Aghanasab A, Adibi Saadinezhad F, Arbabi A. A Suitable Tourism Model Based on Good Urban Governance for the Chitgar Tourism Complex. GeoRes 2023; 38 (4) :533-539 URL: http://georesearch.ir/article-1-1556-fa.html
1- گروه جغرافیا و برنامهریزی شهری، واحد اسلامشهر، دانشگاه آزاداسلامی، اسلامشهر، ایران
چکیده (784 مشاهده)
هدف: گردشگری را میتوان به عنوان طیف وسیعی از افراد، مشاغل، سازمانها و مکانهایی تصور کرد که به نوعی با هم ترکیب میشوند و تجربه سفر را ارایه میدهند. این مقاله ارایه مدل مناسب گردشگری مبتنی بر حکمروایی خوب شهری به منظور ارتقای مجموعه گردشگری چیتگر بود. روششناسی: این پژوهش از نوع کاربردی بوده و در سال ۱۴۰۲ در مجموعه تفریحی چیتگر به انجام رسید. ابعاد و معیارهای موثر بر حکمروایی گردشگری با استفاده از بررسی پیشینه مطالعاتی تعیین و در قالب پرسشنامه به ارزیابی نهاده شد. روایی پرسشنامه تهیهشده، به روش دلفی تایید شد. تعداد نمونهها براساس فرمول کوکران ۳۱۰ نفر تعیین شد. پایایی پرسشنامهها نیز با استفاده از روش آلفای کرونباخ تایید شد (۸۱/۰). مخاطبان پژوهش برای ورود به بخش میدانی و ارایه پرسشنامه، از میان افراد عادی و مراجعین مجتمع گردشگری چیتگر به روش نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از آزمون T تکنمونه و نرمافزار SPSS ۲۶ تحلیل شد. مطلوبیت هر بُعد با استفاده از سطح مطلوبیت آزمون بررسی و ارزیابی شد. یافتهها: مدل حکمروایی توسعه گردشگری در مجموعه تفریحی چیتگر با توجه به ۹ بُعد مشارکت، شفافیت، قانونمداری، پاسخگویی، عدالت، مسئولیتپذیری، نظارت، کارآیی و اثربخشی، تخصصگرایی قابل دستیابی است. میانگین ابعاد بهترتیب، مشارکت ۵/۲، شفافیت ۳/۲، قانونمداری ۱/۲، پاسخگویی ۶/۲، عدالت ۲/۲، مسئولیتپذیری ۷/۲، نظارت ۳/۲، کارآیی و اثربخشی ۵/۲ و بُعد تخصصگرایی ۶/۲ بود که همه ابعاد در سطح نامطلوبی قرار داشتند. نتیجهگیری:هر یک از ابعاد تحقق حکمروایی توسعه گردشگری دارای معیارهایی هستند که ارتقای هر یک از آنها در ارتقای سطح سایر ابعاد و نیز متعاقباً ارتقای سطح گردشگری مجموعه چیتگر حایز اهمیت است.