Persian
Language
Geographical Research is Published in Persian Fulltext.
دوره 35، شماره 4 - ( 1399 )
جلد 35 شماره 4 صفحات 375-367 |
برگشت به فهرست نسخه ها
نوع مقاله:
موضوع مقاله:
History
دریافت: 1399/4/31 | پذیرش: 1399/5/25 | انتشار: 1399/5/29
دریافت: 1399/4/31 | پذیرش: 1399/5/25 | انتشار: 1399/5/29
How to cite this article
Behmanesh B, Shafaghi S, Mokhtari malakabady R. Spatial Assessment and Analysis of Endogenous Development Zones; the Case Study of Region 3 of Isfahan Metropolis. GeoRes 2020; 35 (4) :367-375
URL: http://georesearch.ir/article-1-920-fa.html
URL: http://georesearch.ir/article-1-920-fa.html
بهمنش بهزاد، شفقی سیروس، مختاری ملک آبادی رضا. سنجش و تحلیل مکانی پهنه‌های توسعه درونزا در منطقه 3 کلانشهر اصفهان. فصل‌نامه تحقیقات جغرافیایی. 1399; 35 (4) :367-375
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rights and permissions
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Authors
بهزاد بهمنش*1، سیروس شفقی2، رضا مختاری ملک آبادی3
1- گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، پژوهشگاه شاخص‌پژوه اصفهان، اصفهان، ایران ، be.behmanesh@gmail.com
2- گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
3- گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
2- گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
3- گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
چکیده (3366 مشاهده)
اهداف: توسعه درون‌زای شهری، یکی از سیاست‌های سه‌گانه توسعه شهری است که در کنار دو سیاست توسعه شهری متصل یا پیوسته (ایجاد شهرک‌های متصل به شهر و در محدوده رسمی شهر) و سیاست توسعه شهری منفصل یا ناپیوسته (ایجاد شهرهای جدید با فاصله از شهر مادر) مطرح می‌شود. این رویکرد مزیت‌های نسبی متعددی نسبت به دو سیاست دیگر دارد. هدف پژوهش حاضر، سنجش و تحلیل مکانی پهنه‌های توسعه درونزا در منطقه 3 کلانشهر اصفهان بود.
روش‌شناسی: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی- توسعه‌ای و به‌لحاظ روش توصیفی- تحلیلی است. به‌منظور تعیین پهنه‌های توسعه درونی از مدل ANP و برای تحلیل خوشه‌ای آن از شاخص نزدیک‌ترین همسایه و مدل Getis-Ord استفاده شد.
یافته‌ها: براساس محاسبات مدل ANP، پهنه‌های با اولویت بسیار بالا، بالا، کم و بسیار کم برای توسعه درونزا به ترتیب دارای 97/0، 91/0 و 430 هکتار بود؛ بنابراین حدود 188 هکتار از بافت منطقه 3 شهر اصفهان مستعد توسعه درونی است. براساس روش میانگین نزدیک‌ترین همسایه، الگوی پراکنش محدوده‌های دارای اولویت بسیار بالا و بالا با نمره z-scoer برابر 85/20- بود که نشان‌دهنده الگوی کاملاً خوشه‌ای توزیع این اراضی است. براساس مدل Getis-Ord Gi، مناطق با اولویت مداخله در قسمت شمالی و مرکزی و خوشه‌های با اولویت کم در قسمت جنوبی منطقه بودند.
نتیجه‌گیری: بخش‌های شمالی و مرکزی منطقه 3 از لحاظ شاخص‌های همجواری کاربری‌ها در وضعیت مناسبی قرار دارند. در مجموع بخش‌های مشخصی از منطقه 3 قابلیت توسعه درونی را دارند. بنابراین اجرای توسعه میان‌افزا موجب شکوفایی بافت فرسوده منطقه 3 و همچنین خارج‌شدن آن از انزوا می‌شود.
روش‌شناسی: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی- توسعه‌ای و به‌لحاظ روش توصیفی- تحلیلی است. به‌منظور تعیین پهنه‌های توسعه درونی از مدل ANP و برای تحلیل خوشه‌ای آن از شاخص نزدیک‌ترین همسایه و مدل Getis-Ord استفاده شد.
یافته‌ها: براساس محاسبات مدل ANP، پهنه‌های با اولویت بسیار بالا، بالا، کم و بسیار کم برای توسعه درونزا به ترتیب دارای 97/0، 91/0 و 430 هکتار بود؛ بنابراین حدود 188 هکتار از بافت منطقه 3 شهر اصفهان مستعد توسعه درونی است. براساس روش میانگین نزدیک‌ترین همسایه، الگوی پراکنش محدوده‌های دارای اولویت بسیار بالا و بالا با نمره z-scoer برابر 85/20- بود که نشان‌دهنده الگوی کاملاً خوشه‌ای توزیع این اراضی است. براساس مدل Getis-Ord Gi، مناطق با اولویت مداخله در قسمت شمالی و مرکزی و خوشه‌های با اولویت کم در قسمت جنوبی منطقه بودند.
نتیجه‌گیری: بخش‌های شمالی و مرکزی منطقه 3 از لحاظ شاخص‌های همجواری کاربری‌ها در وضعیت مناسبی قرار دارند. در مجموع بخش‌های مشخصی از منطقه 3 قابلیت توسعه درونی را دارند. بنابراین اجرای توسعه میان‌افزا موجب شکوفایی بافت فرسوده منطقه 3 و همچنین خارج‌شدن آن از انزوا می‌شود.
واژه‌های کلیدی:
چکیده گسترده انگلیسی [HTML 13 KB] (16 دریافت)
فهرست منابع
1. Aini M, Ardestani Z (2009). Pyramid of recreation and people's participation, criteria for evaluating urban endogenous development programs. Hoviatshahr. 3(5):57-58. [Persian]
2. Anderson C, Richards L, Baxley R (2005). Infill Development: Barriers and incentives. Reno: Truckee Meadows Regional Planning Agency Publiction. 5(4):121-123.
3. Isfahan Municipality [Internet]. Deputy of Isfahan Urban Deputy of Urban Planning and Architecture. [Cited 2019, 1 May; Published 2015]. Isfahan: Isfahan Municipality Publications.
4. Joseph M, Chaskin R, Webber H (2007). The theoretical basis for addressing poverty through mixed-Income development. Urban Affairs Review. 42(3):369-409. [DOI:10.1177/1078087406294043]
5. Listokin D, Walker C, Ewing R, Cuddy M, Cander A (2007). Infill development standards and policy guide. New Brunswick, NJ: Center for Urban Policy Research.
6. Ahad Nezhad Roshani M, Mohammadi Hamidi S, Mousavi M (1395). Spatial study and analysis of distribution and access to urban public services: Case study: Educational services of middle school in Miandoab city. Journal of Spatial Planning. 6(21):125-140. [Persian]
7. Mohammadi J, Zavareh Bidgoli M (2009). A look at the development of endogenous urban decayed texture (with emphasis on revitalization, improvement, renovation, reconstruction) and its challenges. Sepehr Quarterly. 18(70):23-29.
8. Nastaran M, Ghodsi N (2017). Identification of areas prone to intermediate development in inefficient areas of urban centers, case study: Isfahan Region 1. Research and Urban Planning. 6(20):51-68.
9. Pour Mohammadi M, Shafaati A, Maleki K (2012). Evaluating the potential of the historical-cultural axis of Tabriz, using the analytical model of measuring physical stability. Journal of Geography and Planning. 17(43):41-70.
10. Sharifzadegan M, Malekpour Asl B (2016). An institutional approach to regional endogenous development planning. The Journal of Planning and Budgeting. 20(4):155-184
11. Sarai M, Mehreh Kash SH, Mostofi Al-Mamalaki R (2016). Index of urban tissue erosion, case study: District 3 of Isfahan. Geography and Urban Space Development. 3(4).
12. Wallis E (2008). Evaluating infill development as an antidote to sprawl in the detroit metropolitan region [dissertation]. Michigan: University of Michigan.