[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: آخرين شماره :: جستجو :: ارسال مقاله :: ثبت نام ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی
اطلاعات نشریه
درباره نشریه
اهداف و زمینه‌ها
هیات تحریریه
نمایه‌ها و پایگاه‌های استنادی
آرشیو مقالات
شماره‌های پیشین
آخرین شماره
مقالات پذیرفته برای انتشار
برای نویسندگان
راهنمای نویسندگان
راهنمای منبع‌نویسی
فرآیند داوری
تعهدنامه نویسندگان
ارسال مقاله
برای داوران
راهنمای داوران
اصول شفافیت
بیانیه اخلاق نشر
بدنه تصمیم‌گیر و تیم ویرایشی
هزینه‌های نویسندگان
حق نشر و مالکیت معنوی
تشخیص و برخورد با تخلفات
افشای تعارض منافع
منابع مالی/تبلیغات/درآمدزایی
تناوب انتشار و ذخیره‌سازی
تماس با ما
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
گوگل اسکالر

Citation Indices from GS

AllSince 2019
Citations870614
h-index97
i10-index51
..
اطلاعیه
..
:: دوره 32، شماره 4 - ( 1396 ) ::
جلد 32 شماره 4 صفحات 209-188 برگشت به فهرست نسخه ها
برنامه ­ریزی و تدوین راهکارهای تحقق شهرهای خلاق در ایران مطالعه موردی: شهر ارومیه
احمد آفتاب*1، حسین نظم فر1، عطا غفاری گیلانده1، میرنجف موسوی2
1- گروه جغرافیا، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
2- گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه ارومیه ،ارومیه، ایران
چکیده:   (5225 مشاهده)
هدف پژوهش حاضر، برنامه­ریزی و تدوین راهکارهای تحقق شهرهای خلاق در ایران با تأکید بر شهر ارومیه می­باشد نوع تحقیق، کاربردی و روش بررسی آن توصیفی – تحلیلی، همبستگی می­باشد و برای تجزیه‌وتحلیل داده­ها از مدل­های تحلیل شبکه­ای، تاپسیس و برای ارتباط بین متغیرها، آزمون­های آمار استنباطی مانند ضریب همبستگی، رگرسیون چندمتغیره و تحلیل مسیر استفاده‌شده است. جامعه آماری پژوهش، مناطق پنج­گانه شهر ارومیه و شاخص‌های تحقیق شامل 10 معیار اصلی با 16 زیر معیار که بر اساس بررسی دقیق منابع خارجی و داخلی انتخاب‌شده است می­باشد. نتایج حاصل از مدل ANP نشان می‌دهد که معیار­های زیرساخت­های خلاقیت و طبقه خلاق به ترتیب با امتیاز 320/0 و 194/0 بیشترین و معیارهای مقیاس شهری و تنوع اجتماعی به ترتیب با امتیاز با 012/0 و  023/0 کمترین اهمیت و تأثیر را درحرکت شهر ارومیه به سمت یک شهر خلاق رادارند. بررسی وضعیت شاخص‌های خلاقیت و چگونگی توزیع و سطح­ بندی آن‌ها نشان می‌دهد منطقه یک با میزان تاپسیس 9781/0 در رتبه اول و منطقه دو با میزان تاپسیس 00970/0 در رتبه آخر ازلحاظ سطح خلاقیت قرارگرفته‌اند. نتایج نشان می‌دهد که بین متغیرهای ده­گانه و خلاقیت شهری در مناطق پنج­گانه ارومیه، همبستگی مثبت و معنی­دار وجود دارد. در این میان، منطقه یک با 496/0 دارای بیشترین سطح همبستگی می­باشد و ده متغیرهای فوق توانایی تبیین 8/37 درصد از تغییرات واریانس (وضعیت خلاقیت شهری ارومیه) را دارد. نتایج حاصل از تحلیل مسیر بیان‌کننده این است که معیارهای زیرساخت­های خلاقیت و طبقه خلاق با میزان 501/0 و 490/0 دارای بیشترین تأثیر تحقق شهر خلاق ارومیه می­باشند. درنتیجه راهکارهای چون توسعه مراکز جذب نخبگان، حفظ طبقه خلاق، استفاده از ظرفیت تنوع اجتماعی ارومیه، سرمایه­گذاری و توسعه زیرساخت­های فناوری و ... بیشترین تأثیر را برای قرار گرفتن ارومیه در مسیر تحقق شهر خلاق دارند.
واژه‌های کلیدی: شهر خلاق، تحلیل شبکه، مدل تاپسیس، تحلیل مسیر، شهر ارومیه
متن کامل [PDF 3009 kb]   (4795 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: برنامه‌ریزی شهری
دریافت: 1396/4/12 | پذیرش: 1396/7/22 | انتشار: 1396/12/26
فهرست منابع
1. اقبالی، ناصر، بیک بابایی، بشیر، عبدالهی، ولی، حسین زاده، محمد، هندی، هوشنگ (1394)، بررسی شاخص‌های شکل گیری شهر خلاق (مطالعه موردی: کلان‌شهر تبریز)، فصلنامه نگرش های نو در جغرافیای انسانی، شماره اول، صص 79 - 63.
2. ­ اکبری مطلق، مصطفی(1392)، بررسی ابعاد نظریه شهر خلاق و تأثیر آن بر توسعه شهری پایدار با تأکید بر تجارت جهانی، همایش ملی معماری پایدار و توسعه شهری بوکان، 26 اردیبهشت 1392.
3. ­ حکمت نیا، حسن، موسوی، میر نجف (1392)، کاربرد مدل در جغرافیا با تأکید بر برنامه‌ریزی شهری و ناحیه ای، چاپ سوم، انتشارات آزادپیما.
4. خسرو بیگی، رضا، خاکپور، براتعلی، ایستگلدی، مصطفی، شمس‌الدینی، رضا، آفتاب، احمد (1393)، ارزیابی و اولویت‌بندی پایداری اجتماعی در نواحی شهری با استفاده از تکنیک تصمیم گیری چندمعیاره تاپسیس فازی سلسله‌مراتبی، مجله جغرافیا و توسعه ناحیه ای، سال دوازدهم، شماره 20، صص 24 -1.
5. ­ رفیعیان، مجتبی، شعبانی، مرتضی (1394)، تحلیل شاخص‌های خلاقیت شهری در نظام سکونتگاهی استان مازندران، جغرافیا و آمایش شهری ـ منطقه ای، شماره 16، صص 34 - 19.
6. ­ رهنما، محمدرحیم، آفتاب، احمد (1393)، مکان یابی ایستگاه‌های آتش‌نشانی شهر ارومیه با استفاده از GIS و AHP . جغرافیا و توسعه. شماره 35. صص 166 - 153.
7. ­ سرور، رحیم، اکبری، مجید، امانی، مریم، طالشی انبوهی، مرضیه (1395)، تحلیل کارایی محلات شهری ازلحاظ شاخص های شهر خلاق (مطالعه موردی: شهر بناب)، جغرافیا، فصلنامه علمی ـ پژوهشی و بین‌المللی انجمن جغرافیای ایران، شماره 48، صص 351 -322.
8. ­ ضرابی، اصغر، موسوی، میر نجف، باقری کشکولی، علی (1393)، بررسی میزان تحقق‌پذیری شهر خلاق، مقایسه تطبیقی بین شاخص-های توسعه پایدار شهری و شهر خلاق شهرهای استان یزد، جغرافیا و توسعه فضای شهری، سال اول، شماره اول، صص 17- 1.
9. ­ قربانی، رسول، حسین آبادی سعید، طورانی، علی (1392)، شهرهای خلّاق، رویکردی فرهنگی در توسعه شهری، مطالعات جغرافیایی مناطق خشک، سال سوم شماره 11، صص 18 -1.
10. ­ مختاری ملک آبادی، رضا، مرصوصی، نفیسه، علی اکبری، اسماعیل، امینی، داوود (1394)، شاخص‌های بومی شهر خلاق با رویکرد ایرانی اسلامی، فصلنامه جغرافیا، شماره 47، صص 177 -161.
11. ­ مختاری ملک آبادی، رضا، مرصوصی، نفیسه، علی اکبری، اسماعیل، امینی، داوود (1394)، تبیین معیارهای بومی سازی شاخص‌های مکانی فضای شهر خلاق با رویکرد ایرانی اسلامی، فصلنامه مطالعات شهر ایرانی ـ اسلامی، شماره 22، صص 39 -23.
12. ­ مرکز آمار ایران (1390)، سرشماری عمومی نفوس و مسکن.
13. ­ موسوی، میر نجف (1393)، رتبه بندی محلات شهر سردشت ازنظر حرکت به‌سوی خلاقیت با تأکید بر تحقق شهر خلاق با استفاده از تاپسیس و ANP، مجله جغرافیا و آمایش شهری- منطقه‌ای، شماره 10، صص 38-19.
14. ­ میر غلامی، مرتضی، شکرانی دیزج، مهسا، صدیق فر، امین، موسویان،، سیده مریم (1394)، بررسی میزان امنیت مجتمع های محصور با استفاده از روش تعیین ضریب مکانی و کانون های جرم خیز (مطالعه موردی: شهر ارومیه)، فصلنامه مطالعات شهری، شماره 16، صص 66 - 55
15. ­ Coletta, C. (2008), Fostering the Creative City CEOS for Cities, August 2008, p.4
16. ­ Cooke, P., Lazzeretti, L. (2008), Creative Cities, Cultural Clusters and Local Economic Development, Cheltenham, UK; Northampton, MA Edward Elgar.
17. ­ Daniela, S., Daniel, P., Radu, P., Andrei, S. (2014), Territorial Distribution of Creative Poles in Romania, Procedia - Social and Behavioral Sciences, Vol.122, pp.184 - 188.
18. ­ Donegan, M., Lowe, N. (2008), Inequality in the Creative City Is There Still a Place for Old-Fashioned Institutions?, Economic Development Quarterly, Vol. 22, No.1, pp. 46-62.
19. ­ Durmaz, S., Bahar, N. (2015), Analyzing the Quality of Place Creative Clusters in Soho and Beyoglu, Journal of Urban Design, Vol.20, No.1, pp. 93-124.
20. ­ Florida, R. (2002), The Economic Geography of Talent, Annals of the Associations of American Geographers, Vol.92, No.4, pp.743-755.
21. ­ Florida, R. (2005), Cities and the Creative Class, City Community, New York, Vol. 2, No. 1, pp. 3-19.
22. ­ Garnham, N. (2005), From Cultural to Creative Industries an Analysis of the Implications of the 'Creative Industries' Approach to Arts and Policy Making in the United Kingdom, International Journal of Cultural Policy, Vol.110, No.24, pp.15-30.
23. ­ Gertler, M.S. (2004), Creative Cities What Are They For, How Do They Work, and How Do We Build Them?, Canadian Policy Research Networks, online, available from: www.cprn.org [last accessed: 21/4/2010]
24. ­ Healey, P. (2004), Creativity and Urban Governance, Policy Studies, Vol. 25, No.2, pp.87- 102
25. ­ Higgins, M. and Morgan, J. (2000), The Role of Creativity in Planning The Creative Practitioner, Planning Practice and Research, Vol.15, No.1/2, pp.117-127.
26. ­ Jopek, D. (2014), Good City Form, Creative New York, The Idea of Creative City, The Uurban Policy Debate Conference, held in Krakow17-18, pp.182-187.
27. ­ Landry, C (2008), The Creative City It is Origin and Future Urban Design, UK Comedia.
28. ­ Medeiros, N. (2005), Planning for creativity the Case Study of Winnipeg’s Exchange District, Master Degree Project, Faculty of Environmental Design.
29. ­ Musterd, S. (2010).The Creative Cultural Knowledge City, Some Conditions. Paper presented at the University of Kaiserlautern,
30. ­ Reckwitz, A. (2009), Die Selbstkulturalisierung Der Stadt Zur Transformation Moderner Urbanitat in der Creative City, Mittelweg 36, Vol.18, No.2, pp. 2-34.
31. ­ Sasaki, M. (2008), Developing Creative Cities through Networking Policy Science, Vol.15, No.3, pp.54.
32. ­ Shaw, K. (2014), Melbourne’s Creative Spaces program: Reclaiming the Creative city, City, Culture and Society, Vol.5, No.3, pp.139-147.
33. ­ The Centre for Cultural Policy Research (2004(, A Study on Hong Kong Creativity Index, Interim Report, the University of Hong Kong Home Affairs Bureau.
34. ­ Winden, W., Den Berg, L., Peter, P. (2007), European Cities in the Knowledge Economy Towards a Typology " Urban Studies, Vol.44, No.4, pp.260-279.
35. ­ Yusuf, S., Nabeshima, K. (2005), Creative Industries in East Asia, Cities, Vol.22, No.2, pp.109-122.
ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA



XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Aftab A, Nazmfar H, Ghafarigilandeh A, Mousavi M. Planning and Formulating Solutions for the Realization of Creative Cities in Iran (Case Study: Urmia City). GeoRes 2018; 32 (4) :188-209
URL: http://georesearch.ir/article-1-375-fa.html

آفتاب احمد، نظم فر حسین، غفاری گیلانده عطا، موسوی میرنجف. برنامه ­ریزی و تدوین راهکارهای تحقق شهرهای خلاق در ایران مطالعه موردی: شهر ارومیه. فصل‌نامه تحقیقات جغرافیایی. 1396; 32 (4) :188-209

URL: http://georesearch.ir/article-1-375-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 32، شماره 4 - ( 1396 ) برگشت به فهرست نسخه ها
تحقیقات جغرافیایی Geographical Researches
Persian site map - English site map - Created in 0.05 seconds with 42 queries by YEKTAWEB 4645