|
نقش آفرینی گفتمان سیاسی دین زرتشت در ساخت هویت سرزمینی ایران در عصر ساسانی
|
| احسان لشگری* |
| عضو هیئت علمی دانشگاه یزد ، ehsanlashgari80@yahoo.com |
|
|
چکیده: (205 مشاهده) |
چکیده
اهداف و زمینه ها: از نظرگاه جغرافیای سیاسی پسامدرن، هویت سرزمینی به مثابهی یک متن در درون مجموعهای از عناصر نظام یافته ذهنی تحت گفتمان شکل میگیرد و پس از آن در یک گرهگاهی به نام «فضا» نمود عینی مییابد. به بیان دیگر هویت عینیت یافته در سرزمین، حاصل مجموعه ای از روابط انتظام یافته توسط قدرت سیاسی است که در مقطع خاصی از تاریخ یک وجود عینی بنام سرزمین را معنا می بخشد. در این راستا در تاریخ ایران باستان نخستین بار حکومت ساسانیان برای جهت ساخت هویت سرزمینی از دستگاه ایدئولوژیک آیین زرتشت جهت ایجاد وحدت سرزمینی استفاده نمودند. در این پژوهش کوشش گردیده چگونگی مفصل بندی عناصر آیین زرتشت در ایجاد فرایند بین الاذهانی حس تعلق سرزمینی در مردم در عصر ساسانیان واکاوی گردد.
نتیجه گیری: یافته های تحقیق نمایان گر آن است که در این دیدگاه نقش آفرینی سیاسی رهبران فره ایزدی نقش بسزایی در ساخت بهینه حکومت، مرز، سرزمین و هویت داشته است. همچنین برای پیریزی مدیریت سیاسی متمرکز حکومت ساسانی به گونه ای آن را از آموزه های اوستا بازنمایی می نماید که در آن سرزمین یکپارچه ایرانویچ با قدسیّت درهم می آمیزد و روح جمعی را بنیان می نهد. در این دوره ذیل گفتمان دین رسمی گونه ای از غیریت سازی شکل گرفت که در طی آن ایران عنوان نمودگاه اندیشه اهورایی در نسبت متفاوت با «انیران» قرار گرفت و رسالتی به قدرت سیاسی تفویض گردید که قادر باشد هویت قدسی متناسب با الهیات زرتشتی را پرورش و اهریمنان داخلی و خارجی را از این هویت اصیل بزداید. |
|
| واژه‌های کلیدی: زرتشت|گفتمان|هویت سرزمینی|امپراطوری ساسانی|ایران ، |
|
|
متن کامل [PDF 928 kb]
(228 دریافت)
|
نوع مقاله: مروری تحلیلی |
موضوع مقاله:
جغرافیای سیاسی
دریافت: 1400/7/17 | پذیرش: 1400/10/27 | انتشار: 1401/1/19
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
