بروز مشکلات محیط زیستی ،در ابعاد مختلف ناشی از عدم رعایت ملاحظات و معیارهای محیط زیستی در مکان یابی شهرهای جدید است . هدف اصلی این مقاله مقایسه معیارهای مختلف بر اساس مطالعات کتابخانه ای و نظرات کارشناسان و تعین معیارهای مناسب به منظور ارزیابی توان محیط زیستی جهت استقرار شهرهای جدید برای دستیابی به توسعه پایدار شهری است که کمترین اثرات سوء را در حال حاضر و در بلند مدت به دنیال داشته  باشد . در این تحقیق کاربرد رویکرد ارزابی چند معیاره و به طور مشخص استفاده از روش الگوی فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) در ارزیابی توان سرزمین حوزه آبخیز زرد خوزستان جهت توسعه شهری ،در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی (( GIS،مورد بررسی قرار گرفته است.مدل (AHP) یکی از معروفترین فنون تصمیم گیری چند منظوره برای وضعیت های پیچیده ایی که سنجنده های  متضاد و چندگانه دارند ،به شمار می رود و قابلیت آن در برنامه ریزی های محیط زیستی از جمله ارزیابی توان سرزمین به اثبات رسیده است . لذا در این مطالعه از 13 معیار استفاده شد که از طریق روش (AHP) به صورت زوجی مقایسه شده و وزن عوامل محاسبه گردید.
نتایج نشان می دهد که معیارهای نقاط زلزله خیز ،کاربری اراضی،خاکشناسی دارای وزن بیشتری نسبت به دیگر معیارها بوده و بر اساس نقشه نهایی قسمت شمالی ،مرکزی و شرقی حوزه آبخیز زرد و از لحاظ تقسیمات سیاسی دهستان قلعه تل از بخش مرکزی شهرستان باغملک از لحاظ توسعه شهری دارای بالاترین اولویت است . نتایج بدست آمده از این تحقیق می تواند به عنوان الگویی جهت انتخاب مکان های مناسب توسعه شهری با توجه به رعایت ملاحظات زیست محیطی مورد استفاده قرار گیرد.