اهداف: پژوهش حاضر با هدف بررسی برندسازی گردشگری بر تجربه گردشگران و مولفههایی که در این فرآیند نقش دارند انجام شد.
روششناسی: در این پژوهش به منظور جمعآوری دادهها، از ترکیب روشهای کتابخانهای و میدانی استفاده شده است. جامعه آماری شامل گردشگران ایرانی ورودی به شهر تهران هستند. به دلیل عدم وجود آمار دقیق در ارتباط تعداد گردشگران ورودی، برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران برای جامعه نامحدود استفاده شد و حجم نمونه ۳۸۴ نفر برآورد گردید. روش نمونهگیری در این پژوهش به صورت تصادفی ساده از بین گردشگرانی که در تعطیلات عید باستانی ۱۴۰۳ به این شهر وارد شدهاند بود. همچنین برای تحلیل دادهها و نتایج از روش مدلسازی معادلات ساختاری با استفاده از نرمافزار PLS SMART ورژن ۴ استفاده شد.
یافتهها: برندسازی گردشگری تاثیر مثبت و معناداری بر تجربه و رضایت گردشگران داشت. بهویژه، سازه «رضایت گردشگران» با بالاترین مقادیر R۲ و Q۲ توانایی بالایی در تبیین تغییرات و پیشبینی نتایج داشت.
نتیجهگیری: مدل پژوهش از روایی و پایایی مناسبی برخوردار است و برازش قوی مدل ساختاری تأیید شد. در میان سازهها، «رضایت گردشگران» بالاترین میزان روایی، پایایی و قدرت پیشبینی را به خود اختصاص داد و بهعنوان کلیدیترین عامل در تبیین متغیرهای درونزا شناخته شد. همچنین، تجربه گردشگران و فنّاوریهای هوشمند نیز نقش مؤثری در تقویت مدل دارند، هرچند میزان تأثیر آنها نسبت به رضایت گردشگران کمتر است.