دوره 37، شماره 1 - ( 1400 )                   جلد 37 شماره 1 صفحات 13-1 | برگشت به فهرست نسخه ها
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:

Print XML English Abstract PDF HTML

History

Rights and permissions
1- دانشکده جغرافیا و علوم محیطی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران
* نشانی نویسنده مسئول: خراسان رضوی، سبزوار، خیابان طالقانی، طالقانی 40، پلاک 1/34. کد پستی: 9618773847
چکیده   (1678 مشاهده)
اهداف و زمینه‌ها: در بیشتر طراحی‌های شهری، پیش­‌بینی سیل با بررسی کاربری اراضی و تراکم ساختمانی شکل می­‌گیرد، با این حال، بر اساس تجربیات این روش چندان موفقیت­‌آمیز نبوده است. هدف از این پژوهش، ارایه روش پیش‌­بینی سیلاب در شهر سبزوار با تاکید بر رابطه بین پارامترهای مدل‌های هیدرولوژیکی و توسعه شهری و همچنین سناریوهای مطرح در طرح جامع سال ۸۵-۱۳۸۴-۸۵ بود.
روش‌شناسی: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی‌تحلیلی است. اطلاعات مورد نیاز به روش اسنادی و میدانی گردآوری شد. نقشه حساسیت سیلاب شهر سبزوار با استفاده از مدل SVM تهیه و نتایج مدل با استفاده از منحنی ROC اعتبارسنجی شد. هیدرولوژی حوضه با استفاده از آمار ایستگاه هواشناسی سینوپتیک سبزوار در بازه زمانی ۱۳۹۸-۱۳۵۸ بررسی شد. پیش­بینی جریان‌های سطحی در سناریوهای مختلف توسعه شهری، با استفاده از مدل‌های هیدرولوژیکی شهری و سامانه اطلاعات جغرافیایی طی دوره بازگشت‌های ۲، ۵، ۱۰ و ۲۵ ساله انجام شد.
یافته‌ها: بر اساس مدل SVM حساسیت آسیب‌­پذیری در نواحی ۱، ۲، و ۳ شهر سبزوار به علت افزایش تراکم ساختمانی، بیشتر است. مقدار سطح زیر منحنی حاکی از برازش مناسب مدل SVM است (AUC=۰.۹۱۲۳). یافته­‌های حاصل از پیش‌­بینی رواناب شهری نشان داده که کانال‌های موجود در شهر سبزوار توانایی انتقال رواناب را ندارند.
نتیجه‌گیری: توجه به نسبت سطوح قابل نفوذ و غیرقابل نفوذ در طرح­‌های جامع به­‌منظور پیشگیری از سیل­گیری بسیار حایز اهمیت است. روش SVM به اندازه کافی با شرایط ایران سازگار بوده و می‌تواند در شرایط مشابه استفاده شود.
واژه‌های کلیدی: