دوره 37، شماره 2 - ( 1401 )
جلد 37 شماره 2 صفحات 219-213 |
برگشت به فهرست نسخه ها
نوع مقاله:
موضوع مقاله:
History
دریافت: 1400/12/14 | پذیرش: 1401/2/2 | انتشار: 1401/3/28
دریافت: 1400/12/14 | پذیرش: 1401/2/2 | انتشار: 1401/3/28
Rights and permissions
Authors
نیره جانجانی1، زهرا عزیزی*2، محمدمهدی دهشیری3، شهرام بیک پور4
1- گروه علوم محیط زیست و جنگل، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2- گروه سنجش از دور و GIS، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3- گروه زیست‌شناسی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران
4- گروه علوم محیط زیست و جنگل، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2- گروه سنجش از دور و GIS، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3- گروه زیست‌شناسی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران
4- گروه علوم محیط زیست و جنگل، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
چکیده (893 مشاهده)
اهداف: ارتفاع از سطح دریا و جهت‌های جغرافیایی در مناطق کوهستانی در فواصل کم تغییر می‌کنند و بدین شکل پیچیدگی بالایی در فیزیوگرافی منطقه ایجاد می‌نمایند. با تغییر فیزیوگرافی تغییر در تنوع و ساختار پوشش گیاهی و میزان ترسیب کربن آن نیز ایجاد خواهد شد. این تحقیق اثر تغییرات ارتفاع از سطح دریا، شیب و جهت دامنه کوهستانی البرز جنوبی در حاشیه شهر تهران بر میزان ترسیب کربن را مورد بررسی قرار داد.
روش‌شناسی: نقشه تنوع فیزیوگرافی و شکل زمین بر اساس مدل رقومی ارتفاع منطقه و با درنظرگرفتن عامل ارتفاع از سطح دریا و تغییرات جهت دامنه و شیب تهیه شد. بر اساس این لایه اطلاعاتی نمونه برداری از خاک و پوشش گیاهی در هر یک از فرم‌های فیزیوگرافی به‌صورت میدانی انجام شد. تغییر میزان دی‌اکسید کربن خاک و رابطه آن با پوشش گیاهی بر مبنای پارامترهای فیزیوگرافی بررسی شد.
یافته‌ها: بررسی نتایج نشان داد که جهت دامنه، شیب و ارتفاع از سطح دریا رابطه مستقیمی با میزان ترسیب کربن پوشش گیاهی دارد. جهت جغرافیایی غربی و شیب‌های کم بیشترین ترسیب کربن را نشان دادند، همچنین با افزایش ارتفاع بدون درنظرگرفتن عامل جهت و شیب مقدار کربن خاک به‌طور معنی‌داری روند کاهنده داشت. نتایج حاصل از بررسی کربن آلی ریشه به تفکیک نمونه‌های مورد مطالعه نشان داد کمترین مقدار کربن آلی ریشه در گونه Ferula stipa مشاهده شد و بیشترین مقدار کربن آلی ریشه در گونه Ferula psathyrostachys بود.
نتیجه‌گیری: ارتفاع از سطح‌دریا، شیب و جهت جغرافیایی دامنه‌ها بر میزان ترسیب کربن اثرگذارند. شرایط آلایندگی هوا و تغییرات آب و هوایی (تغییرات دما و بارندگی در آن محسوس باشد)، می‌تواند بر چرخه ترسیب کربن اثر منفی داشته باشد. این تاثیر به‌طور ویژه بر دامنه‌های جنوبی و شرقی بیشتر خواهد بود.
روش‌شناسی: نقشه تنوع فیزیوگرافی و شکل زمین بر اساس مدل رقومی ارتفاع منطقه و با درنظرگرفتن عامل ارتفاع از سطح دریا و تغییرات جهت دامنه و شیب تهیه شد. بر اساس این لایه اطلاعاتی نمونه برداری از خاک و پوشش گیاهی در هر یک از فرم‌های فیزیوگرافی به‌صورت میدانی انجام شد. تغییر میزان دی‌اکسید کربن خاک و رابطه آن با پوشش گیاهی بر مبنای پارامترهای فیزیوگرافی بررسی شد.
یافته‌ها: بررسی نتایج نشان داد که جهت دامنه، شیب و ارتفاع از سطح دریا رابطه مستقیمی با میزان ترسیب کربن پوشش گیاهی دارد. جهت جغرافیایی غربی و شیب‌های کم بیشترین ترسیب کربن را نشان دادند، همچنین با افزایش ارتفاع بدون درنظرگرفتن عامل جهت و شیب مقدار کربن خاک به‌طور معنی‌داری روند کاهنده داشت. نتایج حاصل از بررسی کربن آلی ریشه به تفکیک نمونه‌های مورد مطالعه نشان داد کمترین مقدار کربن آلی ریشه در گونه Ferula stipa مشاهده شد و بیشترین مقدار کربن آلی ریشه در گونه Ferula psathyrostachys بود.
نتیجه‌گیری: ارتفاع از سطح‌دریا، شیب و جهت جغرافیایی دامنه‌ها بر میزان ترسیب کربن اثرگذارند. شرایط آلایندگی هوا و تغییرات آب و هوایی (تغییرات دما و بارندگی در آن محسوس باشد)، می‌تواند بر چرخه ترسیب کربن اثر منفی داشته باشد. این تاثیر به‌طور ویژه بر دامنه‌های جنوبی و شرقی بیشتر خواهد بود.
واژه‌های کلیدی: