اهداف: کیفیت فضاهای شهری افزون بر مولفههای معماری و شهرسازی از احساس آسایش حرارتی شهروندان نیز متاثر است. احساس آسایش حرارتی متاثر از ویژگیهای زیستی، پوششی، روانی و اقلیمی است. برای بررسی عوامل موثر بر آسایش حرارتی بر حضور شهروندان در فضاهای شهری که هدف اصلی این پژوهش است ابتدا باید متغیرهای موثر بر آسایش حرارتی را شناخت سپس تحلیل کرد. این مقاله آسایش حرارتی در فضاهای باز شهری در بندر عباس را بررسی میکند.
روش شناسی: روش تحقیق بر تحلیل و ارزیابی دادههای کمّی اقلیمی از یکسو و ارزیابی ادراک و دادههای زیسته و ذهنی (کیفی) از سوی دیگر مبتنی است. برای دستیابی به آسایش حرارتی زیسته و ذهنی (کیفی) از پرسشنامه استفاده شد. بررسیهای میدانی در طی یک دوره چهارده روزه در تابستان و زمستان سال 1400 انجام شد. پایش مولفههای اقلیمی همزمان با مصاحبهها و پرکردن پرسشنامهها انجام شده است.
یافتهها : با بررسی دادههای اقلیمی و رابطه آنها با احساس ذهنی دما، اثر قابل توجه متغیرهای شخصی (سن و لباس) و محیطی (دمای هوا، تابش خورشید و سرعت هوا) تایید شد؛ همچنین محدوده حرارتی قابلقبول بیرونی با استفاده از شاخص Ta با دمای هوای خنثی 29.1 درجه سانتیگراد برای فصل گرم و 24.5 درجه سانتیگراد برای فصل سرد به دست آمد.
نتیجهگیری: مهمترین عامل برای تامین آسایش فضاهای باز (میدان، خیابان، پارک و ...) جریان هوا و باد است. این تحقیق سرعت هوای خنثی (VA) با سرعت هوای خنثی 0.5 متر بر ثانیه برای فصل گرم و 0.13 متر بر ثانیه برای فصل سرد را با توجه به محدوده حرارتی قابلقبول بیرونی، به دست داد. پوشش و لباس در رتبه دوم قرار دارد.