اهداف و زمینهها: برنامهریزی راهبردی، اهداف مدیریت سیاسی فضا را با توجه به رسالت آن و از طریق مطالعات محیطی، شناسایی میکند تا اهداف واقعبینانهتری تعیین و اجرا شود. مدیران سیاسی فضای جغرافیایی در سطح شهرستانها جهت انجام وظایف محلی، ناگزیر از تدوین برنامههای راهبردی هستند. هدف این پژوهش، ارایه برنامه راهبردی مدیریت سیاسی فضای جغرافیایی در شهرستان شهریار با تکیه بر دو نظریه سیستمی و اقتضایی بود.
مواد و روشها: از روش تحلیل سلسله مراتبی برای تعیین اهمیت و وزندهی به عوامل داخلی و خارجی استفاده شد. برای تدوین راهبردها از روش تحلیل سوات و برای سنجش میزان جذابیت هر یک از راهبردهای مورد نظر از ماتریس برنامهریزی راهبردی کمّی استفاده شد.
یافتهها: شهرستان شهریار به لحاظ عوامل داخلی در موقعیت ضعف و به لحاظ عوامل خارجی در موقعیت تهدید قرار داشت. راهبردهای بهینه در مدیریت سیاسی فضای جغرافیایی در چنین شرایطی راهبردهای تدافعی بود.
نتیجهگیری: راهبردهای تدافعی مناسب وضعیت شهریار بهترتیب اصلاح ساختار تقسیمات سیاسی فضای شهرستان بهمنظور جذب سرمایه بیشتر و ایجاد اشتغال؛ اختصاص تسهیلات و امکانات لازم بهمنظور گسترش کشاورزی صنعتی و افزایش تولیدات این بخش؛ جلوگیری از تغییر غیر قانونی کاربری اراضی و کاهش اراضی سبز و پیامدهای زیستمحیطی آن؛ اتخاذ ساز و کارهای مؤثر بهمنظور مدیریت منابع آب شهرستان و مقابله با خشکسالی؛ برنامهریزی و سرمایهگذاری در زمینه کاهش آسیبپذیری شهرستان در زمان وقوع مخاطرات طبیعی نظیر زلزله؛ و تدوین سازوکارهای قانونی مهاجرت و مدیریت مهاجرین بهمنظور ارتقاء سطح امنیت؛ هستند.