Persian
Language
Geographical Research is Published in Persian Fulltext.
دوره 38، شماره 4 - ( 1402 )
جلد 38 شماره 4 صفحات 586-579 |
برگشت به فهرست نسخه ها
نوع مقاله:
موضوع مقاله:
History
دریافت: 1402/11/8 | پذیرش: 1402/12/19 | انتشار: 1403/1/8
دریافت: 1402/11/8 | پذیرش: 1402/12/19 | انتشار: 1403/1/8
How to cite this article
Yazarloo H, Miri G, Karimian Bostani M. Investigating the Role of Public Participation in the Improvement and Revitalization of the Worn-Out Fabric of the City Center in Gorgan. GeoRes 2023; 38 (4) :579-586
URL: http://georesearch.ir/article-1-1578-fa.html
URL: http://georesearch.ir/article-1-1578-fa.html
یازرلو هانیه، میری غلامرضا، کریمیان بستانی مریم. نقش مشارکت مردمی در بهسازی بافت فرسوده در بخش مرکزی شهر گرگان. فصل‌نامه تحقیقات جغرافیایی. 1402; 38 (4) :579-586
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rights and permissions
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Authors
هانیه یازرلو1، غلامرضا میری*1، مریم کریمیان بستانی1
1- گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشکده علوم انسانی، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، ایران
چکیده (946 مشاهده)
اهداف: در این مطالعه تاثیر مشارکت مردمی بر بهسازی بافت فرسوده مرکز شهر گرگان و انتظام سایر بافت‌های شهری بررسی شد.
روش‌شناسی: این پژوهش از نوع پیمایشی بوده و در سال ۱۴۰۳ در شهر گرگان به انجام رسید. ابزار پژوهش پرسش‌نامه بود. برای تهیه پرسش‌نامه، به بررسی میدانی و مطالعه طرح‌های جامع شهر گرگان پرداخته شد. پرسش‌نامه مورد نظر با ۲۶ سوال بر اساس طیف ۴ گزینه‌ای لیکرت طراحی شد. پایایی پرسش‌نامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ ۷۰% حساب شد. روایی پرسش‌نامه از طریق توزیع پرسش‌نامه بین ۲۱ نفر از اساتید دانشگاهی بررسی شد. جامعه آماری تعداد واحد مسکونی فرسوده مرکز شهر یعنی ۱۰۴۰ واحد بود. از این رو در این پژوهش حجم نمونه براساس روش تصادفی ساده و با استفاده فرمول کوکران برابر با تعداد ۲۸۰ نفر از سرپرستان خانوار این واحدها تعیین شد. برای تحلیل داده‌ها از روش‌های AHP و SWOT استفاده شد.
یافته‌ها: مشارکت در بهسازی و باز زنده‌سازی بافت فرسوده مرکزی شهر گرگان منجر به انتظام فضایی، تقویت هویت و تعلق خاطر به محلات مرکزی و مانعی برای توسعه افقی بی‌رویه شهر گرگان بود. استفاده از مدل AHP نشان داد که از بین ابعاد مورد بررسی در تاثیر مشارکت در بهسازی و باز زنده‌سازی بافت فرسوده مرکزی شهر گرگان در انتظام فضایی سایر بافت‌های شهر گرگان، بُعد فعالیت (عملکرد) در اولویت قرار دارد.
نتیجه‌گیری: مشارکت مردمی بر بازسازی بافت فرسوده مرکزی شهر گرگان و انتظام فضایی سایر بافت‌های شهری تاثیر مثبتی دارد.
روش‌شناسی: این پژوهش از نوع پیمایشی بوده و در سال ۱۴۰۳ در شهر گرگان به انجام رسید. ابزار پژوهش پرسش‌نامه بود. برای تهیه پرسش‌نامه، به بررسی میدانی و مطالعه طرح‌های جامع شهر گرگان پرداخته شد. پرسش‌نامه مورد نظر با ۲۶ سوال بر اساس طیف ۴ گزینه‌ای لیکرت طراحی شد. پایایی پرسش‌نامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ ۷۰% حساب شد. روایی پرسش‌نامه از طریق توزیع پرسش‌نامه بین ۲۱ نفر از اساتید دانشگاهی بررسی شد. جامعه آماری تعداد واحد مسکونی فرسوده مرکز شهر یعنی ۱۰۴۰ واحد بود. از این رو در این پژوهش حجم نمونه براساس روش تصادفی ساده و با استفاده فرمول کوکران برابر با تعداد ۲۸۰ نفر از سرپرستان خانوار این واحدها تعیین شد. برای تحلیل داده‌ها از روش‌های AHP و SWOT استفاده شد.
یافته‌ها: مشارکت در بهسازی و باز زنده‌سازی بافت فرسوده مرکزی شهر گرگان منجر به انتظام فضایی، تقویت هویت و تعلق خاطر به محلات مرکزی و مانعی برای توسعه افقی بی‌رویه شهر گرگان بود. استفاده از مدل AHP نشان داد که از بین ابعاد مورد بررسی در تاثیر مشارکت در بهسازی و باز زنده‌سازی بافت فرسوده مرکزی شهر گرگان در انتظام فضایی سایر بافت‌های شهر گرگان، بُعد فعالیت (عملکرد) در اولویت قرار دارد.
نتیجه‌گیری: مشارکت مردمی بر بازسازی بافت فرسوده مرکزی شهر گرگان و انتظام فضایی سایر بافت‌های شهری تاثیر مثبتی دارد.
واژه‌های کلیدی: