Rezaie K, Zarei F. Climatic Reversibility; Exposure Approach to Face Environmental Disturbances in the Field of Health. GeoRes 2024; 39 (1) :49-59 URL: http://georesearch.ir/article-1-1579-fa.html
1- گروه مهندسی صنایع، دانشکده مهندسی صنایع، دانشکدگان فنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران 2- گروه آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
چکیده (1285 مشاهده)
اهداف: سلامت و محیط زیست در پیوند تنگاتنگی هستند. تغییراتاقلیمی به طور مستقیم با تغییر الگوهای آب و هوا و به طور غیرمستقیم با تغییر کیفیت آب، غذا و توابع اکوسیستم بر سلامت جسمی و روانی انسان تاثیر میگذارد. سیستم سلامت اغلب به عنوان خط مقدم در پیشگیری از پیامدهای نامطلوب سلامتی، بهویژه پیامدهایناشی از تاثیرات آب و هوایی در نظر گرفته میشود. در این پژوهش، به شرح راهکارهای عمده مواجهه با مخاطرات زیستمحیطی ناشی از تغییرات اقلیمی در حوزه سلامت پرداخته شده است. روششناسی: پژوهش حاضر با استفاده از رویکرد تحلیل سیستماتیک به مرور مطالعات در زمینه مقابله با تغییرات آب و هوایی در بازه زمانی ۲۰۲۴-۲۰۲۳ پرداخت. بدین منظور از جستوجوی مقالات انگلیسی در پایگاه دادههای Elsevier، Pubmed، Web of Science و Scopus استفاده شد. غربالگری مقالات طی سه مرحله انجام شد. در مرحله اول، با استفاده ترکیبی از کلیدواژههای "تغییرات آب و هوایی" (Climate change)، "تغییرپذیری اقلیمی" (Climate variability)، "گرمایش جهانی" (Global warming) و "مواجهه با تغییرات اقلیمی" (Exposure to climate changes) به جستوجوی مقالات پرداخته شد و ۶۰ مقاله یافت شد که ۱۶ مقاله به دلیل تکراریبودن و همپوشانی موضوعات حذف شدند و ۴۴ مقاله وارد مرحله دوم شد. پس از بررسی مقالات، موارد مرتبط با تاثیر تغییرات اقلیمی بر سلامت انتخاب و ۲۱ مقاله وارد مرحله بعد شد. سپس مقالات مرتبط با رویکردهای مواجهه با تغییرات اقلیمی در زمینه سلامت برای مطالعه و تحلیل انتخاب شدند (n=۱۲) که یک مقاله به دلیل عدم دسترسی به متن کامل حذف شد و در نهایت ۱۱ مقاله وارد مرحله ارزیابی نهایی شد. یافتهها:تحلیل مقالات منتخب حاکی از تاکید بر سیستمهای بهداشتی مقاوم در برابر تغییرات اقلیمی با استفاده از رویکردهای سازگاری و کاهشی بود. در این راستا به ارتقای ظرفیت این سیستمها، بهبود مدیریت ریسک موثر، تقویت تعامل چندبخشی، برنامهریزی اقدامات و سرمایهگذاری کوتاهمدت و بلندمدت برای افزایش انعطافپذیری پیشنهاد شد. نتیجهگیری: سیستمهای بهداشتی به عنوان یک ساختار حیاتی برای محافظت از شهروندان جهانی باید با اجرای راهکارهای کاهشی و سازگاری در مقابل تغییرات اقلیمی به افزایش تابآوری اجتماعی بپردازند.