Persian
دوره 39، شماره 3 - ( 1403 )                   جلد 39 شماره 3 صفحات 277-269 | برگشت به فهرست نسخه ها
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:

Print XML English Abstract PDF HTML


History

How to cite this article
Khaki M, Fathi M, Mallaei M. Analysis of Environmental Factors on the Spatial Structure of Industrial Estates in Alborz Province Using the ELECTRE III Method. GeoRes 2024; 39 (3) :269-277
URL: http://georesearch.ir/article-1-1622-fa.html
خاکی مازیار، فتحی میلاد، ملائی منیژه. تحلیل عوامل محیطی در ساختار فضایی شهرک‌های صنعتی استان البرز با روش ELECTRE III. فصل‌نامه تحقیقات جغرافیایی. 1403; 39 (3) :269-277

URL: http://georesearch.ir/article-1-1622-fa.html


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Rights and permissions
1- گروه مهندسی معماری، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه شمال، آمل، ایران
2- گروه معماری، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران
3- موسسه آموزش عالی ارشاد دماوند، تهران، ایران
چکیده   (407 مشاهده)
اهداف: شهرک‌های صنعتی نقش بسیار مهمی در توسعه اقتصادی کشور ایفا می‌کنند و لازم است تا از ابعاد مختلف مورد مطالعه قرار گیرند. این شهرک‌ها تاکنون از ابعاد مختلف در سطح کلان در حوزه جغرافیایی بررسی شده‌اند؛ اما کمتر به ابعاد داخلی آنها توجه شده است؛ از این رو هدف این مقاله تعیین اولویت‌های فضایی در ساختار درونی شهرک‌های صنعتی استان البرز با استفاده از روش تحلیل سلسله‌مراتبی بود.
روش‌شناسی: پژوهش حاضر از نوع کاربردی بوده و در سال ۱۴۰۲ در شهرک‌های صنعتی استان البرز انجام شد. فرآیند پژوهش بر اساس شناخت متغیرها و اولویت‌بندی آنها بر اساس روش‌های تحلیل سلسله‌مراتبی و تصمیم‌گیری چندمعیاره تدوین شد. پس از شناسایی متغیرها در مطالعات اسنادی، با استفاده از الکتره، ۱۴ متغیر اصلی شناسایی و اولویت آنها در ساختار فضایی شهرک‌های صنعتی «سیمین‌دشت» و «بهارستان» بر پایه سیستم SANNA مشخص شد. داده‌های فضایی نیز با استفاده از روش نحو فضا استخراج و در فرآیند پژوهش اولویت‌بندی شدند.
یافته‌ها: اولویت عوامل محیطی در ساختار فضایی شهرک‌های صنعتی به‌ترتیب شبکه معابر، ارتباط بصری، دانه‌بندی، کیفیت معماری، تراکم ابنیه، ارتباط با خارج، اقلیم، توپوگرافی، زیرساخت و سبزینگی بود. همچنین ساختار فضایی شهرک‌های صنعتی استان البرز موجود از نظر «ارتباط بصری» و «معابر» در بهترین وضعیت و از نظر شاخص «کیفیت معماری» و «سبزینگی» در نامناسب‌ترین وضعیت بودند.
نتیجه‌گیری: دسترسی و ارتباط، ساختار کالبدی و ژئومورفولوژی مهم‌ترین عوامل موثر بر ساختار فضایی آنها هستند. ارتباط بصری، شبکه معابر و دانه‌بندی در میان زیرمتغیرها بیشترین اولویت را دارند.

 
واژه‌های کلیدی: