Persian
Language
Geographical Research is Published in Persian Fulltext.
دوره 39، شماره 3 - ( 1403 )
جلد 39 شماره 3 صفحات 287-279 |
برگشت به فهرست نسخه ها
نوع مقاله:
موضوع مقاله:
History
دریافت: 1403/2/3 | پذیرش: 1403/4/13 | انتشار: 1403/4/30
دریافت: 1403/2/3 | پذیرش: 1403/4/13 | انتشار: 1403/4/30
How to cite this article
Rafiee G, Maleki A, Shahbazi Y, Molaei A. Urban Epidemiological Resilience Modeling Based on PLS Structural Equations, Tabriz, Iran. GeoRes 2024; 39 (3) :279-287
URL: http://georesearch.ir/article-1-1609-fa.html
URL: http://georesearch.ir/article-1-1609-fa.html
رفیعی غزاله، ملکی آیدا، شهبازی یاسر، مولائی اصغر. مدل‌یابی تاب‌آوری اپیدمیولوژیکی شهری مبتنی بر معادلات ساختاری PLS در تبریز. فصل‌نامه تحقیقات جغرافیایی. 1403; 39 (3) :279-287
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rights and permissions
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Authors
غزاله رفیعی1، آیدا ملکی*2، یاسر شهبازی2، اصغر مولائی1
1- گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران
2- گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران
2- گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران
چکیده (252 مشاهده)
اهداف: در طول قرن اخیر شیوع همه‌گیری‌هایی مانند سارس، ابولا و مخصوصاً کرونا، بحران‌های عدیده‌ای را در عرصه جهانی دامن زده‌اند. در مقابله با چنین بحران‌های شهری پرداختن به مقوله تاب‌آوری شهرها و مداخلات غیردارویی در برابر همه‌گیری‌ها می‌تواند راه‌گشا باشد. بدین منظور این پژوهش با هدف بررسی نقش شاخص‌های متاثر از ساختار کالبدی شهرها بر تاب‌آوری اپیدمیولوژیک شهری انجام گرفت.
روش‌شناسی: پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی بوده و بر اساس داده‌های بیماری کرونا از ابتدای فروردین ماه تا انتهای خرداد ماه ۱۳۹۹ در تبریز انجام شد. شاخص‌های مرتبط از مرور نظام‌مند ادبیات استخراج شد. سپس شاخص‌های مورد نظر بر اساس آمارهای در دسترس در ۴۱ واحد شهری تبریز مورد بررسی قرار گرفتند و نتایج داده‌ها با استفاده از مدل معادلات ساختاری به منظور تعیین همبستگی بین متغیرها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: عوامل دسترسی به غذا و نقاط شکست قرنطینه، دسترسی به خدمات درمانی، تراکم جمعیت و مسکونی، اجتماعی و آلودگی محیطی به‌ترتیب با ضریب‌های ۵۳۷/۰، ۴۸۸/۰، ۲۷۳/۰ ،۲۳۲/۰- و ۱۴۶/۰ تاثیر معناداری بر تاب‌آوری اپیدمیولوژیک شهری داشتند.
نتیجه‌گیری: مولفه‌های تراکم جمعیت و مسکونی، دسترسی به غذا و نقاط شکست قرنطینه، دسترسی به خدمات درمانی، آلودگی محیطی و اجتماعی بیشترین تاثیر را در تبیین تغییرات اپیدمیک دارند.
روش‌شناسی: پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی بوده و بر اساس داده‌های بیماری کرونا از ابتدای فروردین ماه تا انتهای خرداد ماه ۱۳۹۹ در تبریز انجام شد. شاخص‌های مرتبط از مرور نظام‌مند ادبیات استخراج شد. سپس شاخص‌های مورد نظر بر اساس آمارهای در دسترس در ۴۱ واحد شهری تبریز مورد بررسی قرار گرفتند و نتایج داده‌ها با استفاده از مدل معادلات ساختاری به منظور تعیین همبستگی بین متغیرها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: عوامل دسترسی به غذا و نقاط شکست قرنطینه، دسترسی به خدمات درمانی، تراکم جمعیت و مسکونی، اجتماعی و آلودگی محیطی به‌ترتیب با ضریب‌های ۵۳۷/۰، ۴۸۸/۰، ۲۷۳/۰ ،۲۳۲/۰- و ۱۴۶/۰ تاثیر معناداری بر تاب‌آوری اپیدمیولوژیک شهری داشتند.
نتیجه‌گیری: مولفه‌های تراکم جمعیت و مسکونی، دسترسی به غذا و نقاط شکست قرنطینه، دسترسی به خدمات درمانی، آلودگی محیطی و اجتماعی بیشترین تاثیر را در تبیین تغییرات اپیدمیک دارند.
واژه‌های کلیدی: