1- دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران ، zanyarsaeedzadeh77@gmail.com 2- دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اصفهان، اصفهان، ایران.
چکیده (76 مشاهده)
اهداف و زمینه: هدف از پژوهش حاظر شناسایی و ارزیابی میزان تحققپذیری شاخصهای کلیدی شهر هوشمند در ابعاد مختلف شامل حکمرانی هوشمند، اقتصاد هوشمند، حملونقل هوشمند، محیطزیست هوشمند، زندگی هوشمند و شهروند هوشمند در منطقه ۲ تهران است. روش تحقیق: این تحقیق از جنبه اهداف درونی، توصیفی، از نوع تحلیل محتوای و ارزیابی میزان تحققپذیری شهر هوشمند است. دادههای این تحقیق کمی است. روش پژوهش مطالعات اسنادی و پیمایش میدانی است. دادهها با استفاده از پرسشنامه جمعآوری شده است. باتوجه به هدف پژوهش که ارزیابی میزان تحققپذیری شاخصهای شهر هوشمند است از آزمون رگرسیون خطی چندگانه استفاده شده است تا با استفاده از آمارههای ضریب تعیین تعدیل شده، آماره T، ضریب بتا و سطح معناداری میزان مطلوبیت هر شاخص مشخص گردد. یافتهها:ضریب تعیین تعدیل شده 722/0 بدست آمده که نشان دهنده مطلوبیت مدل پژوهش است. در واقع این مدل توانسته 2/72 درصد از تغییرات شهر هوشمند در منطقه 2 را بیان میکند. آماره T همه متغیرها در سطح (T>1/96) بدست آمده است که نشان از مطلوبیت این همه متغیرها در منطقه 2 دارد. ضریب بتا اثر استانداد نشده هر متغیر در میزان تحققپذیری رویکرد شهر هوشمند است. طبق نتایج متغیر اقتصاد هوشمند بیشترین و زندگی هوشمند کمترین اثر استاندارد نشده را در این مدل دارند. نتیجهگیری: مطابق نتایج تحقیق معیارهای اقتصاد هوشمند و محیط زیست هوشمند مطلوبترین و زندگی هوشمند دارای مطلوبیت ضعیف است. معیارهای حکمروایی هوشمند و مردم هوشمند بیشترین همبستگی و محیط زیست هوشمند کمترین همبستگی را با متغیر شهر هوشمند دارند.