. ist. psu. edu/viewdoc/download.
12. Dempsey, N., Bramley, G., Power, S., Brown, C., (2011), The Social Dimension of Sustainable Development Defining Urban Social Sustainability. Sustainable Development, Vol. 19, No. 5, pp. 289-300.
13. Flood, C. E., Wong., M. Y. (2017), Social Stability in Times of Change Effects of Group Fusion and Water Depth on Sociality in a Globally Invasive Fish, Animal Behavior, Vol. 129, pp. 71-79.
14. Frostad, P., Mjaavatn, P. E., Pijl, S. J. (2011), The Stability of Social Relations Among Adolescents with Special Educational Needs (Sen) in Regular Schools in Norway, London Review of Education, Vol. 9, No. 1, pp. 83-94.
15. German, D. C. A. Latkin., (2012), Social Stability and Health Exploring Multidimensional Social Disadvantage, Journal of Urban Health, Vol. 89, No. 1, pp. 19-35.
16. Graymore, M. L., Sipe, N. G., Rickson, R. E. (2008), Regional Sustainability: How Useful Are Current Tools of Sustainability Assessment at the Regional Scale? Ecological economics, Vol. 67, No. 3, pp. 362-372.
17. Huang, L., Wu, J., Yan, L. (2015), Defining and Measuring Urban Sustainability a Review of Indicators." Landscape Ecology, Vol. 30, No. 7, pp. 1175-1193.
18. Huang, L., Yan, L., Wu, J., (2016), Assessing Urban Sustainability of Chinese Megacities: 35 Years After the Economic Reform and Open-Door Policy, Landscape and Urban Planning, Vol. 145, pp. 57-70.
19. Keirstead, J. M. Leach., (2008), Bridging the Gaps Between Theory and Practice a Service Niche Approach to Urban Sustainability Indicators, Sustainable Development, Vol. 16, No. 5, pp. 329-340.
20. Lillbacka, R. (2006), Measuring Social Capital Assessing Construct Stability of Various Operationalization’s of Social Capital in A Finnish Sample, Acta Sociologica, Vol. 49, No. 2, pp. 201-220.
21. Mori, K., Christodoulou, A. (2012), Review of Sustainability Indices and Indicators: Towards A New City Sustainability Index (Csi), Environmental Impact Assessment Review, Vol. 32, No. 1, pp. 94-106.
22. Moussiopoulos, N., Achillas, C., Vlachokostas, C., Spyridi, D., Nikolaou, K., (2010), Environmental, Social and Economic Information Management for the Evaluation of Sustainability in Urban Areas a System of Indicators for Thessaloniki, Greece, Cities, Vol. 27, No. 5, pp. 377-384.
23. Polentz, Bethany., (2004), Preparing The Streets of Today for The Residents of Tomorrow, Journal of the livable city, Vol. 2, No. 3, pp. 2-4
24. Prescott-Allen, R., (1995), Assessing Rural Sustainability, International :union: for Conservation of Nature and Natural Resources - World Conservation :union:
25. Quastel, N., Moos, M., Lynch, N. (2012), Sustainability-As-Density and the Return of the Social: The Case of Vancouver, British Columbia, Urban Geography, Vol. 33, No. 7, pp. 1055-1084.
26. Raco, M. W.-I. Lin., (2012), Urban Sustainability, Conflict Management, and the Geographies of Postpoliticism: A Case Study of Taipei, Environment and Planning C: Government and Policy, Vol. 30 No. 2, pp. 191-208.
27. Rall, E. L., D. Haase., (2011), Creative Intervention in a Dynamic City a Sustainability Assessment of an Interim Use Strategy for Brownfields in Leipzig, Germany, Landscape and Urban Planning, Vol. 100, No. 3, pp. 189-201.
28. Reddy, B. S. A. Tiwari., (2016), Picking the Winner Measuring Urban Sustainability in India, Indira Gandhi Institute of Development Research, Mumbai, India.
29. Salari e Sardari, F., Alizadeh, S.D., Beyranvand Zadeh, M, (2013), Evaluation of Sustainable Urban Development in Zabol City with Emphasis on CDS Approach, Geographical Exploration of Desert Regions, Vol. 1, No. 1, pp. 159-183, (In Persian).
30. Seto, K. C., Reenberg, A., Boone, C. G., Fragkias, M., Haase, D., Langanke, T., Simon, D. (2012), Urban Land Teleconnections and Sustainability, Proceedings of the National Academy of Sciences, Vol. 109 No. 20, pp. 7687-7692.
31. Shen, L.-Y., Ochoa, J. J., Shah, M. N., Zhang, X., (2011), The Application of Urban Sustainability Indicators–A Comparison Between Various Practices, Habitat International, Vol. 35, No. 1, pp. 17-29.
32. Singh, R. K., Murty, H. R., Gupta, S. K., Dikshit, A. K., (2012), An Overview of Sustainability Assessment Methodologies, Ecological Indicators, Vol. 15, No. 1, pp. 281-299.
33. Sterling, R., Admiraal, H., Bobylev, N., Parker, H., Godard, J.-P., Vähäaho, I., Hanamura, T. (2012), Sustainability Issues for Underground Space in Urban Areas, Proceedings of the Institution of Civil Engineers-Urban Design and Planning, Vol. 165, No. 4, pp. 241-254.
34. Toutakhane, A. M., Mofareh, M. (2016). Investigation and Evaluation of Spatial Patterns in Tabriz Parks Using Landscape Metrics. Journal of Urban and Environmental Engineering, Vol. 10, No. 2, pp. 263-269
35. Turcu, C., (2013), Re-Thinking Sustainability Indicators: Local Perspectives of Urban Sustainability, Journal of Environmental Planning and Management, Vol. 56, No. 5, pp. 695-719.
36. Van Dijk, M. P., Z. Mingshun., (2005), Sustainability Indices as a Tool for Urban Managers, Evidence from Four Medium-Sized C Hinese Cities, Environmental Impact Assessment Review, Vol. 25, No. 6, pp. 667-688.
37. Zeemering, E. S., (2009), What Does Sustainability Mean to City Officials? Urban Affairs Review, Vol. 45, No. 2, pp. 247-273.
38. Zito, P., G. Salvo., (2011), Toward an Urban Transport Sustainability Index a European Comparison, European Transport Research Review, Vol. 3, No. 4, pp. 179-195.
ارسال پیام به نویسنده مسئول