Persian
Language
Geographical Research is Published in Persian Fulltext.
دوره 32، شماره 3 - ( 1396 )
جلد 32 شماره 3 صفحات 162-152 |
برگشت به فهرست نسخه ها
نوع مقاله:
موضوع مقاله:
History
دریافت: 1396/8/2 | پذیرش: 1396/8/23 | انتشار: 1396/9/18
دریافت: 1396/8/2 | پذیرش: 1396/8/23 | انتشار: 1396/9/18
How to cite this article
Lezgi E, Siami Q. Explanation of urban branding components with an emphasis on its economic aspects, case study: Mashhad metropolis. GeoRes 2017; 32 (3) :152-162
URL: http://georesearch.ir/article-1-253-fa.html
URL: http://georesearch.ir/article-1-253-fa.html
لزگی انسیه، صیامی قدیر. تبیین مولفه‌های برندینگ شهری با تاکید بر ابعاد اقتصادی آن نمونه موردی : کلانشهر مشهد. فصل‌نامه تحقیقات جغرافیایی. 1396; 32 (3) :152-162
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rights and permissions
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Authors
انسیه لزگی1، قدیر صیامی1
1- گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری،پژوهشکده فراشهر پژوهان،دانشگاه بین المللی امام رضا (ع)،مشهد،ایران
چکیده (6261 مشاهده)
یکی از راهکارهای مدیریت شهری به منظور پیشرفت در بازار رقابتی جهان، برنامه ریزی جهت دستیابی به برندینگ شهری پایدار برای شهر است که ضمن معرفی چهره شهر، قادر به جذب مخاطبان باشد. مهمترین عامل جهت دستیابی به منافع اقتصادی برندینگ شهری، گردشگری می باشد. کلانشهر مشهد از جمله مقاصد گردشگری شهری با گونه زیارت و گردشگری مذهبی در سطح کشور است و این موضوع از جایگاه این کلانشهر به عنوان پایتخت معنوی کشور و مقصد اول سفرهای گردشگری داخلی نشات میگیرد. هدف این پژوهش بررسی شاخصهای برندینگ شهری در کلانشهر مشهد با تاکید بر مباحث گردشگری به منظور دستیابی به اهداف اقتصادی ناشی از آن میباشد. بدین منظور ابتدا مولفه ها و شاخص های برندینگ شهری با تاکید بر بعد اقتصادی، شناسایی و با استفاده از نظر 200 نفر از شهروندان، زائران و متخصصین، مورد ارزیابی قرار گرفته اند. سپس با کاربست تحلیل های آماری(آزمون تحلیل میانگین و آزمون ناپارامتریک فریدمن) به اولویت بندی مولفه های پژوهش در کلانشهر مشهد پرداخته شده است. نتایج نشان می‌دهد که از میان 6 مولفه مورد بررسی (ویژگی ها و دارایی های منحصر به فرد شهر، تسهیلات خدماتی و گردشگری، سرمایه گذاری و تجارت، رضایت از خدمات و زیر ساخت های شهری، خدمات حمل و نقل و دسترسی مناسب و جایگاه بین المللی شهر)ویژگی ها و داراییهای منحصر به فرد شهر بیشترین و جایگاه بینالمللی شهر دارای کمترین امتیاز میباشد. پژوهش پیش رو از نوع تحلیلی-کاربردی است.
واژه‌های کلیدی:
فهرست منابع
1. انهالت، سایمون (1390)، هویت رقابتی مدیریت نوین برند برای ملل، شهرها و مناطق، ترجمه مصطفی اکبری مطلق، مجتبی شاکری روش، محمد صالح شریفی، تهران، انتشارات طحان/هله، چاپ اول.
2. اسفندیار،کوروش، شفیعی عربی، محمدعلی (1393)، نقش صنعت گردشگری در ساخت برند شهری، چالش‌ها و فرصت‌ها، اولین همایش بینالمللی علمی- راهبردی توسعه گردشگری جمهوری اسلامی ایران.
3. پورتال آمار ایران (1396)، دسترسی در https://www.amar.org.ir
4. دیواندری، علی، کرمانشاه، علی، اخلاصی، امیر (1391)، ارائه مدل برند سازی برای کلان پروژه‌های تفریحی، اقامتی، گردشگری و ورزشی کشور با رویکرد بومی بر اساس تئوری مبتنی برداده‌ها، پژوهشنامه بازرگانی.
5. طبیبی، کمیل، جباری، امیر، بابکی، روح‌الله (1387)، بررسی رابطه علی بین گردشگری و رشد اقتصادی (مطالعه موردی ایران، کشورهای OECD به‌علاوه کشورهای منتخب)، مجله دانش و توسعه شماره 24، صص 87-65.
6. قربانی، صالح (1390)، برند شهری اقتصادی یا اجتماعی؟ نمونه موردی: زنجان، پایتخت شور حسینی، اولین همایش ملی گردشگری اقتصاد و بازاریابی.
7. قربانی، صالح، عزیزی، حمید (1394)، انگاره‌های مفهومی شهرسازی اسلامی و برند سازی شهری با رویکرد ارتقا گردشگری شهرها، اجلاس ملی ایده‌های نو در گردشگری جغرافیا و توسعه بومی.
8. نوربخش، مرتضی، اکبرپور سراسکانرودی، محمد اکبر (1389)، نقش توسعه گردشگری شهری در توسعه اقتصادی کلان‌شهرها، ویژه‌نامه اقتصاد گردشگری شهری، صص 34-20
9. هاشمیان، مریم (1394)، خلاصه پژوهش‌های صورت گرفته در خصوص آمار زائران و مسافران مشهد مقدس، معاونت برنامه‌ریزی و توسعه شهرداری مشهد.
10. Anholt, S. (2004), Editor’s Foreword to the First issue Place Branding and Public Policy, Vol. 1, No. 1.
11. Anholt, S. (2007), Competitive Identity the New Brand Management for Nations, Cities and Regions. Palgrave Macmillan, Hampshire.
12. Bryson, J. (2004), A Comment in Strategic Spatial Planning and Longer Range by J. Friedmann, Planning Theory and Practice, Vol. 5, No. 1, pp. 49-67.
13. Cai, L. (2002), Cooperative Branding for Rural Destinations Annals of Tourism Research, Vol. 13, No. 9, pp.810-811.
14. DeChernatony, L., Dall’Olmo Riley, F. (1998), Defining a Brand Beyond the Literature with Experts’ Interpretations, Journal of Marketing Management, Vol. 14, No. 5, pp. 417–443.
15. Gibson, T. A. (2005), Selling City living Urban Branding Campaigns, Class Power and the Civic Good International Journal of Cultural Studies, Vol. 8, No. 3, pp. 259-280.
16. Hildreth, J. (2008), The Saffron European City Brand Barometer, Reveling which Cities Get the Brands They Deserve, Saffron Brand Consultants.
17. Kavaratzis, M., Ashworth, G. J. (2006), City Branding An Effective Assertion of Identity or a Transitory Marketing Trick? Place Branding, Vol. 2, No. 3, pp. 183-194.
18. Keller, K. L. (2004), Strategic Brand Management Building, Measuring and Managing Brand Equity (2nd ed.), New Jersey Prentice Hall.
19. Kotler, P., Pföertsch, W. (2006), B2B Brand Management Springer Publishing, Midtown Manhattan New York City.
20. Krantz, M., Schatzl, L. (1997), Marketing the City in European Cities in Competition (eds), Ashgate Publishing Company.
21. Parkerson, B., saunders, J. (2005), City Branding Can Goods and Services Branding Models Be Used to Brand Cities? In Place Branding, Vol. 1, No. 3, pp. 242-264.
22. Prophet Consultancy, (2006), Branding for your City, CEOs for Cities a Guidebook for City Leaders.
23. Rainisto, S. (2003), Success Factors of Place Marketing a Study of Place Marketing Practices in Northern Europe and the United States Helsinki University of Technology, Institute of Strategy and International Business Doctoral Dissertations.
ارسال پیام به نویسنده مسئول