Persian
Language
Geographical Research is Published in Persian Fulltext.
دوره 28، شماره 3 - ( 1392 )
جلد 28 شماره 3 صفحات 16-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
نوع مقاله:
موضوع مقاله:
History
دریافت: 1397/2/5 | پذیرش: 1397/2/5 | انتشار: 1397/2/5
دریافت: 1397/2/5 | پذیرش: 1397/2/5 | انتشار: 1397/2/5
How to cite this article
Montazeri M. Application of Multivariate Statistical Methods in Climatic Regionalization Case Study: Isfahan Province. GeoRes 2013; 28 (3) :1-16
URL: http://georesearch.ir/article-1-444-fa.html
URL: http://georesearch.ir/article-1-444-fa.html
منتظری مجید. کاربرد روش های آماری چند متغیره در پهنه بندی نواحی اقلیمی مطالعه موردی: استان اصفهان . فصلنامه تحقیقات جغرافیایی. 1392; 28 (3) :1-16
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rights and permissions
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
چکیده (3893 مشاهده)
مدیریت و برنامه ریزی محیطی و بهره گیری از ظرفیت های اقلیمی هر مکان جغرافیایی، در گرو شناسایی پهنه های اقلیمی همگن و تاثیرگذار ترین عناصر اقلیمی در تفکیک مکانی نواحی اقلیمی، است. از اینرو هدف از این پژوهش شناسایی مهمترین عناصر اقلیمی تاثیر گذار بر کلیت اقلیم استان اصفهان و تفکیک مکانی ریز پهنه های اقلیمی این استان با بهره گیری از روش های آماری چند متغیره است. برای دستیابی به این هدف داده های متوسط سالانه 29 عنصر اقلیمی مربوط به 17 ایستگاه همدید در محدوده استان اصفهان بکارگرفته شد. در مرحله بعد به کمک روش میانیابی کریجینگ، مقادیر هر یک از متغیرها بر روی گره گاههای توری با ابعاد یاخته 12×12 کیلومتر برآورد گردید. در نهایت آرایه همبستگی داده های استاندارد شده 29 عنصر اقلیمی بر روی 746 یاخته مکانی استان اصفهان در معرض تحلیل مولفه های اصلی قرار گرفت. این تحلیل نشان داد که با 9 مولفه اصلی بیش از 99 درصد تغییرات مکانی عناصر اقلیمی استان بیان می شود. در این بین عناصر دمایی بیش ترین نقش را ایفا کرده و عمدتاً در نیمه شرقی استان جلوه گر است. عناصر رطوبتی در مرتبه بعدی قرار دارند و در نیمه غربی استان تظاهر می کنند. در مجموع عناصر دمایی و رطوبتی حدود 70 درصد تغییرات مکانی عناصر اقلیمی استان را تبیین می کنند. اعمال تحلیل خوشه ای پایگانی با روش ادغام وارد بر روی مقادیر نمرات 9 مولفه اصلی نشان داد که استان اصفهان را می توان به 10 پهنه اقلیمی تفکیک نمود. این پهنه بندی تا حدود زیادی با واقعیات محیطی استان بویژه پیکربندی ناهمواریها، مطابقت می کند. ریزپهنه های اقلیمی نیمه غربی استان که عمدتاًروند شمال غرب جنوب شرق دارند، از توانهای اقلیمی مناسبی برای برنامه ریزی توسعه و عمران ناحیه ای برخوردار است. درحالیکه یکی از مهمترین توانهای اقلیمی ریزپهنه های شرقی، بهره گیری از تابش خورشید در زمینه تولید انرژی است. در نهایت بررسی ها نشان داد که شرایط اقلیمی ایستگاه اصفهان متوسطی از اقلیم کل استان اصفهان است.
واژه‌های کلیدی:
فهرست منابع
1. ترابی، سیما و سعید جهانبخش(1383)، تعیین متغیرهای زمینه ای در طبقه بندی اقلیمی ایران: معرفی و کاربرد روش تحلیل عاملی و تجزیه مؤلفه های اصلی در تحلیل مطالعات جغرافیایی و اقلیم شناسی، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، شماره 72 ،صص165-151.
2. حجتی زاده، سید رحیم(1372)، طبقه بندی آب و هوایی ایران، پایان نامه کارشناسی ارشد، استاد راهنما: بهلول علیجانی، گروه جفرافیا، دانشگاه تهران .
3. حیدری، حسن وعلیجانی، بهلول(1378)، طبقه بندی اقلیمی ایران با استفاده از تکنیک های آماری چندمتغیره، فصلنامه پژوهش های جغرافیایی، شماره ، 37، صص ۷۴-۵۷.
4. سلیقه، محمد، فرامرز بریمانی و مرتضی اسمعیل نژاد(1387)، پهنه بندی اقلیمی استان سیستان و بلوچستان، جغرافیا و توسعه، شماره 12 ،صص 116 - 101.
5. علیجانی، بهلول(1381)، اقلیم شناسی سینوپتیک، انتشارات سمت .
6. گرامی مطلق، علیرضا و مهران شبانکاری(1385)، پهنه بندی اقلیمی استان بوشهر، مجله پژوهشی علوم انسانی دانشگاه اصفهان، ویژه نامه جغرافیا، شماره ۲۰، صص ۲۱۰ – ۱۸۷.
7. مسعودیان ، سید ابوالفضل(1382)، نواحی اقلیمی ایران ، مجله جغرافیا و توسعه، سال اول، شماره2، صص184-171.
8. مسعودیان ، سید ابوالفضل و محمدرضا کاویانی ( 1387)، اقلیم شناسی ایران، انتشارات دانشگاه اصفهان.
9. Ahmed, Badraddin Yusuf Mohammad(1997), Climatic classification of Saudi Arabia: An application of factor- cluster analysis, Geo Journal, Volume 41, pages 69-84.
10. Anyadike, R.N.C (1987), A multivariate classification and regionalization of West African climates, Journal of Climatology, Volume 7, Pages 157-164.
11. Ayoade, J.O (1978), On the use of multivariate techniques in climate classification and regionalization, Arch.Met.Geoph.Biokl., Ser. B, Volume 24, Pages257-267.
12. Ehrendorfer, M. (1987), A regionalization of Austria's precipitation climate using principal component analysis, Journal of Climatology, Volume 7, Pages 71-89.
13. Fovell, R.G., Fovell, M.-Y.C. (1993), Climate zones of the conterminous United States defined using cluster analysis, Journal of Climate, Volume 6, Pages 2103-2135.
14. Gadgil, S. , Joshi , N.V. (1983), Climatic clusters of the Indian region. Journal of Climatology, Volume 3, Pages 47-63.
15. Gerstengarbe, F.-W. , Werner, P.C., Fraedrich, K (1999), Applying non-hierarchical cluster analysis algorithms to climate classification: Some problems and their solution, Theoretical Volume 64, Pages 143-150.
16. Goossens, Ch. (1986), Regionalization of the Mediterranean climate, Theoretical and Applied Climatology, Volume 37, Pages 74-83.
17. Leber, D. , Holawe, F. , Häusler, H. (1995), Climatic classification of the Tibet Autonomous Region using multivariate statistical methods, GeoJournal, Volume 37, Pages 451-472.
18. Mc Gregor, G.R. (1993), A multivariate approach to the evaluation of the climatic regions and climatic resources of China, Geoforum , Volume 24, Pages 357-380.
19. Malmgren, B.A. , Winter, A.(1999), Climate zonation in Puerto Rico based on principal components analysis and an artificial neural networkJournal of Climate, Volume 12, Pages 977-985.
20. Miao, Y.-H. , Wang, B.-G. (2009), China climatic regionalization for highway, Beijing Gongye Daxue Xuebao / Journal of Beijing University of Technology, Volume 35, Pages 89-95.
21. Pineda-Martínez, L.F. , Carbajal, N., Medina-Roldán, E. (2007), Regionalization and classification of bioclimatic zones in the centralnortheastern region of México using principal component analysis (PCA) Atmosfera, Volume 20, Pages 133-145.
22. Rosario, O. G, Gavilan, Federico Fernandez, Gonzalez & Carro Blasi (1998), Clmatic Classification and ordination of the Spanish sistema central: relationships with potential vegetation, plant ecology, Volume 139, pages 1-11.
23. White, D., Richman, M., Yarnal, B. (1991), Climate regionalization and rotation of principal components, International Journal of Climatology, Volume 11, Pages 1-25.
24. Willmott, C.J. (1978), P-mode principal components analysis, grouping and precipitation regions in California Archiv für Meteorologie, Geophysik und Bioklimatologie Serie B, Volume 26, Pages 277-295.
25. Zhao, C.-Y. , Wang, J. , Yan, X.-Y. , Wang, Y. , Luo, Y.(2009), Climatic characteristics and regionalization of winter snowfall in Northeast ChinaJournal of Natural Disasters Volume 18, Pages 29-35.
26. Zheng, J. , Yin, Y., Li, B.(2010), A new scheme for climate regionalization in China, Acta Geographica SinicaVolume 65, Pages 3-13.
27. Zhou, D. , Khan, S. , Abbas, A. , Rana, T. , Zhang, H. , Chen, Y.(2009), Climatic regionalization mapping of the Murrumbidgee Irrigation Area, AustraliaProgress in Natural Science, Volume 19, Pages 1773-1779.
ارسال پیام به نویسنده مسئول