Persian
Language
Geographical Research is Published in Persian Fulltext.
دوره 37، شماره 2 - ( 1401 )
جلد 37 شماره 2 صفحات 199-189 |
برگشت به فهرست نسخه ها
نوع مقاله:
موضوع مقاله:
History
دریافت: 1400/9/27 | پذیرش: 1400/12/5 | انتشار: 1401/1/19
دریافت: 1400/9/27 | پذیرش: 1400/12/5 | انتشار: 1401/1/19
How to cite this article
Houshyar H, Ramazantash Dehgorje H. The Status QUO Analysis of the Buildings Vulnerability in the City of Oshnavieh to Earthquake. GeoRes 2022; 37 (2) :189-199
URL: http://georesearch.ir/article-1-1274-fa.html
URL: http://georesearch.ir/article-1-1274-fa.html
هوشیار حسن، رمضان‌تاش دهگرجی حسین. ارزیابی وضعیت آسیبپذیری ساختمان‌‌های شهر اشنویه در برابر زلزله. فصل‌نامه تحقیقات جغرافیایی. 1401; 37 (2) :189-199
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rights and permissions
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Authors
حسن هوشیار*1، حسین رمضان‌تاش دهگرجی1
1- گروه جغرافیا، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
چکیده (899 مشاهده)
اهداف: امروزه یکی از مهم‌‌ترین مخاطراتی که همواره شهرها را تهدید می‌‌نماید خطر وقوع زلزله است. پژوهش حاضر با هدف تحلیل وضعیت آسیبپذیری ساختمان‌‌های شهر اشنویه در برابر وقوع احتمالی زلزله انجام شد.
روش‌شناسی: این پژوهش کاربردی با رویکرد کمی-تحلیلی در سال ۱۴۰۰ انجام یافت که شامل محلات دوازده‌گانه شهر اشنویه بود. از ۸ شاخص کالبدی- محیطی شامل نوع مصالح، عمر بنا، کیفیت بنا، تعداد طبقات، تراکم جمعیت، کاربری اراضی، شیب، حریم رودخانه استفاده شد. به‌منظور سنجش میزان آسیبپذیری از مدل تلفیقی AHP-VIKOR، روش شاخص متوسط درجه آسیب و از نرم‌افزارهای Arc GIS ۱۰.۲ و Idrisi ۳۲ استفاده شد.
یافته‌ها: آسیبپذیری ساختمانها در شهر اشنویه جدی است و شدت لرزه‌پذیری محلات در این شهر متفاوت بود. بدین صورت که محله‌های ۱، ۴، ۵ و ۷ بیشترین آسیبپذیری در برابر زلزله را داشتند و محله‌های ۲، ۳ و بخش‌های از محله‌های ۶، ۱۱ و ۱۲ دارای آسیبپذیری کمتری بودند. دلایل آسیبپذیری، استفاده از مصالح کم‌‌دوام و ناپایدار نظیر آجر و خشت و چوب، عمر بالای ساختمانها (۷۶% سطح شهر)، وجود تراکم بالای جمعیتی در محلات ۴، ۵، ۷، بالا‌بودن میزان شیب و وجود گسل شیوه‌برو در این شهر بود.
نتیجه‌گیری: بناهای ساخته‌شده شهر بدون کمترین توجه به آیین‌‌نامه‌‌های ساختمانی احداث شده‌‌اند.
روش‌شناسی: این پژوهش کاربردی با رویکرد کمی-تحلیلی در سال ۱۴۰۰ انجام یافت که شامل محلات دوازده‌گانه شهر اشنویه بود. از ۸ شاخص کالبدی- محیطی شامل نوع مصالح، عمر بنا، کیفیت بنا، تعداد طبقات، تراکم جمعیت، کاربری اراضی، شیب، حریم رودخانه استفاده شد. به‌منظور سنجش میزان آسیبپذیری از مدل تلفیقی AHP-VIKOR، روش شاخص متوسط درجه آسیب و از نرم‌افزارهای Arc GIS ۱۰.۲ و Idrisi ۳۲ استفاده شد.
یافته‌ها: آسیبپذیری ساختمانها در شهر اشنویه جدی است و شدت لرزه‌پذیری محلات در این شهر متفاوت بود. بدین صورت که محله‌های ۱، ۴، ۵ و ۷ بیشترین آسیبپذیری در برابر زلزله را داشتند و محله‌های ۲، ۳ و بخش‌های از محله‌های ۶، ۱۱ و ۱۲ دارای آسیبپذیری کمتری بودند. دلایل آسیبپذیری، استفاده از مصالح کم‌‌دوام و ناپایدار نظیر آجر و خشت و چوب، عمر بالای ساختمانها (۷۶% سطح شهر)، وجود تراکم بالای جمعیتی در محلات ۴، ۵، ۷، بالا‌بودن میزان شیب و وجود گسل شیوه‌برو در این شهر بود.
نتیجه‌گیری: بناهای ساخته‌شده شهر بدون کمترین توجه به آیین‌‌نامه‌‌های ساختمانی احداث شده‌‌اند.
واژه‌های کلیدی: