دوره 37، شماره 2 - ( 1401 )
جلد 37 شماره 2 صفحات 283-277 |
برگشت به فهرست نسخه ها
نوع مقاله:
موضوع مقاله:
History
دریافت: 1400/11/3 | پذیرش: 1401/1/22 | انتشار: 1401/3/30
دریافت: 1400/11/3 | پذیرش: 1401/1/22 | انتشار: 1401/3/30
Rights and permissions
Authors
محمدرضا فرحناکی1، آزیتا بلالی اسکویی*2، یاسر شهبازی3، اصغر مولایی1
1- گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران
2- گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران
3- گروه فناوری معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران
2- گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران
3- گروه فناوری معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران
چکیده (791 مشاهده)
اهداف: یکی از موضوع‌های مهم برای شناخت شهر ایرانی-اسلامی، مطالعه بافت قدیم و ارزش‌های اسلامی آن شهر است. پویایی رفتارهای شهری سبب شده است که متخصصان برای شبیه‌سازی در طرح‌های شهری از روش‌های نوین استفاده کنند. هدف این پژوهش ارزیابی و سنجش انسجام کالبدی-فضایی بافت قدیم در شهر ایرانی-اسلامی ضمن مطالعه بافت قدیم شهر سنقر در سه بازه زمانی متفاوت از ادوار گذشته آن بود.
روش‌شناسی: پژوهش حاضر، کمی علی مقایسه‌ای است و برای جمع‌آوری داده‌ها از روش کتابخانه‌ای و مطالعات میدانی بود و برای تحلیل داده‌ها از روش چیدمان فضا و نرم‌افزار Depthmap ۱۰ روی نقشه بافت قدیم شهر سنقر استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج حاصل از پژوهش نشان‌دهنده افزایش متوسط مقدار هم‌پیوندی بافت قدیم شهر سنقر در مقاطع زمانی مورد بررسی بود که گویای افزایش عجین‌شدن بافت قدیم با کل ساختار شهری شهر سنقر است. از طرفی، متوسط عمق فضا از ۴۳/۱ به ۵۵/۱ در وضع موجود و نیز مقدار ۳۹/۱ درطرح مصوب ساماندهی بافت فرسوده شهر سنقر رسیده است که با توجه به تغییرات کالبدی و توسعه شبکه معابر به‌وجود‌آمده منطقی به نظر رسید. با توجه به مقادیر عددی شاخص اتصال می‌توان گفت که میزان ارتباط فضاهای موجود در بافت قدیم شهر با سایر فضاهای شهر افزایش یافته بود.
نتیجه‌گیری: طرح ساماندهی بافت فرسوده شهر سنقر دارای نتایج مثبتی بوده و می‌تواند موجب یکپارچگی و افزایش انسجام بافت قدیم شهر سنقر شود و از طرفی نیز از انزوای بیشتر آن جلوگیری کند.
روش‌شناسی: پژوهش حاضر، کمی علی مقایسه‌ای است و برای جمع‌آوری داده‌ها از روش کتابخانه‌ای و مطالعات میدانی بود و برای تحلیل داده‌ها از روش چیدمان فضا و نرم‌افزار Depthmap ۱۰ روی نقشه بافت قدیم شهر سنقر استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج حاصل از پژوهش نشان‌دهنده افزایش متوسط مقدار هم‌پیوندی بافت قدیم شهر سنقر در مقاطع زمانی مورد بررسی بود که گویای افزایش عجین‌شدن بافت قدیم با کل ساختار شهری شهر سنقر است. از طرفی، متوسط عمق فضا از ۴۳/۱ به ۵۵/۱ در وضع موجود و نیز مقدار ۳۹/۱ درطرح مصوب ساماندهی بافت فرسوده شهر سنقر رسیده است که با توجه به تغییرات کالبدی و توسعه شبکه معابر به‌وجود‌آمده منطقی به نظر رسید. با توجه به مقادیر عددی شاخص اتصال می‌توان گفت که میزان ارتباط فضاهای موجود در بافت قدیم شهر با سایر فضاهای شهر افزایش یافته بود.
نتیجه‌گیری: طرح ساماندهی بافت فرسوده شهر سنقر دارای نتایج مثبتی بوده و می‌تواند موجب یکپارچگی و افزایش انسجام بافت قدیم شهر سنقر شود و از طرفی نیز از انزوای بیشتر آن جلوگیری کند.
واژه‌های کلیدی: