Persian
Language
Geographical Research is Published in Persian Fulltext.
دوره 38، شماره 1 - ( 1401 )
جلد 38 شماره 1 صفحات 53-45 |
برگشت به فهرست نسخه ها
نوع مقاله:
موضوع مقاله:
History
دریافت: 1401/10/25 | پذیرش: 1401/12/17 | انتشار: 1401/12/27
دریافت: 1401/10/25 | پذیرش: 1401/12/17 | انتشار: 1401/12/27
How to cite this article
Moslemi A, Arghan A, Kamyabi S. Analysis of the Spatial Structure of Dilapidated Neighborhoods in Shahrood City, Iran, Based on Space Layout. GeoRes 2023; 38 (1) :45-53
URL: http://georesearch.ir/article-1-1425-fa.html
URL: http://georesearch.ir/article-1-1425-fa.html
مسلمی علی، ارغان عباس، کامیابی سعید. تحلیل ساختار فضایی بافت‌های فرسوده شهری در شاهرود با تاکید بر چیدمان فضا. فصل‌نامه تحقیقات جغرافیایی. 1401; 38 (1) :45-53
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rights and permissions
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Authors
علی مسلمی1، عباس ارغان*2، سعید کامیابی2
1- جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشکده علوم انسانی، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران
2- گروه جغرافیا، دانشکده علوم انسانی، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران
2- گروه جغرافیا، دانشکده علوم انسانی، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران
چکیده (603 مشاهده)
اهداف: هدف این پژوهش تحلیل ساختار فضایی بافت فرسوده شهر شاهرود با استفاده از رویکرد چیدمان فضا بود.
روش‌شناسی: این پژوهش آمیخته در بهار و تابستان ۱۴۰۱ به روش آنالیز ترکیبی چیدمان فضا در شهر شاهرود انجام شد. آنالیز "خطوط محوری" به عنوان روش مناسب پژوهش انتخاب شد. هر یک از عناصر چیدمان فضایی شامل هم‌پیوندی کلان و محلی، میانگین عمق، کنترل و تعداد اتصالات شهر شاهرود محاسبه شد. تحلیل یافته‌ها به دو صورت گرافیکی و محاسبه شاخص‌های فضایی با استفاده از نرم‌افزار Depth Map Cityengine ۲۰۱۵ ارایه شد.
یافته‌ها: میانگین هم‌پیوندی در شعاع n یا هم‌پیوندی فراگیر شهر شاهرود ۲۲/۰±۱۴/۱ (بیشینه ۷۳/۱ و کمینه ۳۵/۰) بود. میانگین اتصال شهر شاهرود ۳۴/۱±۰۰۱/۰ (بیشینه ۱۰ و کمینه ۱) بود. میانگین عمق شهر شاهرود ۲۳/۰±۶۶/۳ (بیشینه ۲۳/۴ و کمینه ۵/۱) بود. میانگین شاخص انتخاب که عامل مهم ایجاد حرکت در شهر و نقاط مبدا و مقصد هستند ۱۳۳/۰±۰۲۵/۰ (بیشینه ۴/۱ و کمینه ۰۰۱/۰) بود.
نتیجه‌گیری: ساختار فضایی بافت فرسوده شاهرود با جذب بالای میزان هم‌پیوندی، اتصال و انتخاب از سایر فضاهای شهر به طرف خود، نقش اساسی در چگونگی پیکره‌بندی فضایی شهر ایفا می‌کند و توزیع و توسعه محورهای اصلی باید از مرکز به پیرامون منتقل شود.
روش‌شناسی: این پژوهش آمیخته در بهار و تابستان ۱۴۰۱ به روش آنالیز ترکیبی چیدمان فضا در شهر شاهرود انجام شد. آنالیز "خطوط محوری" به عنوان روش مناسب پژوهش انتخاب شد. هر یک از عناصر چیدمان فضایی شامل هم‌پیوندی کلان و محلی، میانگین عمق، کنترل و تعداد اتصالات شهر شاهرود محاسبه شد. تحلیل یافته‌ها به دو صورت گرافیکی و محاسبه شاخص‌های فضایی با استفاده از نرم‌افزار Depth Map Cityengine ۲۰۱۵ ارایه شد.
یافته‌ها: میانگین هم‌پیوندی در شعاع n یا هم‌پیوندی فراگیر شهر شاهرود ۲۲/۰±۱۴/۱ (بیشینه ۷۳/۱ و کمینه ۳۵/۰) بود. میانگین اتصال شهر شاهرود ۳۴/۱±۰۰۱/۰ (بیشینه ۱۰ و کمینه ۱) بود. میانگین عمق شهر شاهرود ۲۳/۰±۶۶/۳ (بیشینه ۲۳/۴ و کمینه ۵/۱) بود. میانگین شاخص انتخاب که عامل مهم ایجاد حرکت در شهر و نقاط مبدا و مقصد هستند ۱۳۳/۰±۰۲۵/۰ (بیشینه ۴/۱ و کمینه ۰۰۱/۰) بود.
نتیجه‌گیری: ساختار فضایی بافت فرسوده شاهرود با جذب بالای میزان هم‌پیوندی، اتصال و انتخاب از سایر فضاهای شهر به طرف خود، نقش اساسی در چگونگی پیکره‌بندی فضایی شهر ایفا می‌کند و توزیع و توسعه محورهای اصلی باید از مرکز به پیرامون منتقل شود.
واژه‌های کلیدی: