Persian
دوره 37، شماره 1 - ( 1400 )                   جلد 37 شماره 1 صفحات 58-49 | برگشت به فهرست نسخه ها
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:

Print XML English Abstract PDF HTML

History

How to cite this article
Siadati F, Fayaz R, Nickghadam N. Adequacy of Climate Zoning Studies Data for Use in Applied Climate Architecture Studies in Hot and Dry Climates of Iran. GeoRes 2022; 37 (1) :49-58
URL: http://georesearch.ir/article-1-1267-fa.html
سیادتی فریال سادات، فیاض ریما، نیک قدم نیلوفر. کفایت داده‌های مطالعات پهنه‌بندی اقلیمی برای استفاده در مطالعات معماری اقلیمی کاربردی در اقلیم گرم و خشک ایران. فصل‌نامه تحقیقات جغرافیایی. 1400; 37 (1) :49-58

URL: http://georesearch.ir/article-1-1267-fa.html


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Rights and permissions
1- گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2- گروه معماری و انرژی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر، تهران، ایران
* نشانی نویسنده مسئول: تهران، خیابان حافظ، خیابان سخایی، پلاک 56، دانشگاه هنر، دانشکده معماری و شهرسازی، گروه معماری و انرژی. کد پستی: 11368-13518
چکیده   (1475 مشاهده)
اهداف: مجلات علمی-پژوهشی از اصلی‌ترین و معتبرترین ویترین‌های عرضه دستاوردهای علمی هستند. هدف این مقاله بررسی کفایت استفاده از داده‌­های اقلیمی و تنوع روش‌­های متداول در مطالعات معماری مرتبط با اقلیم و همچنین، بررسی مطالعات در حوزه پهنه­‌بندی اقلیمی و نیز تنوع مطالعات موردی، در راستای رفع نیاز پژوهش‌­های معماری مرتبط با اقلیم بود.
روش‌شناسی: این تحقیق کاربردی در سال ۱۴۰۰ و با روش تحلیل استنادی و محتوایی انجام شد. از مجموع ۱۶۰ مقاله، ۱۰۱ مقاله علمی-پژوهشی در حوزه معماری اقلیمی و ۵۱ مقاله در حوزه پهنه­‌بندی اقلیمی انتخاب شدند که از سال ۱۳۸۰ تا ۱۳۹۹ در ایران چاپ شده‌­اند. روش جمع‌آوری اطلاعات نیز به‌صورت کتابخانه‌ای، بررسی اسناد و مدارک مکتوب و نیز جست‌وجو در نمایه نشریات داخلی با استفاده از کلید‌واژه‌های "اقلیم" و "اقلیم‌شناسی" بود. ابزار گردآوری اطلاعات شامل برگه کدگذاری بود و تجزیه‌و‌تحلیل داده‌­ها با استفاده از آزمون مجذور کای و آمار توصیفی در نرم‌افزار SPSS ۲۵ انجام شد.
یافته‌ها: براساس نتایج، در ۴۵/۵۴% از مطالعات معماری اقلیمی از شرح توصیفی و در ۱۱/۸۸% از شرح توصیفی کمی-کیفی استفاده شده بود. فراوانی مطالعات معماری اقلیمی در دوره ۹۹-۱۳۸۰ در مناطق گرم و خشک، ۴۵% بود. در حالی که ۴۷% مطالعات پهنه‌­بندی اقلیمی در نیمه شمال غربی و شمالی ایران با آب و هوای سرد و معتدل و مرطوب انجام شده بود. پهنه­‌بندی اقلیمی با استفاده از ترکیب عناصر اقلیمی بیشترین فراوانی را داشت (۲۷/۷۷%) و پس از آن روش کوپن‌گایگر (۱۶/۲۲%) به‌عنوان روشی موثر در پهنه‌­بندی اقلیمی استفاده شده بود.
نتیجه‌گیری: مطالعات پهنه­‌بندی اقلیمی منتشرشده در سال‌های ۹۹-۱۳۸۰ در راستای رفع نیاز محققین در حیطه معماری اقلیمی به‌خصوص در اقلیم گرم و خشک و در استان‌­های با تراکم ساختمانی بالا از جمله تهران به حد کافی نیست.
واژه‌های کلیدی: