Persian
Language
Geographical Research is Published in Persian Fulltext.
دوره 35، شماره 4 - ( 1399 )
جلد 35 شماره 4 صفحات 306-293 |
برگشت به فهرست نسخه ها
نوع مقاله:
موضوع مقاله:
History
دریافت: 1399/4/6 | پذیرش: 1399/5/25 | انتشار: 1399/5/29
دریافت: 1399/4/6 | پذیرش: 1399/5/25 | انتشار: 1399/5/29
How to cite this article
Fallahi A, Hassani A. Physical Vulnerability Assessment of the Hashtgerd New Town against a Probable Earthquake. GeoRes 2020; 35 (4) :293-306
URL: http://georesearch.ir/article-1-903-fa.html
URL: http://georesearch.ir/article-1-903-fa.html
فلاحی علیرضا، حسنی آتوسا. ارزیابی آسیبپذیری کالبدی شهر جدید هشتگرد در برابر زلزله احتمالی. فصل‌نامه تحقیقات جغرافیایی. 1399; 35 (4) :293-306
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rights and permissions
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Authors
علیرضا فلاحی1، آتوسا حسنی* 
1
1
1- گروه سوانح و بازسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
چکیده (3672 مشاهده)
اهداف: رخداد بلایای طبیعی به‌ویژه زلزله در محیط‌های شهری، اثرات مخربی را به همراه دارد و انسان‌ها نیز به‌طور فزاینده‌ای از آثار زیان‌بار این بلایا رنج می‌برند. از این‌رو شناخت و برنامه‌ریزی مناسب پیش از رخداد سانحه، می‌تواند از آثار مخرب این وقایع، تلفات جانی و خسارات مالی برجای‌مانده از آنها را بکاهد. این پژوهش با هدف شناسایی آسیبپذیری بافت کالبدی شهر جدید هشتگرد در برابر زلزله احتمالی انجام شد.
روش‌شناسی: پژوهش حاضر از نوع کاربردی و توصیفی- تحلیلی است. نخست با به کارگیری نظر خبرگان از طریق طیف لیکرت، 8 شاخص دسترسی به فضای سبز، تراکم ساختمانی، تراکم جمعیتی، کاربری اراضی، فاصله از گسل، فاصله از مراکز امدادی، دسترسی به معابر و شریان‌ها و عرض معابر انتخاب شدند و در پایان از طریق تحلیل محتوای کمی و وزن‌دهی به هر یک از شاخص‌ها با روش AHP در نرم‌افزار Expert Choice و بررسی آسیبپذیری شهر جدید هشتگرد نسبت به تک‌تک شاخص‌ها با نرم‌افزار GIS، پهنه بحرانی شهر آشکار شد.
یافته‌ها: تنها نزدیک به 1۸% مساحت شهر که فازهای 1، 2، 3 و بخشی از فاز 4 را شامل میشود، در وضعیت بحرانی قرار داشت. 91/54% مساحت آن آسیبپذیری کم و بسیار کم و 73/26% آسیبپذیری متوسط داشتند.
نتیجه‌گیری: با افزایش تراکم فضاهای سبز شهر و توزیع مناسب آنها، مهار تراکم جمعیتی و ساختمانی در راستای محور ورودی و پخشایش ترازمند آنها در شهر، افزایش شمار مراکز امدادی، رعایت حریم گسل‌ها به ویژه در فازهای 2، 4 و 5 و واگذارکردن این نقاط به فضاهای سبز شهری، برنامه‌ریزی مناسب برای کاربری زمین‌های بایر و عدم هم‌جواری کاربری‌های ناسازگار می‌توان از میزان آسیبپذیری شهر جدید هشتگرد کاست.
روش‌شناسی: پژوهش حاضر از نوع کاربردی و توصیفی- تحلیلی است. نخست با به کارگیری نظر خبرگان از طریق طیف لیکرت، 8 شاخص دسترسی به فضای سبز، تراکم ساختمانی، تراکم جمعیتی، کاربری اراضی، فاصله از گسل، فاصله از مراکز امدادی، دسترسی به معابر و شریان‌ها و عرض معابر انتخاب شدند و در پایان از طریق تحلیل محتوای کمی و وزن‌دهی به هر یک از شاخص‌ها با روش AHP در نرم‌افزار Expert Choice و بررسی آسیبپذیری شهر جدید هشتگرد نسبت به تک‌تک شاخص‌ها با نرم‌افزار GIS، پهنه بحرانی شهر آشکار شد.
یافته‌ها: تنها نزدیک به 1۸% مساحت شهر که فازهای 1، 2، 3 و بخشی از فاز 4 را شامل میشود، در وضعیت بحرانی قرار داشت. 91/54% مساحت آن آسیبپذیری کم و بسیار کم و 73/26% آسیبپذیری متوسط داشتند.
نتیجه‌گیری: با افزایش تراکم فضاهای سبز شهر و توزیع مناسب آنها، مهار تراکم جمعیتی و ساختمانی در راستای محور ورودی و پخشایش ترازمند آنها در شهر، افزایش شمار مراکز امدادی، رعایت حریم گسل‌ها به ویژه در فازهای 2، 4 و 5 و واگذارکردن این نقاط به فضاهای سبز شهری، برنامه‌ریزی مناسب برای کاربری زمین‌های بایر و عدم هم‌جواری کاربری‌های ناسازگار می‌توان از میزان آسیبپذیری شهر جدید هشتگرد کاست.
واژه‌های کلیدی:
چکیده گسترده انگلیسی [HTML 26 KB] (16 دریافت)
فهرست منابع
1. Ahadnejad Reveshty M, Zolfi A, Norozi M, Jalili K (2011). The assessment of urban social vulnerability to earthquakes case study: Khoramdareh city. Geographical Journal of Chashmandaz-e-Zagros. 3(7):81-98. Persian
2. Ahmadi H (1997). The role of urban planning in reducing the vulnerability of the city. Housing and Rural Environment Journal. (229):61-70. Persian
3. Alimardan S, Solaymani Azad Sh, Ghorashi M, Ghorashi MR, Oveisi B, Hatami A (2015). Morphotectonic markers and active faulting research in Hashtgerd New town, west of Karaj. Geoscience Journal. 24:227-234. Persian
4. Aslani F (2018). Understanding, analyzing and reducing the vulnerability to earthquakes (case study of east Golestan neighborhood unit: Tehran district 22). Disaster Prevention and Management Knowledge (DPMIK). 8(3):241-254, Persian
5. Bahraini SH, Masayeli S (1996). Land use planning in earthquake zones (Mangil, Roudbar & Lowshan). 1th ed. Saeedi A, editor. Tehran: Disaster Research Institute Publications. Persian
6. Bazi K (2016). Reflection on the issues and problems of new cities with emphasis on the new city of Ramshar (Zabul). Green Architecture Journal. (3):19-30. Persian
7. Bhattarai K, Conway D (2010). Urban vulnerabilities in the Kathmandu valley, Nepal: Visualization of human/hazard interactions. Journal of Geographic Information System. 2(2):63-84. [DOI:10.4236/jgis.2010.22012]
8. Borden K, Schmidtlein M, Emrich C, Piegorsch W, Cutter S (2007). Vulnerability of U.S. cities to environmental hazards. Journal of Homeland Security and Emergency Management. 4(2):1-21. [DOI:10.2202/1547-7355.1279]
9. Burton CG (2012). The development of metrics for community resilience to natural disasters [dissertation]. Columbia: University of South Carolina.
10. Cutter SL, Barnes L, Berry M, Burton Ch, Evans E, Tate E, et al (2008). Community and regional resilience: perspectives from hazards, disasters and emergency management. Columbia: University of South Carolina Publictions.
11. Dadbood A, Zangiabadi A (2019). Prioritization of effective factors on vulnerable areas of physical texture of Gorgan city, Iran. Geographical Researches. 34(3):369-376. Persian [DOI:10.29252/geores.34.3.369]
12. Darban Astane AR, Sheykhzadeh M, Bazgeer S (2018). The strategies for vulnerability mitigation of residential context against the earthquake a case Study for 6th region of Tehran city. Geographical Urban Planning Research Journal. 6(2):265-288. Persian
13. Fallahi A, Montazeriun M, Aslani F (2018). Evaluation effect of muharram mourning ceremony on social resilience against disasters. Scientific journal of rescue and relief. 10(2):74-89. Persian
14. Farhadkhah H, Hataminejad H, Arvin M, Moradpoor N (2018). An evaluation of assumed quality of life in the new city of Andisheh. Quaterly of Environmental Based Territorial Planning. 10(39):105-130. Persian
15. Ghanavati E, Barzegar S, Ganbabanejhad M (2010). Assessment site selection new towns in Iran case study: Andishe new town. Geographical Journal of Chashmandaz-e-Zagros. 2(5):147-163. Persian
16. Hajinejad A, Badali A, Aghaei V (2016). The survey effective factors in vulnerability due earthquake in informal district of city zones with application of GIS, case study: 1 and 5 zones of Tabriz. Journal of Natural Environment Hazards. 4(6):33-56. Persian
17. Heydari MJ (2018). The vulnerability assessment of urban fabric in earthquake against, case study: Old fabric of Zanjan city). Journal of Geographical Engineering of Territory. 2(3):101-115. Persian
18. Isalou Sh, Latifi GR, Goodarzy V (2017). Assessment of physical vulnerability of the texture in district 1 of Tehran city against possible earthquakes using "IHWP" method and "GIS" system. Scientific Research Quarterly of Geographical Data (Sepehr). 25(100):73-87. Persian
19. Khazaei Z (2012). Examination intsrumentality effective ao the drow population to new towns case study: Hashtgerd new town. Geographical Research of Territory. 32(8):113-124. Persian
20. Kial A, Aghili M (2009). Analyzing and locating Mashhad fire stations using AHP and GIS. National Conference on Spatial Information System (GIS). 2008, 22-23 Novamber: Theran. pp. 1-10. Persian
21. Zhang ZH (2019). A discussion on institutional improvement for ecological civilization and landscape governance in China. Landscape Architecture Frontiers. 7(3):100-105. [DOI:10.15302/J-LAF-1-030001]
22. Ma X, Ohno R (2018). earthquake resistant residential neighborhood in China: Examination of vulnerability in outdoor spaces. Asian Journal of Environment-Behaviour Studies. 3(7):59-69. [DOI:10.21834/aje-bs.v3i7.259]
23. Merlin P (2000). New towns and European spatial development.
24. Mobaraki O, Kashani Asl A (2014). The role of urban planning in crisis management with an emphasis on earthquakes case study of Ahar city). International Journal of Basic Science & Applied Research. 3:256-263.
25. Mohammadbeigi A, Mohammadsalehi N, Aligol M (2015). Validity and reliability of the instruments and types of measurements in health applied researches. Journal of Rafsanjan University of Medical Science. 13(12):1153-1170. Persian
26. Mohammadi A, Ashouri K, Robati M (2017). Evaluating the components of instutional and social resilience in urban spontaneous settlements, case study: Naisar separated urban district in Sanandaj. Motaleate Shahri Journal of Urban Studies. 6(22):75-88. Persian
27. Negaresh H (2005). Earthquakes, cities and faults. Geographical Research Quarterly Journal. 37(1):34-51. Persian
28. New Towns Development (2017). National document for development of new towns. Tehran: Ministry of Roads and Urban Development Publiction. Persian
29. Parand Municipal [Internet]. Construction of the first crisis management shed in 60 days [Cited 2020, 5 August Published year, 2020, 21 July]. Parnd: Parand Municipal Publications
30. Paykadeh Consulting Engineers (2010). Review of the comprehensive plan of Hashtgerd new town. Report on current status studies. Persian
31. Privitera R, La Rosa D (2018). Reducing seismic vulnerability and energy demand of cities through green infrastructure. Sustainability Journal. 10(8):1-21. [DOI:10.3390/su10082591]
32. Rumbach A (2014). Do new towns increase disaster risk? Evidence from Kolkata, India. Habitat International. 43:117-124. [DOI:10.1016/j.habitatint.2014.03.005]
33. Shamai A, Shahsavari A (2017). Assessment the quality of life in new towns, case study: New town of Parand. Geographical Journal of Territory. 14(54):1-16. Persian
34. Talebzadeh MH (2010). Unsustainable physical development of cities and their vulnerability to natural disasters. Housing and Rural Environment. 28(128):98-111. Persian
35. Yaran A, Mohammadi Khoshbin H (2012). The analysis of self-Sufficiency in new cities comparing Iran's experience, Hashtgerd new city, and South Korea. Iranian Architectural and Urban Journal. 4:99-112. Persian
36. Zebar-Dast E, Jahan-Shahlou L (2007). A survey about Hashtgerd new city operation in surplus population attraction.
37. Geography and Development Iranian Journal. 5(10):5-22. Persian
38. Ziari K, Asadi S, Rabbani T, Molaei Qelich M (2014). Assessment of spatial structure and providing urban development strategies for new town of Pardis. Human Geography Research Quarterly. 45(4):1-28. Persian
39. Ziari K, Pilevar A, Ahmadi M (2015). Analysis of measure quality of life in new towns, case study: New city of Binalud. Geographical Planning of Space Quarterly Journal. 5(16):19-36. Persian
ارسال پیام به نویسنده مسئول