Molanazar M, Imani Khoshkhoo M. Compatibility of Tradition and Modernity in Heritage Tourism Attractions (Case Study: Natanz Handicrafts). GeoRes 2025; 40 (2) :125-132 URL: http://georesearch.ir/article-1-1718-fa.html
1- گروه بازاریابی جهانگردی، دانشکده گردشگری، دانشگاه علم و فرهنگ، تهران، ایران
چکیده (268 مشاهده)
اهداف: این پژوهش به بررسی سازگاری سنت و مدرنیته در جاذبههای میراثی گردشگری میپردازد و تلاش دارد تا تاثیرات مدرنیته بر صنایع دستی و هویت فرهنگی را تحلیل کند. روششناسی: این پژوهش در سال ۰۳-۱۴۰۲ در شهر نطنز انجام شد. بر اساس معیار هدف، این مطالعه در گروه پژوهشهای کاربردی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل متخصصان حوزه صنایع دستی شهر نطنز بود. حجم نمونه در این پژوهش، برابر با ۱۶۰ نفر و شیوه نمونهگیری در این پژوهش، نمونهگیری در دسترس بود. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش، پرسشنامه بوده و ابزار تجزیه و تحلیل اطلاعات این پژوهش، نرمافزار آماری SPSS ۲۶ بود. به منظور تعیین وجود یا عدم وجود تاثیر بین متغیرها و برآورد و تعمیم نتایج بهدستآمده از حجم نمونه به جامعه آماری از آزمون تی تک نمونهای برای ارزیابی سوالات پژوهش استفاده گردید. یافتهها: از دیدگاه فعالان حوزه صنایع دستی نطنز، امکان ایجاد سازگاری بین سنت و مدرنیته در جاذبههای میراثی وجود داشت، چنان که میانگین بهدستآمده برای متغیر سازگاری بین سنت و مدرنیته (۷۴/۳) به طور معناداری بالاتر از حد متوسط بود. همچنین، نتایج آزمون فریدمن آشکار ساخت که "حفظ اصالت صنایع دستی" با میانگین رتبه ۳، مهمترین اقدام در راستای حفظ و بهبود ویژگیهای هنرهای سنتی به شمار رفت، پس از آن "حمایت و نظارت بر صنایع دستی" با میانگین رتبه ۶۸/۲ در جایگاه دوم قرار گرفت. نتیجهگیری:حفظ سنت در صنایع دستی بهعنوان پیوندی اساسی میان هویت فرهنگی و جاذبه گردشگری بالاترین میزان تأثیرگذاری را داشته است وحفظ اصالت و سنت در تولید صنایع دستی نه تنها در حفظ هویت فرهنگی اثرگذاری مثبتی دارد، بلکه بهعنوان قویترین عامل جذب گردشگر نیز عمل مینماید. در سطح مؤلفهها، حفظ اصالت صنایع دستی، چالشهای بازار و مصرفگرایی همراه با تأثیر تکنولوژی در رتبه اول قرار گرفتهاند و تبلیغات بهعنوان مؤثرترین ابزار ترویج میراث فرهنگی شناخته شده است.