Persian
Language
Geographical Research is Published in Persian Fulltext.
دوره 40، شماره 2 - ( 1404 )
جلد 40 شماره 2 صفحات 1015-1001 |
برگشت به فهرست نسخه ها
نوع مقاله:
موضوع مقاله:
History
دریافت: 1404/2/18 | پذیرش: 1404/3/20
دریافت: 1404/2/18 | پذیرش: 1404/3/20
How to cite this article
mirvakili A, Moradi Masihi V. Explaining Institutional and Social Capacity Indicators Emphasizing the Substantive Approach to Urban Development Strategy. GeoRes 2025; 40 (2) :1001-1015
URL: http://georesearch.ir/article-1-1714-fa.html
URL: http://georesearch.ir/article-1-1714-fa.html
میروکیلی علی اکبر، مرادی مسیحی واراز. تبیین شاخص‌های ظرفیت نهادی و اجتماعی با تاکید بر رویه محتوایی راهبرد توسعه شهری. فصل‌نامه تحقیقات جغرافیایی. 1404; 40 (2) :1001-1015
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rights and permissions
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Authors
علی اکبر میروکیلی1، واراز مرادی مسیحی*2
1- گروه برنامه ریزی شهری و منطقه ای، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2- گروه برنامه ریزی شهری و منطقه ای، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران ،var.moradi_masihi@iauctb.ac.ir
2- گروه برنامه ریزی شهری و منطقه ای، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران ،
چکیده (73 مشاهده)
اهداف: یکی از نظریات نوین در برنامه‌ریزی و توسعه شهرها، برنامه‌ریزی راهبردی و اتخاذ تفکر راهبردی در برنامه‌ریزی آینده شهرها است و ویژگی‌های ظرفیت نهادی و اجتماعی در برنامه‌ریزی راهبردی توسعه شهر دارای اثرگذاری می‌باشد. در همین راستا در این مقاله به تبیین شاخص‌های ظرفیت نهادی و اجتماعی با تاکید بر رویه محتوایی راهبرد توسعه شهری پرداخته شد.
روش شناسی: این پژوهش توصیفی تبیینی در سال 1403 در شهر تهران به انجام رسید. رویکرد تحقیق، ترکیبی از روش‌های کیفی و کمی بوده و داده‌ها از طریق مطالعات کتابخانه‌ای گردآوری شدند. در مرحله کتابخانه‌ای، شاخص‌های اولیه از منابع نظری و اسناد شهری استخراج و سپس در قالب پرسشنامه‌ای ساختاریافته در اختیار پاسخگویان قرار گرفت. روایی پرسشنامه با استفاده از روایی صوری و محتوایی از طریق نظر خبرگان بررسی و اصلاح شد و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ 0.82 تأیید گردید. جامعه آماری شامل 50 نفر از متخصصان حوزه توسعه شهری بود که به‌صورت هدفمند و تا رسیدن به اشباع نظری انتخاب شدند. داده‌ها در دو مرحله با استفاده از آمار توصیفی و آزمون‌های کندال و فریدمن در نرم‌افزار SPSS 26 تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج آزمون کای‌دو نیز معنادار بود که بیانگر آن بوده که پاسخ‌دهندگان به صورت معنادار، شاخص‌ها را مطلوب ارزیابی کرده‌اند. بالاترین میانگین مربوط به یادگیری تجربی (۴.۲۸) و یادگیری تعاملی (۴.۲۶) بوده و کمترین میانگین به توان جمعی نهادها (۴.۱۴) اختصاص یافت. بر اساس آزمون آنتروپی شانون، بیشترین اهمیت به ترتیب به شاخص‌های یادگیری تجربی، یادگیری پیوسته، انعطاف‌پذیری و روابط درون‌منطقه‌ای داده شده و کمترین اهمیت به توان جمعی نهادها تعلق یافت.
نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان می‌دهد شاخص های ظرفیت نهادی و اجتماعی شامل یادگیری، تعامل، تطبیق‌پذیری و گردش دانش اهمیت بیشتری داشته و ساختارهای جمعی یا منابع فیزیکی و انسانی در اولویت پایین‌تری قرار گرفته‌اند.
روش شناسی: این پژوهش توصیفی تبیینی در سال 1403 در شهر تهران به انجام رسید. رویکرد تحقیق، ترکیبی از روش‌های کیفی و کمی بوده و داده‌ها از طریق مطالعات کتابخانه‌ای گردآوری شدند. در مرحله کتابخانه‌ای، شاخص‌های اولیه از منابع نظری و اسناد شهری استخراج و سپس در قالب پرسشنامه‌ای ساختاریافته در اختیار پاسخگویان قرار گرفت. روایی پرسشنامه با استفاده از روایی صوری و محتوایی از طریق نظر خبرگان بررسی و اصلاح شد و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ 0.82 تأیید گردید. جامعه آماری شامل 50 نفر از متخصصان حوزه توسعه شهری بود که به‌صورت هدفمند و تا رسیدن به اشباع نظری انتخاب شدند. داده‌ها در دو مرحله با استفاده از آمار توصیفی و آزمون‌های کندال و فریدمن در نرم‌افزار SPSS 26 تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج آزمون کای‌دو نیز معنادار بود که بیانگر آن بوده که پاسخ‌دهندگان به صورت معنادار، شاخص‌ها را مطلوب ارزیابی کرده‌اند. بالاترین میانگین مربوط به یادگیری تجربی (۴.۲۸) و یادگیری تعاملی (۴.۲۶) بوده و کمترین میانگین به توان جمعی نهادها (۴.۱۴) اختصاص یافت. بر اساس آزمون آنتروپی شانون، بیشترین اهمیت به ترتیب به شاخص‌های یادگیری تجربی، یادگیری پیوسته، انعطاف‌پذیری و روابط درون‌منطقه‌ای داده شده و کمترین اهمیت به توان جمعی نهادها تعلق یافت.
نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان می‌دهد شاخص های ظرفیت نهادی و اجتماعی شامل یادگیری، تعامل، تطبیق‌پذیری و گردش دانش اهمیت بیشتری داشته و ساختارهای جمعی یا منابع فیزیکی و انسانی در اولویت پایین‌تری قرار گرفته‌اند.
واژه‌های کلیدی: