Persian
Language
Geographical Research is Published in Persian Fulltext.
دوره 27، شماره 3 - ( 1391 )
جلد 27 شماره 3 صفحات 65-45 |
برگشت به فهرست نسخه ها
نوع مقاله:
موضوع مقاله:
History
دریافت: 1397/5/6 | پذیرش: 1397/5/6 | انتشار: 1397/5/6
دریافت: 1397/5/6 | پذیرش: 1397/5/6 | انتشار: 1397/5/6
How to cite this article
Zarrabi A, Izadi M, Abolhasani F. Determining the degree of enjoyment of cultural indicators in Isfahan urban areas . GeoRes 2012; 27 (3) :45-65
URL: http://georesearch.ir/article-1-565-fa.html
URL: http://georesearch.ir/article-1-565-fa.html
ضرابی اصغر، ایزدی ملیحه، ابوالحسنی فرحناز. تعیین میزان برخورداری مناطق شهری اصفهان از شاخص های فرهنگی . فصلنامه تحقیقات جغرافیایی. 1391; 27 (3) :45-65
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rights and permissions
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
چکیده (3624 مشاهده)
خدمات فرهنگی یکی از ارکان اصلی توسعه فرهنگی محسوب می شوند. هدف از این پژوهش، بررسی چگونگی یا نحوه برخورداری مناطق شهر اصفهان از لحاظ شاخص های فرهنگی، به منظور دستیابی به میزان نابرابری های ناحیه ای در مناطق مذکور است. جامعه آماری پژوهش را، مناطق چهارده گانه شهر اصفهان تشکیل می دهد. با توجه به مولفه های مورد بررسی، رویکرد حاکم بر این پژوهش «توصیفی-کمی و تحلیلی» است. در این پژوهش 35 شاخص با روش تحلیل عاملی خلاصه شده و به 5 عامل تقلیل یافته و به صورت ترکیبی در عوامل معنی دار ارایه گردیده اند. سپس میزان تاثیر هر یک از عامل ها در توسعه خدمات فرهنگی مناطق مشخص و با بهره گیری از مدل TOPSIS به عنوان یک روش تصمیم گیری چند شاخصه و استفاده از روش وزن دهی آنتروپی، مناطق در پنج گروه (بسیار برخوردار، برخوردار، متوسط، محروم، بسیار محروم) سطح بندی و جایگاه هر یک از مناطق در میزان برخورداری از شاخص های مذکور مشخص گردید. سپس از طریق ایجاد رابطه رگرسیونی بین عوامل تاثیر گذار و میزان تاپسیس، عامل هایی که در افزایش سطوح توسعه خدمات فرهنگی مناطق موثرند مشخص گردید. یافته های پژوهش مبین آن است که مناطق شهری اصفهان به لحاظ برخورداری از نظر شاخص های فرهنگی یکسان و برابر نیستند و تفاوت آشکار و محسوسی در میزان درجه برخورداری از امکانات و فضاهای فرهنگی در بین مناطق وجود دارد. از مجموع 14 منطقه شهری، مناطق 1 و3 در سطح بسیار برخوردار هستند و مناطق5 و 6 سطح دوم یا برخوردار را شامل می شوند و منطقه 4، 8 و12 سطح نیمه برخوردار(متوسط) را در بر دارند و همچنین مناطق محروم شامل منطقه 2، 11 و9 هستند و پنجمین سطح مناطق 7، 14، 10 و 13 را به خود اختصاص داده اند و نهایتاً با در نظر گرفتن مدل رگرسیون، شاخص هایی که اولویت اول و سوم را دارند، در جهت توسعه خدمات فرهنگی مناطق شهر اصفهان پیشنهاد شده است.
واژه‌های کلیدی:
فهرست منابع
1. اکبری، محمد علی.(1381). تجربیاتی از برنامه ریزی فرهنگی در ایران(57-1320)؛ فصلنامه فرهنگ عمومی، ش33.
2. اکبری، نعمت االله و مهدی زاهدی کیوان. (1387) کاربرد روش های رتبه بندی و تصمیم گیری چند شاخصه، وزارت کشور، انتشارات سازمان شهرداری ها و دهیاری های کشور.
3. ایوانز، گریم، ترجمه پرویز اجلالی. (1381). برنامه ریزی فرهنگی، مفهومی هنوز مبهم؟، فصلنامه فرهنگ عمومی، ش 33.
4. بدری، علی و رضا اکبریان رونیزی.(1385). مطالعه تطبقی کاربرد روش های سنجش توسعه یافتگی در مطالعات ناحیه ای، مورد: شهرستان اسفراین، مجله ی جغرافیا و توسعه.
5. بریس،نیکلا و ریچارد کمپ و رزمری سنلگار.(1382). تحلیل داده های روانشناختی با برنامه ی اس پی اس اس، مترجمان، خدیجه علی آبادی و علی صمدی، انتشارات نشر دوران،چاپ اول.
6. ترابی، علیرضا، شیراسب، راحله.(1383). شهر فرهنگی و فرهنگ شهری، ماهنامه پژوهشی، آموزشی، اطلاع رسانی، برنامه ریزی و مدیریت شهری، وزارت کشور، سازمان شهرداری ها و دهیاری های کشور، دوره جدید، سال ششم، ش 64.
7. تقوایی، مسعود، قائد رحمتی، صفر.(1385). تحلیل شاخص های توسعه فرهنگی استان های کشور، مجله ی جغرافیا و توسعه ی ناحیه ای، شماره هفتم.
8. حکمت نیا، حسن و میرنجف موسوی (1383)؛ بررسی و تحلیل روند تغییرات سطوح توسعه و نابرابری های ناحیه ای
9. خاکپور، براتعلی و باوان پوری(1388)؛ بررسی و تحلیل نابرابری در سطوح توسعه یافتگی مناطق شهر مشهد، مجله دانش و توسعه، سال شانزدهم، شماره27.
10. رویایی، رمضانعلی و رشیدپور، علی(1387)؛ طراحی و تبیین مدل قیمت گذاری کالاهای فرهنگی، مجله مدیریت فرهنگی، سال دوم، شماره اول.
11. زیاری، کرامت االله(1379)؛ سنجش درجه توسعه یافتگی فرهنگی استانهای ایران، مجله ی نامه علوم اجتماعی، شماره16.
12. سید جوادین، سید رضا(1383)؛ مبانی سازمان و مدیریت، نگاه دانش، چاپ اول.
13. صالحی امیری، سید رضا و عظیمی دولت آبادی، امید(1387)؛ مبانی سیاستگذاری و برنامه ریزی فرهنگی، مجمع تشخیص مصلحت نظام، پژوهشکده تحقیقات استراتژیک، چاپ اول، تهران.
14. طبرسا، غلامعلی و فتحی، بهروز(1381)؛ بررسی فضاهای فرهنگی و هنری موجود با نیازهای جامعه، نشریه فرهنگ و پژوهش، شماره 141.
15. فنی، زهره(1383)؛ شهرهای کوچک رویدادی دیگر در توسعه منطقه ای، چاپ اول، وزارت کشور، انتشارات سازمان شهرداری ها و دهیاری های کشور.
16. کلانتری، خلیل(1380)؛ برنامه ریزی و توسعه منطقه ای (تئوری و تکنیکها)، انتشارات خوشبین، چاپ اول، تهران.
17. کلانتری، خلیل(1382)؛ نقدی بر متدولوژی سنجش توسعه ی انسانی، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، شماره 61.
18. معصومی اشکوری، سید حسن(1385)؛ اصول و مبانی برنامه ریزی منطقه ای، نشر پیام، چاپ سوم، تهران.
19. مقدس خراسانی، ابوالقاسم(1380)؛ تعریفی وجود ندارد: درآمدی بر نگرش طرح های توسعه شهری به فضاهای فرهنگی، نشریه فرهنگ و پژوهش، شماره 141.
20. مولایی، محمد(1386)؛ مقایسه درجه توسعه یافتگی بخش خدمات و رفاه اجتماعی استانهای ایران طی سال های 1373 و 1383 ،فصلنامه رفاه اجتماعی، سال ششم، شماره 24.
21. نسترن، مهین(1380)؛ تحلیل فضایی مناطق دهگانه شهر اصفهان و سطح بندی توسعه آن، پایان نامه دکتری، رشته جغرافیا و برنامه ریزی شهری،گروه جغرافیا، دانشگاه اصفهان.
22. نسترن، مهین، ابوالحسنی، فرحناز، ایزدی، ملیحه.(1389). کاربرد تکنیک تاپسیس در تحلیل و اولویت بندی توسعهپایدار مناطق شهری (مطالعه موردی: مناطق شهری اصفهان)، مجله برنامه ریزی محیطی، دانشگاه اصفهان، پذیرش در تاریخ8/2/1389
23. Comedia(1991), London World City: The position of Cultural, London Planning advisory Committee.
24. Delevan, William M.,(1983), Adaptation, Variation and Cultural Geography, The Professional Geographer, Volume 35, Issue 4, Page 399-407.
25. Landry,C(2000), The Creative City. A Toolkit for Urban Innovators, London: Earthscan.
26. Roy, B., and Vincke, P. (1981), “Multicriteria analysis: survey and new directions.” European Journal of Operational Research, 8, 207-218.
27. Zevede, B (2000), Culture and Personality, Great Britian: Blackwell.
ارسال پیام به نویسنده مسئول