1. ابراهیم زاد، عیسی و همکاران .( 1383 ). تأثیر عوامل زمین شناسی در تغییر مسیر رودخانه هیرمند و نقش تاریخی آن در جابه جایی سکونتگاهها در سیستان، مجله جغرافیا و توسعه، ش 4، صص 5-20 .
2. ابلقی، علیرضا و صحرایی، امیر حسین .( 1383 ). بافت های فرسوده در سکونتگاه های شهری و روستایی و خطر زلزله،هفت شهر، ش 17 ، صص 48-62 .
3. احدنژاد، محسن؛ مشکینی، ابوالفضل و نوری، بتول .( 1385 ). ارزیابی آسیب پذیری سکونتگاههای حاشیه ای و غیررسمی در برابر زلزله با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی(نمونه موردی اسکان غیر رسمی اسلام آباد شهر زنجان)،اولین کنفرانس Gis ،دانشگاه شمال، آمل .
4. احمدی، حسن .( 1376 ). نقش شهرسازی در کاهش آسیب پذیری شهر، فصلنامه مسکن و انقلاب .
5. پرداراز، مهندسین مشاور شهرساز .( 1390 ). ساماندهی سکونتگاههای غیررسمی شهر بندرعباس و اقدامات توانمند سازی اجتماعات آنها، ستاد ملی توانمندسازی.
6. رهنمایی، محمدتقی .( 1371 ). توان های محیطی ایران، مرکز مطالعات و تحقیقات شهرسازی و معماری ایران.
7. زنگی آبادی، علی و همکاران، 1384 ، تحلیل علل اقتصادی- اجتماعی حاشیه نشینی در شهر اصفهان، مجله پژوهشی دانشگاه اصفهان، ش 18 ، صص 179-192 .
8. زنگی آبادی، علی؛ محمدی، جمال؛ صفایی، همایون و رحمتی، صفر .( 1387 ). تحلیل شاخص های آسیب پذیری مساکن شهر در برابر خطر زلزله( نمونه موردی: مساکن شهر اصفهان)، جغرافیا و توسعه، ش 12 ، صص 61 -79.
9. ستاد ملی توانمندسازی سکونتگاه های غیر رسمی .( 1382 ). سند توانمندسازی و ساماندهی سکونتگاههای غیررسمی، دبیرخانه ستاد ملی توانمندسازی سکونتگاههای غیر رسمی، تهران.
10. شادفر، صمد؛ یمانی، مجتبی و قدوسی، جمال .( 1386 ). پهنهبندی خطر زمینلغزش با استفاده از روش تحلیل سلسله ، مراتبی (مطالعۀ موردی: حوزه آبخیز چالکرود تنکابن)، فصلنامه پژوهش و سازندگی در منابع طبیعی، ش 75، 86-99
11. شریف زادگان، محمد حسین و حمید فتحی .( 1384 ). ارزیابی آسیب پذیری زیست- محیطی برای برنامه ریزی منطقه ای در حوز ه های سه گانه زیست - محیطی البرز به روش سلسله مراتبی، علوم محیطی، 10 ، صص، 1 - 20 .
12. عزیزی، مهدی و اکبری، رضا .( 1387 ). ملاحظات شهرسازی در سنجش آسیب پذیری شهرها از زلزله( مطالعه موردی: منطقه فرحزاد تهران)، نشریه هنرهای زیبا، صص 25 -36 .
13. عسگری، علی؛ پرهیزگار، اکبر و قدیری، محمود علی .( 1382 ). کاربرد روش های برنامه ریزی شهر(کاربری زمین) در کاهش آسیب پذیری خطرات زلزله (با GIS)،مطالعه موردی : منطقه 17 تهران، تحقیقات جغرافیایی، ش 46 ، صص 63-78 .
14. عنابستانی، علی اکبر .( 1387 ). گسل درونه و استقرار سکونتگاه های انسانی در منطقه کاشمر، پژوهش های جغرافیایی، ش 63 ، صص 193- 202 .
15. کرمی، فریبا .( 1384 ). مخاطرات محیطی و بلایای طبیعی، مجله رشد آموزش جغرافیا، ش 19 ، صص 25-33 .
16. گل شیری اصفهانی، زهرا؛ صدیقی، رضا؛ تاره، مهدی و نجفی،احمد .( 1388 ). اولویت بندی مناطق مسکونی آسیب پذیر از نظر مخاطرات طبیعی (مطالعه موردی: بخش گندمان)، تحقیقات جغرافیایی، ش 87 ، صص 25-35 .
17. مختاری، داود .( 1384 ). آسیب پذیری سکونتگاههای روستایی از فعالیت گسل و ضرورت جابه جایی آنها (نمونه موردی: روستاهای واقع در امتداد گسل شمالی میشو)، پژوهش های جغرافیایی، ش 51 ، صص 71 - 86.
18. مرکز آمار ایران .( 1390 ). سرشماری عموم و نفوس مسکن.
19. هادیزاده بزاز، مریم .( 1382 ). ترجمه و تدوین، حاشیه نشینی و راهکارهای ساماندهی آن، شهرداری مشهد.
20. وزارت مسکن و شهرسازی .( 1383 ). معرفی سند چهارچوب سیاست اسکان مجدد، سازمان عمران و بهسازی شهری.
21. Friedman ,John (1993), Toward a Non-Euclidian Mode of Planning-APA Journal, autumn – 482.
22. Saaty, T.L. (1994). Fundamentals of Decision Making and Priority Theory with the Analytic Hierarchy Process, RWS Publications, Pittsburgh, PA.
23. Vellani. H. and Owles R., 2007, Vulnerability and Risk Assessment in the Environment, Woburn: Butterworth-Heinemann.
24. Villa, F. and McLeod, H., 2002, Environmental Vulnerability Indicators for Environmental Planning and Decision-Making: Guidelines and Applications, Environmental Management. 29, 335–348.