مقدمه: یکی از مهمترین رویکردها در تدوین سیاستهای طراحی شهری، توجه به بینشهای رفتاری در تدوین استراتژیهای تغییر رفتار است، با این وجود هنوز بررسی جامعی از عوامل موثر بر رویکرد مذکور صورت نگرفته است و مقالات محدودی در این رابطه ارائه شده است. در این تحقیق، به بررسی عوامل موثر بر بینشهای رفتاری افراد، به منظور استفاده در تدوین سیاستهای طراحی شهری پرداخته شد.
روششناسی: در این مرور سیستماتیک با رویکرد تحلیلی-کمی از دستورالعملهای PRISMA و روش تحلیل محتوا برای شناسایی مؤلفهها و شاخصهای مؤثر استفاده شد. مقالات مرتبط از پایگاههایGoogle Scholar، Science Direct و Web of Science استخراج شدند. جستجو از سال 2011 آغاز شد و 1745 مقاله شناسایی شد. پس از غربالگری، 26 مقاله به عنوان نمونه انتخاب شدند. سپس دادهها با روش تحلیل محتوا کدگذاری شده و مفاهیم کلیدی استخراج شدند. این مفاهیم در قالب مقولههای اصلی و فرعی سازماندهی شده و در نهایت با استفاده از روش آنتروپی شانون، وزن و اولویت شاخصها مشخص شد.
یافتهها: هفت عامل کلیدی در تعیین بینشهای رفتاری مؤثر بر سیاستهای طراحی شهری با تأکید بر کاهش انتشار گازهای گلخانهای نقش داشتهاند. در این میان، معماری انتخاب، هویت و تأثیر از دیگران از اهمیت بیشتری برخوردار بودهاند، درحالیکه احساسات انسانی و نظارت و کنترل کمترین تاکید را در مطالعات مختلف داشتهاند. مهمترین زیرشاخصها شامل عملکرد دیگران، هنجارهای جامعه و سبک زندگی جامعه بودهاند. پس از آن، آموزش، اعتماد به ارسالکننده پیام و شخصی شدن پیام تاثیرگذار بودهاند. کماهمیتترین موارد شامل دیدن عملکرد افراد برجسته، باور به توانایی برای انجام رفتار و پاداش کوتاهمدت بودهاند.
نتیجهگیری: هفت عامل کلیدی شامل معماری انتخاب، هویت، تأثیر از دیگران، سرمایه اجتماعی، توجیهکننده عقلانی، نظارت و کنترل و احساسات انسانی در تعیین بینشهای رفتاری مؤثر بر سیاستهای طراحی شهری با تأکید بر کاهش انتشار گازهای گلخانهای نقش دارند.