Persian
Language
Geographical Research is Published in Persian Fulltext.
دوره 29، شماره 1 - ( 1393 )
جلد 29 شماره 1 صفحات 204-193 |
برگشت به فهرست نسخه ها
نوع مقاله:
موضوع مقاله:
History
دریافت: 1397/2/1 | پذیرش: 1397/2/1 | انتشار: 1397/2/1
دریافت: 1397/2/1 | پذیرش: 1397/2/1 | انتشار: 1397/2/1
How to cite this article
Teimouri I, Salarvandian F, Ziarii K. The Ecological Foot Print of Carbon Dioxide for Fossil Fuels in the Shiraz . GeoRes 2014; 29 (1) :193-204
URL: http://georesearch.ir/article-1-423-fa.html
URL: http://georesearch.ir/article-1-423-fa.html
تیموری ایرج، سالاروندیان فاطمه، زیاری کرامت اله. رد پای اکولوژیکی گاز دی اکسید کربن سوخت های فسیلی شهر شیراز. فصلنامه تحقیقات جغرافیایی. 1393; 29 (1) :193-204
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rights and permissions
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Authors
ایرج تیموری*1، فاطمه سالاروندیان2، کرامت اله زیاری3
1- دانشگاه تبریز، پردیس بین المللی ارس
2- دانشگاه تهران
3- دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران
2- دانشگاه تهران
3- دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران
چکیده (4115 مشاهده)
در سال های اخیر مسائلی چون افزایش سطح گازهای گلخانه ای، تخریب محیط زیست و جنگل زدایی به همراه کاهش ظرفیت زیستی کره زمین برای پاسخگویی به نیازهای بشر از مهمترین دغدغه های جهانی بوده است. گاز دی اکسید کربن به عنوان یک عامل مهم و موثر در گرمایش جهانی و تغییراقلیم ، مسئول 60 درصد گرم شدن جهان یا اثر گلخانه ای شناخته شده است. مهمترین منبع انتشار این گاز سوخت های فسیلی چون بنزین ، نفت و گازوئیل است که برای تولید انرژی بخصوص در مناطق شهری بکارگرفته می شود. مصرف بیش از ظرفیت محیط این سوختها منجر به بروز مشکلات زیست محیطی بی شماری شده است. تحقیقات نشان می دهد یکی از موثرترین راه ها برای کاهش میزان CO2 اتمسفر، افزایش فضای سبز و جنگلکاری در شهرهاست. هدف از این پژوهش محاسبه مقدار اراضی جنگلی برای جذب میزان گاز CO2 منتشره شده از سوخت های فسیلی با استفاده از روش جاپای اکولوژیک (EF) می باشد. باتوجه به آنکه یکی از مهمترین وظایف شهرداری ها حفظ و توسعه فضای سبز در شهرها می باشد، این مقاله با محاسبه جاپای اکولوژیکی(EF) گاز CO2 ، میزان انتشار این گاز طی سال های 1385 تا1387 در سطح کلانشهر شیراز را بررسی کرده است. در ابتدا برای تخمین حجم گاز CO2 منتشر شده، از روش IPCC استفاده گردید. بنابراین ابتدا میزان مصرف سالانه بنزین و گازوئیل ، میزان گاز دی اکسید کربن تولید شده و سپس میزان زمین(مترمربع/هکتار)تامین کننده آن مقدار مصرف، یا جای پای اکولوژی ( EF) این گاز محاسبه گردید. در طول پژوهش روشن شد سرانه موجود فضای سبز در سطح شهر شیراز برای کاهش جاپای اکولوژیکی گازCO2 منتشرشده از سوخت انرژی های فسیلی درشهر جوابگو نمی باشد. نتایج نشان داد که حجم گاز CO2 منتشر شده از سوخت های نفت و گازوئیل طی سال های 1385تا1387 به ترتیب برابر با 521058 ؛ 476767؛ 490106 تن بوده است. محاسبه جاپای اکولوژیک این مقدار گاز منتشرشده نیز نشان داد، کل اراضی جنگلی مورد نیاز برای جذب گاز دی اکسید کربن حاصل از سوختن سوختهای فسیلی بنزین و گازوئیل برای سال های 1385،1386 و 1387 به ترتیب 7816 هکتار؛7125 هکتار و 7352 هکتار می باشد. حال آنکه مساحت فضای سبز شیراز در سال1387 ؛ 1869 هکتار بوده است. که به معنای اینست که گاز دی اکسید کربن تولید شده تنها از ابن دو سوخت 3.9 برابر ظرفیت زیستی شیراز می باشد. در واقع هر شهروند شیرازی نیاز به 78/51 متر مربع سرانه فضای سبز به منظور جذب گاز co2 دارد. بنابراین شهرداری موظف است با توسعه فضای سبز موجود حجم و سرانه این کاربری را برای کاهش جاپای گاز دی اکسیدکربن افزایش دهد.
واژه‌های کلیدی:
فهرست منابع
1. ترنر،ر.ک و د.پیرس و ای.باتمن.(1374). اقتصاد محـیط زیسـت ،ترجمـه سـیاوش دهقانیـان، عـوض کـوچکی، علـی کلاهی اهری، انتشارات دانشگاه فردوسی، مشهد.
2. حسین زاده دلیر، کریم؛ ساسانپور، فرزانه .(1385).«روش جاپای اکولوژیکی در پایـداری کلانشـهرها بـا نگرشـی بـر کلانشهر تهران»، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، ش 82،پاییز.
3. سعیدنیا،احمد.(1379).کتاب سبز شهرداری ها، جلد نهم، فضاهای سبز شهری، تهران: مرکـز مطالعـات برنامـه ریـزی شهری تهران.
4. شهرداری شیراز.(1387).آمارنامه شیراز.
5. شهرداری شیراز.(1389).آمارنامه شهر شیراز 1385-1387.
6. صالح،ایرج؛شعبانی،زهره؛سادات باریکانی،سیدحامد؛یزدانی،سعید.(1388).« بررسی رابطه علّیت بـین تولیـد ناخـالص داخلی و حجم گازهای گلخانه ای در ایران (مطالعه موردی گاز دی اکسیدکربن)»، اقتصاد کشاورزی و توسعه، سـال هفدهم،ش 66،تابستان.
7. صرافی،مظفر.(1379).شهر پایدار چیست؟، فصلنامه مدیریت شهری، ش4 ،صص 6-13.
8. صمدپور، پریماه، فریادی، شهرزاد.(1387). تعیین جای پای اکولوژیکی در نواحی شهری پرتراکم و بلندمرتبه (نمونۀ مورد مطالعه: محلۀ الهیه تهران). مجلۀ محیط شناسی، دانشگاه تهران، ش 45 ،صص 63-72.
9. ــــــــــــــــــــــــــــــ .(1389).«تعیین تناسب بهینۀ استفاده از انواع شیوه های حمل و نقل با هدف کاهش جای پای اکولوژیک در شهرتهران»، مجله محیط شناسی، سال سی و ششم، ش54 ،تابستان 89 ،صص 108-97.
10. منصور، جهانگیر.(1391).قوانین و مقررات مربوط به شهر و شهرداری، تهران، نشر دیدار، چاپ بیست و هشتم.
11. ورامش،سعید؛حسینی،سیدمحسن؛نوری،عبداالله.(1387).« پتانسیل جنگـل شـهری در کـاهش گازهـای گلخانـه ای و حفظ انرژی»، مجله تازه های انرژی، سال اول، شماره اول، نیمه دوم شهریور۱۳۸۷.
12. Brandon, Peter S & Patrizia Lombardi(2005) Evaluating Sustainable Development in the Built Environment, Blackwell, Oxford
13. Chen. B,chen.G.Q,yang.Z.F,Jiang.M.M(2007). Ecological footprint accounting for energy and resource in China, Energy Policy 35 , 1599–1609
14. Calcott. Alen & Bull. Jamie (2007). Ecological Foot Print of British City resident, WWF-UK, wwf.org.uk
15. Druckman. Angela and Jackson. Tim. (2009). The carbon footprint of UK households 1990– 2004: A socio-economically disaggregated,quasi-multi-regional input–output model, Ecological Economics , N. 68, pp. 2066-2077
16. Ellis. Jane & Treanton. Karen. (1998). Recent trends in energy- related CO2 emissions, Energy Policy, Vol.26, N.3, pp. 159-166
17. Ewing. Brad; Moore. David& others. (2010). The Ecological Foot Print Atlas2010. Puplished by; Global Footprint Network, Oakland, California, USA, http//www.footprintnetwork.org
18. Fan. Ying & et al. (2006). Analyzing impact factors of CO2 emissions using the STIRPAT model, Environmental Impact Assessment Review, N.26, pp. 377-395
19. Holden. Erling and Hoyer. Karl Georg (2005), The ecological Foot Prints of Fuels, Transportation Research Part D, N.10, pp. 395-403
20. IEA (2008a) Issues behind Competitiveness and Carbon Leakage: Focus on heavy industry,
21. IEA (2008b) World Energy Outlook 2008: Fact sheet. Paris: International Energy Agency IEA Information Paper. Paris: International Energy Agency and Organisation for Economic Co-operation and Development.
22. Li. X.M. & et al. (2010). Urban total ecological footprint forecasting by using radial basis function neural network: A case study of Wuhan City, China, Ecological Indicators, N. 10, pp. 241-248
23. Mac Donald. Garry and Patterson. Murray.(2004). Ecological Footprints and interdependencies of New Zealand regions, Ecological Economics, N.50, pp. 49-67
24. Marcelo E. Dias De Oliveira, Burton E. Vaughan & Edward J. Rykiel Jr. (2005), Ethanol as Fuel, Carbon Dioxide Blances and Ecological Foot Print, Bio Science, Vol. 55, N.7, pp593-602
25. Pezzetta,W.E. , H.,Drossman. 2005 .The Ecological Footprint of the Colorado College: An Examination of Sustainability. http://www2.coloradocollege.edu/Sustainability/EcoFootprint
26. Rees, W. ;Wackernagel, M. 1996. Urban Ecological Footprints: Why Cities cannot be Review 16,223-48.
27. Suplee, Curt( 1998) Untangling the science of climate. National Geographic, May 1998 44-67. Supply and Services Canada 1992. The Final Report of the Royal Commission on National Passenger Transportation. Sustainable and Why They Are a Key to Sustainability, Environmental Impact Assessment
28. WCED(1987).Our Common Future(Report of the UN World commission on Environment and Development) University press Oxford
29. Wilson, J. ;Anielski , M. 2005 .Ecological Footprints of Canadian Municipalities and Regions.
30. WWF, Zoological Society of London, Global Footprint Network, 2006. Living Planet Report 2006 /http//www.panda.org/downloads/general/ LPR2006S.
31. Xing,Yangang et al (2009) A framework model for assessing sustainability impacts of urban development, Accounting Forum, Volume 33, Issue 3, September 2009, Pages 209–224
ارسال پیام به نویسنده مسئول