1- گروه معماری، واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران 2- گروه معماری و شهرسازی، واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
چکیده (218 مشاهده)
اهداف: افزایش تصاعدی مصرف آب در مراحل ساختوساز و بهرهبرداری آپارتمانهای مسکونی در شهر تهران، منجر به شرایط بحرانی مصرف آب در این شهر شده است. هدف این پژوهش، بهینهسازی مشخصات هندسی آپارتمان مسکونی بر مبنای عملکرد آب ساختمان جهت استفاده در برنامهریزیهای کلان این شهر است. روششناسی: روش پژوهش شامل مدلسازی و شبیهسازی عملکرد آب و روش تجزیه و تحلیل، مدلیابی و بهینهسازی است. ابزار شبیهسازی، زبان برنامهنویسی پایتون و پلاگین لیدیباگتولز، تحت محیط بصری گراسهاپر بود. در این پژوهش، دو فرآیند بهینهسازی انجام شده و تعداد نمونه در هر بهینهسازی ۹۰۰۰ مدل در قالب ۳۰۰ نسل بود. یافتهها: بر مبنای دو آزمون بهینهسازی، این پژوهش تا ۹۸/۵۳% مصرف آب نهفته مصالح، ۷۶/۵۶% مصرف آب ساختوساز، ۲۹/۵۴% مصرف آب عملیاتی و ۵۱/۴۶% مصرف آب تاسیسات مکانیکی را بر مبنای تغییر در پارامترهای پیکربندی فضایی مسکن آپارتمانی به همراه داشت. کشیدگی شرقی-غربی آپارتمان مسکونی در یک مساحت زیربنای مساوی، کاهش مساحت و ارتفاع فضاهای داخلی، جانمایی فضای ارتباط عمودی در جنوب شرقی و جانمایی فضای پذیرایی در غرب با کشیدگی شمالی-جنوبی منجر به بهبود عملکرد آب ساختمان شد. نتیجهگیری: مشخصات پیکربندی مسکن آپارتمانی در یک مدل پیچیده و چندوجهی، تاثیر قابل توجهی بر عملکرد آب ساختمان و به تبع آن بر مصرف آب کشور دارد. مدل طراحی مولد پژوهش میتواند بیش از ۵۰% مصرف آب آپارتمانهای مسکونی را از تولید مصالح تا زمان بهرهبرداری کاهش دهند و منجر به توسعه پایدار شود.