Persian
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:

Print XML English Abstract PDF HTML

History

Rights and permissions
1- گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، مرکز تحقیقات گردشگری، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران.
2- استادیار گروه جغرافیا، مرکز تحقیقات گردشگری، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران.
3- استادیار گروه شهرسازی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران.
4- استاد گروه جغرافیا ، واحد ملایر، دانشگاه آزاد اسلامی، ملایر، ایران.
چکیده   (291 مشاهده)
اهداف: حق به شهر خواهان آن است که شهروندان هر شهر، شهر را متعلق به خود دانسته و در امورات شهر مشارکت داشته باشند. این پژوهش با در نظر گرفتن شاخص های حق به شهر و همچنین مطالعه شاخص های مطلوبیت فضای شهری، میزان تاثیر گذاری شاخص های مطلوبیت فضای شهری در تحقق حق به شهر را مورد بررسی قرار می دهد.
روش شناسی: روش تحقیق در پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت به صورت توصیفی، تحلیلی و پیمایشی می باشد. جامعه آماری،‌ جمعیت بالای 15 سال شهر اهواز، حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران، 375 نفر بدست آمد. برای تجزیه و تحلیل تاثیر مطلوبیت فضای شهری بر میزان تحقق حق به شهر از نرم افزارSmart PLS ، استفاده شده است.
یافته ها: یافته های مدل معادلات ساختاری بیانگر معنی دار بودن اثر متغیرها بر هم است. مقادیر t محاسبه شده برای مولفه های تحقیق، مقدار بسیار بزرگتر از 1.96 را نشان می دهند که نشانگر معنی داری در سطح 0.01 می باشد. ضرایب مسیر مولفه ها بیشتر از 70 درصد بوده که نشان دهنده رابطه قوی مولفه ها با یکدیگر است.
نتیجه گیری: نتایج پژوهش بیان کننده رابطه مثبت و معنادار بین شاخص های مطلوبیت فضای شهری و میزان تحقق حق به شهر در شهر اهواز است. در بین  شاخص های مطلوبیت فضای شهری، شاخص آسایش و راحتی با مقدار 0.87 بیشترین ضریب تاثیر را در میان سایر شاخص ها داشته است. و در بین شاخص های حق به شهر، شاخص سهم فیزیکی 0.83، و شاخص کنترل و مالکیت با 0.80 بیشترین ضریب تاثیر را دارند.
کلید واژه ها : فضای شهری، فضای عمومی، مطلوبیت، حق به شهر، کلانشهر اهواز
واژه‌های کلیدی:

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول